ตั้งแต่เด็กยันโตไม่มีเพื่อนเลยที่แบบสนิทกันแบบไปกินข้าวกันติวให้กันรึอะไรหลายๆอย่าง มีแต่แบบพอไม่มีใครเล่นด้วยจริงๆถึงมาเล่นด้วย ช่วง6ปีที่แล้วตอนนั้นเราป.6ตอนนั้นเราก็เริ่มอยากมีเพื่อนก่อนจะมีคนเริ่มคุยกับเรามากขึ้นเราก็แบบมีงานร.รและมีดารามาร.รเราก็แบบชอบเต้นเลยเต้นเพื่อนๆและครูเห็นก็ต่างพากันกรี๊ดหลังจากนั้นก็มีเพื่อนคนนึงมาพยายามจะสนิทกับเรา เราก็แบบโอเคไรงี้แต่พอยิ่งสนิทกันนางก็ยิ่งแสดงทาสแท้เป็นนิสัยที่ไม่ดีมากๆแต่เราก็แบบอื้อเพื่อนอ่ะก็ให้อภัย และเนื่องด้วยเราชอบเต้นก็จะมีเพื่อนในห้องบอกเต้นให้ดูหน่อยนู้นนี่ั้นพอเต้เสร็จอยู่ๆก็โดนด่าแรดว่ะ ซึ้งงงมากเอ้าผิดรึ ละก็มีอีกเราแค่แกล้งขอๆเงินเพื่อนซื้อขนมก็โดนด่ากลับมาอีกว่าแบบไม่มีจะกินถึงขั้นขอคนอื่นอะไรทำนองนั้นคือหน้าชาเลย ตอนเด็กๆก็โดนแกล้งบ่อยพอโตมาหน่อยก็ไม่มีใครอยากจะเป็นเพื่อนไม่มีใครอยากสนิทด้วย