ณ โฮมสเตย์ หญิงสาวชื่อฟองไรกินมาจองห้อง
เจ้าของ "โดนสามีทิ้งเลยมาเที่ยวดิ"
ฟองไรกิน "ไร้มารยาทมาก คนเขาถามไรงี้กันอ่อ"
เจ้าของ "เราผิดมาก ขอโทษโดยการให้พักฟรี 1 ปีเบย"
ขณะที่ฟองไรกินกำลังเดินไปห้อง ก็พบนายคามีโม่ผู้มาพักที่นี่เหมือนกัน
คามีโม่ "เรากำลังเขียนนิยายผีอยู่ มาหาไอเดียหน่อย"
ฟองไรกิน "ดีมาก เราเป็นคนเห็นผี"
คามีโม่ "แถวนี้ไม่มีผีไรเลยดิ เฮ้อ มาเสียเที่ยวจริง ๆ"
ฟองไรกิน "ดังนั้นจึงควรไปกระต๊อบผีที่อยู่บนภูเขา"
วันรุ่งขึ้นทั้ง 2 จึงขึ้นเขากันไป
คามีโม่ "เราอยากแต่งนิยายผีแบบคนกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนเลย ไม่กล้าแม้กระทั่งอยู่บ้านตัวเอง"
ฟองไรกิน "งี้จะไปอยู่ไหนอ่า"
คามีโม่ "นั่นแหละจุดที่เยี่ยม คนอ่านจะต้องทรมานดิ้นรน แต่ก็ไม่พบทางออก จนตัวระเบิดตายไปเลย"
ฟองไรกิน "งี้เรายิ่งอยากช่วยเบย"
เมื่อทั้ง 2 ถึงกระต๊อบผีแล้ว ขณะคามีโม่กำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูอยู่นั้น
ฟองไรกิน "เปิดไปดิ จะรอไร"
คามีโม่ "เอ๊า ก็ไม่ได้รอไรซักหน่อย"
เปิดไปพบว่ามีผีอยู่ 3 ตน
ฟองไรกิน "จะถามไรผีก็ถามไป"
คามีโม่ "ว่ากันว่าเป็นผีแล้วจะชอบโมเมนี่เรื่องจริงปะ"
ผี 1 "เราไม่ได้โมเมน่ะ มาหาเรานี่เพราะอยากอยู่กับเราด้วยงั้นดิ"
ฟองไรกิน "โมเม พูดเองเออเองมาก"
คามีโม่ "แล้วเป็นผีแล้วเพี้ยนนี่จริงมะ"
ผี 2 ที่เป็นผู้หญิงร่างเละก็ว่า "ไม่เพี้ยนเบย ดูสิ เราสวยปะ"
ฟองไรกิน "ร่างเละงี้ยังจะมาถามอีก เพี้ยนสุด ๆ ละ"
คามีโม่ "เค เล่าเรื่องผีน่ากลัว ๆ ให้ฟังหน่อย"
ผี 3 "มีผีอยู่ 8 พันล้านตัว วันนึงก็ไปหลอกเด็กในห้องนอน"
ฟองไรกิน "ทั้ง 8 พันล้านตัวเลยเนี่ยนะ"
ผี 3 "ใช่ ขนาดตัวเดียวยังน่ากลัวมากแล้ว นี่ 8 พันล้านตัวจะน่ากลัวขนาดไหนคิดดู"
คามีโม่ "8 พันล้านเท่าดิ เด็กตัวระเบิดตายแน่นอน"
ผี 3 "อ่าว เคยฟังแล้วดิ งั้นไม่เล่าต่อละ"
คามีโม่ "ชอบงอนกันแย่"
นิทานก่อนนอน 73
เจ้าของ "โดนสามีทิ้งเลยมาเที่ยวดิ"
ฟองไรกิน "ไร้มารยาทมาก คนเขาถามไรงี้กันอ่อ"
เจ้าของ "เราผิดมาก ขอโทษโดยการให้พักฟรี 1 ปีเบย"
ขณะที่ฟองไรกินกำลังเดินไปห้อง ก็พบนายคามีโม่ผู้มาพักที่นี่เหมือนกัน
คามีโม่ "เรากำลังเขียนนิยายผีอยู่ มาหาไอเดียหน่อย"
ฟองไรกิน "ดีมาก เราเป็นคนเห็นผี"
คามีโม่ "แถวนี้ไม่มีผีไรเลยดิ เฮ้อ มาเสียเที่ยวจริง ๆ"
ฟองไรกิน "ดังนั้นจึงควรไปกระต๊อบผีที่อยู่บนภูเขา"
วันรุ่งขึ้นทั้ง 2 จึงขึ้นเขากันไป
คามีโม่ "เราอยากแต่งนิยายผีแบบคนกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนเลย ไม่กล้าแม้กระทั่งอยู่บ้านตัวเอง"
ฟองไรกิน "งี้จะไปอยู่ไหนอ่า"
คามีโม่ "นั่นแหละจุดที่เยี่ยม คนอ่านจะต้องทรมานดิ้นรน แต่ก็ไม่พบทางออก จนตัวระเบิดตายไปเลย"
ฟองไรกิน "งี้เรายิ่งอยากช่วยเบย"
เมื่อทั้ง 2 ถึงกระต๊อบผีแล้ว ขณะคามีโม่กำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูอยู่นั้น
ฟองไรกิน "เปิดไปดิ จะรอไร"
คามีโม่ "เอ๊า ก็ไม่ได้รอไรซักหน่อย"
เปิดไปพบว่ามีผีอยู่ 3 ตน
ฟองไรกิน "จะถามไรผีก็ถามไป"
คามีโม่ "ว่ากันว่าเป็นผีแล้วจะชอบโมเมนี่เรื่องจริงปะ"
ผี 1 "เราไม่ได้โมเมน่ะ มาหาเรานี่เพราะอยากอยู่กับเราด้วยงั้นดิ"
ฟองไรกิน "โมเม พูดเองเออเองมาก"
คามีโม่ "แล้วเป็นผีแล้วเพี้ยนนี่จริงมะ"
ผี 2 ที่เป็นผู้หญิงร่างเละก็ว่า "ไม่เพี้ยนเบย ดูสิ เราสวยปะ"
ฟองไรกิน "ร่างเละงี้ยังจะมาถามอีก เพี้ยนสุด ๆ ละ"
คามีโม่ "เค เล่าเรื่องผีน่ากลัว ๆ ให้ฟังหน่อย"
ผี 3 "มีผีอยู่ 8 พันล้านตัว วันนึงก็ไปหลอกเด็กในห้องนอน"
ฟองไรกิน "ทั้ง 8 พันล้านตัวเลยเนี่ยนะ"
ผี 3 "ใช่ ขนาดตัวเดียวยังน่ากลัวมากแล้ว นี่ 8 พันล้านตัวจะน่ากลัวขนาดไหนคิดดู"
คามีโม่ "8 พันล้านเท่าดิ เด็กตัวระเบิดตายแน่นอน"
ผี 3 "อ่าว เคยฟังแล้วดิ งั้นไม่เล่าต่อละ"
คามีโม่ "ชอบงอนกันแย่"