ระหว่างพูดให้เสียใจ กับทำให้เสียใจอันไหนแย่กว่ากัน

ตามหัวข้อ ถ้าเป็นไปได้เราคงไม่อยากเจอทั้ง 2 อย่าง แต่ถ้าจำเป็นต้องเลือก ระหว่าง
     คนที่ 1 เวลาทะเลาะกันหรืออารมณ์หงุดหงิด มักจะชอบพูดคำที่ทำร้ายจิตใจ อยู่ด้วยแล้ว มีแต่คำพูดเสียดแทง (แต่ไม่มีคำหยาบคาย) เช่น อยู่กับคุณมีแต่จะทำให้ชีวิตเราแย่, หรือ คุณคือตัวถ่วงในชีวิตฯลฯ   จะเป็นเฉพาะเวลา โมโห หรือหงุดหงิด

      คนที่ 2 ไม่เคยพูดทำร้ายจิตใจ แต่มักจะทำความผิดเล็กๆ ที่ไม่ได้เป็นปัญหาถึงขั้น ต้องเลิกกัน เรื่องเดิมซ้ำๆ เมื่อทำความผิด ก็มักจะขอโทษและสัญญาว่าจะปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอ แต่พอเวลาผ่านไประยะหนึ่ง  ก็จะกลับมาทำความผิดแบบเดิมซ้ำอีก และจะขอโทษแบบเดิมทุกครั้ง ยกตัวอย่างเช่น ชอบปิดเสียงโทรศัพท์ตลอดเวลาไม่ชอบรับโทรศัพท์ เมื่อเวลาครอบครัวคนใกล้ชิดต้องการติดต่อ มีเรื่องสำคัญต้องแจ้งหรือขอความช่วยเหลือ มักจะติดต่อไม่ได้เสมอ ,เวลาสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน(นานๆครั้งเฉพาะเทศกาล) จะดื่มแบบข้ามวันข้ามคืนกินจนหลับ ตื่นมากินต่อ และจำเรื่องที่ผ่านมาตอนเมาไม่ได้ ฯลฯ

ทั้ง 2 เคสนี้การปฏิบัติดูเเลเอาใจใส่ ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ ไม่ทำร้ายร่างกาย มีความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน ไม่ติดการพนัน เป็นปกติแบบที่แฟนควรจะเป็นทั้ง 2 คน
หากเพื่อนๆ จำเป็นต้องเลือก 1 ใน 2 นี้ จะเลือกคนไหนคะ
     แบบไหนที่เพื่อนๆคิดว่าเป็นไปได้ไม่อยากพบเจอ หรือเพื่อนๆ เคยเจอประสบการณ์ แปลกๆแบบอื่น มาแชร์กันได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่