นี่คือหนึ่งในข้อความที่ Hometown ChaChaCha EP.9 

กำลังพูดคุยกับเรา เพื่อย้ำเตือนเราว่า ใจดีกับตัวเองบ้างนะ

ไม่มีใครอยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้หรอก 

เพราะบนโลกใบจะมีคนอย่างน้อยหนึ่งคนที่ห่วงใยคุณเสมอ

สำหรับหัวหน้าฮง การได้พบกับ คุณพ่อของฮเยจิน ครั้งนี้ 

เปรียบเหมือนกับบททดสอบทางจิตใจที่สำคัญอย่างนึงเลย

เพราะถ้าจะพูดกันตามตรง สิ่งที่พ่อของฮเยจินพูดขึ้นมากลางโต๊ะกินข้าว

คือ สิ่งที่ย้ำเตือนถึงสิ่งที่เขาหวาดกลัวมาตลอดชีวิต

"ผมเลี้ยงสิ่งมีชีวิตไม่ได้" นั่นคือประโยคที่หัวหน้าฮง บอกไว้

เมื่อถูกถามว่าทำไมถึงรับเลี้ยงเม่นไม่ได้ ในตอนนั้น เราได้แต่คาดเดา

ว่าเขาคงผ่านเรื่องราวบางอย่างมา แต่เราแค่ไม่รู้ว่าความกลัวนั้นคืออะไร

และในที่สุด EP.9 ก็บอกความลับส่วนแรกให้กับเรา

คิดๆดูแล้ว ก็โคตรเศร้าเลยนะ ที่เด็กผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าไปตลอดชีวิต ไม่มีทั้งพ่อ ไม่มีทั้งแม่ ไม่มีแม้กระทั่งคุณปู่ ที่คอยสอนบทเรียนในการใช้ชีวิตให้กับเขา ทุกคนทิ้งเขาไปก่อนเวลา และปล่อยให้เติบโตมาเพียงลำพัง ท่ามกลางคนแปลกหน้าที่ไม่ใช่ครอบครัว แต่ถ้าเราสถานการณ์นี้ให้ลึกไปกว่านั้น ความด่างพร้อยที่ติดตัวหัวหน้าฮงมาตั้งแต่วัยเด็กนี้ กลับกลายเป็นจุดเชื่อมไปหา "คุณหมอฮเยจิน" ด้วยเหมือนกัน เด็กผู้ชายที่ไม่มีครอบครัว โคจรมาเจอกับ เด็กผู้หญิงที่มี ก็เหมือนไม่มีครอบครัว เพราะพ่อเอาแต่กินเหล้า ตรอมใจที่ภรรยาจากไป จนพลาดช่วงเวลาที่จะได้ดูแลลูกคนเดียวของตัวเอง

ความล้มเหลวที่เกิดขึ้น สร้างกำแพงในใจให้กับคุณพ่อของฮเยจินโดยไม่รู้ตัว กำแพงนั้น มีชื่อว่า "ความคาดหวัง" อย่างที่แม่เลี้ยงของ ฮเยจิน บอกเอาไว้ พอเป็นเรื่องของลูกตัวเอง ไม่มีใครหรอกที่จะมองได้อย่างเท่าเทียมได้ เขาคาดหวังให้ลูกสาวประสบความสำเร็จ แต่งงานเข้าไปในบ้านใหญ่ๆ มีผู้คนที่รักเธอรายล้อมอยู่รอบกาย แต่สิ่งหนึ่งที่คุณพ่ออาจจะหลงลืมไป นั่นคือ คนที่ดีข้างกายเพียงคนเดียว อาจจะมีค่ากว่าคนนับร้อยที่ไม่ได้รักเราจริง

ใน EP.9 นี้ ซีรีส์เลยเลือกจะฉายภาพให้เราเห็นสลับกันสองคู่ คู่แรก คือหัวหน้าฮง กับพ่อของฮเยจิน นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่เจอกัน และต่อให้หัวหน้าฮง จะรีบโกหกว่าตัวเองกับฮเยจินเป็นแฟนกัน คบมาแล้ว 3 เดือน แต่สิ่งหนึ่งที่ หัวหน้าฮง ไม่เคยโหก พ่อของคนที่ตัวเองรักเลย นั่นก็คือ "ความเป็นตัวเอง" ทั้งพูดจาไม่มีหางเสียง ทั้งเล่นหมากล้อมแบบไม่ออมมือ คีบอาหารมาเสิร์ฟ หาเรื่องชวนคุย เพื่อลดช่องว่างระหว่างกัน

"เธอเหมือนคุณพ่อจริงๆด้วย เพราะยอมรับความผิดของตัวเองเร็วมาก"  นี่คือประโยคที่หัวหน้าฮงพูดขึ้นมา ระหว่างที่นั่งคุยกับพ่อของฮเยจิน เขาเห็นแววตาของความไม่มั่นใจและความรู้สึกผิดเมื่อต้องเล่าถึงอดีตที่ผ่านมา

