สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
      เรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนคนนึงเคยอยู่กลุ่มเดียวกันในมหาลัย ก็ถือว่าสนิทกันในระดับนึง พอเรียนจบก็แยกตัวกันกลับบ้าน ช่วงโควิดเพื่อนเราก็ชวนไปทำงานที่เดียวกับมัน เราก็ไปทำด้วย ไปอยู่บ้านพัก ในบ้านพักก็จะมีรุ่นพี่มาจากสถาบันเดียวกัน เหมือนชวนๆกันมาทำงาน ในบ้านนี้ถ้ารวมเราด้วยก็จะอยู่กัน 6 คน ขอบอกไว้ก่อนว่าเพื่อนเราโสดมาตลอด ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยเห็นมีแฟน แต่ก็มีคนคุยๆบ้างประปราย
เข้าเรื่องเลยละกัน ในที่ทำงานเป็นโรงงานแห่งหนึ่ง มีผู้ชายในโรงงานตามจีบนาง แรกๆนางก็เล่นตัวนะ แต่แบบนางโสดไงแบบคุยก็ได้แก้เหงา ผู้ชายเป็นคนที่พูดเก่ง หว่านล้อมเก่ง ดูเจ้าชู้ สายตาแพรวพราว เพื่อนเราก็หลงสิ พวกนางคุยกันได้ไม่ถึงเดือนก็คบกันเป็นแฟน พวกเราคนในบ้านคือเหมือนมีเซ้นต์ว่าผู้ชายคนนี้ดูไม่ใช่คนดี เหมือนแค่อยากคบเฉยๆ พอพวกเราพูดหรือเตือนอะไรไปเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ ตอนแรกๆก็ฟังนะ แต่ก็เหมือนฟังไปงั้นอ่ะ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา พอคนในบ้านบอกอะไรไปก็ไปบอกเขาหมด ทำให้คนของนางรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเรา เตือนจนไม่อยากเตือน พูดจนขี้เกียจจะพูดแล้ว คือนางติดผู้ชายมากหลงมากจนไม่สนใจคนในบ้านเลย คุยโทรศัพท์ตลอดเวลา ค้างสายตอนนอนด้วยแบบเปิดกล้องแสงส่องหน้าสว่างจ้า งงว่านอนหลับได้ไง และตอนนี้คือคนในบ้านไม่สนใจนางแล้ว นางก็นิ่งมาก ไม่พูดไม่คุยกับคนในบ้านเลย บางครั้งถามคำก็ตอบคำ แบบเปลี่ยนไปมากๆตั้งแต่มีแฟน เรารู้สึกอึดอัดที่เป็นแบบนี้ ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม แต่ต้องทำงานร่วมกัน เราต้องทำยังไงดีให้ความสัมพันธ์กลับมาเป็นเหมือนเดิม:-\