"เธอได้รับความรักมาเพียงพอแล้วครับ ไม่อย่างนั้นเธอจะเติบโตมาเป็นคนที่มีแต่ความรักแบบนี้ได้ยังไง ผมหวังจริงๆ หวังว่าจะมีคนดีๆมาอยู่เคียงข้างเธอ" ในฉากนั้น พ่อของฮเยจิน ต่อท้ายคำพูดของหัวหน้าฮงสั้นๆว่า "คนๆนั้นอาจจะเป็นนายก็ได้นะ"

คู่ต่อมา คือ ความสัมพันธืระหว่าง แม่เลี้ยง กับ ฮเยจิน ประเด็นหนึ่งที่เราเห็นได้ชัดเจน คือ ฝั่งของแม่เลี้ยงที่เห็นฮเยจินมาตั้งแต่ยังเล็กๆ ก็เฝ้ารอที่จะได้รับการยอมรับในฐานะส่วนหนึ่งของครอบครังจาก ฮเยจิน ส่วนฮเยจิน ก็ได้รับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของพ่อผ่าน คำพูดของคนที่ได้ชื่อว่า "แม่คนที่สอง" ในชีวิตของเธอ

ประโยคหนึ่งที่ผมชอบมาก คือ "แม้คลื่นความถี่จะไม่ตรงกัน จนบางทีกระทบกระเทือนเหมือนวันนี้บ้าง แต่เสาอากาศของพ่อเธอ ก็หันเข้าหาเธอเสมอนะ"

ฟังดูเรียบง่าย แต่เป็นเรื่องจริง ผู้ชายมักเป็นแบบนี้ อ่อนโยน แต่ต้องเก็บซ่อนเอาไว้ภายในใจ ห่วงใยมาก แต่ถ้าแสดงออกเกินไปก็จะดูเป็นคนอ่อนแอ ภาพหน้าจอที่พ่อของฮเยจินตั้งไว้เป็นรูปลูกสาวตอนเด็กๆ สะท้อนความจริงอย่างนึงที่ว่า "ต่อให้เราจะโตไปมากขนาดไหน ในสาตาของพ่อแม่ เราจะเป็นเด็กตัวเล็กๆของพวกท่านเสมอ"

สำหรับตัวละครอีกตัว ที่เราได้เห็นปมในอดีตเช่นกัน ก็คือ ซองฮยอน ตลอดชีวิตของเขา ไม่เคยไล่ตาม ฮเยจิน ทันเลยสักครั้ง ทั้งๆที่ได้เจอกับ ฮเยจิน ก่อนใครๆ แต่ก็สายไปทุกครั้ง เมื่อถึงเวลาต้องสารภาพว่ารักออกไป 

นี่คือที่มาที่ทำให้เขาต้องโทรบอก ฮเยจิน ว่า ถ้ากลับไป กงจิน อีกครั้ง เขาเวลาจากเธอได้ไหม เพราะเขามีเรื่องที่ต้องบอกกับเธอให้ได้จริงๆ แต่สิ่งที่ ซองฮยอน ไม่รู้เลยก็คือ ในขณะที่เขากำลังขอโอกาสจาก ฮเยจิน รอยยิ้มของเธอที่มองไปยังไฟทาง เป็นรอยยิ้มที่เธอมีให้กับหัวหน้าฮง มันคือการแสดงออกถึงความเป็นห่วง และอยากปกป้องในแบบของหัวหน้าฮงจริงๆ

สำหรับหัวหน้าฮง ดูเหมือนว่า งานพาร์ตไทม์ที่เขาทำให้ ฮเยจิน ด้วยความเต็มใจ จะยังไม่จบ เหมือนที่บอกไว้กับ ซองฮยอน จริงๆ ต้องขอบคุณ ฮเยจิน เลยนะ ที่ทำให้ หัวหน้าฮง คนที่เอาแต่มอบความอบอุ่นให้กับทุกคน หันกลับมาให้โอกาสตัวเองอบอุ่นกับคำว่ารักใครสักคนอีกครั้ง

--------------------------------------------------

ประโยคโดนใจประจำ EP คือคำสอนของปู่ที่เคยบอก หัวหน้าฮง ไว้ว่า

หรือหากจะพูดให้ง่าย ความหมายอันลึกซึ้งของประโยคนี้ก็คือ บนกระดานหมากล้อมนั้น ไม่มีใครอาวุโสกว่าใคร มีแต่มิตรภาพ และศักดิ์ศรีในฐานะผู้เล่นของเกมนี้เท่าๆกัน 

----------------------------------------