RECAP : Hometown Cha-Cha-Cha Ep.12 By Nottchakun [ Spoil Alert ]

ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งวันกับการเดินทางไปเยือน "กงจิน" ในฐานะผู้ชม ความรู้สึกแรกที่ผมมีต่อ EP.11 และ EP.12 คือคำว่า "ขอบคุณ" ถึงผมจะยังไม่รู้ว่าในสัปดาห์หน้าเรื่องราวดราม่า ที่กำลังจะเกิดขึ้นใน Ep หน้าจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยังไงบ้าง แต่สิ่งที่ถูกถ่ายทอดออกมาในสัปดาห์นี้ ก็ได้รวมเอาความสุข และความคาดหวังที่เรามีต่อคู่รักคู่นี้ไว้เกือบหมดแล้ว

"หัวหน้าฮง ฝันร้ายเหรอ" เสียงของ ฮเยจิน ปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาจากดินแดนแห่งความมืดที่น่าหวาดกลัว ณ ที่แห่งนั้น เขามองไม่เห็นใครเลย นอกจากตัวเองอีกคน ที่มองมาด้วยสายตาเหยียดหยาม และคำถามที่ฟังแล้วน่าตกใจ


"มีความสุขเหรอ? แกสมควรมีความสุขแน่เหรอ?"

นี่คือหนึ่งคำถามที่เปลี่ยนทุกอย่าง จนเราต้องตั้งคำถามว่า อะไรทำให้ หัวหน้าฮง ต้องกดทับความรู้สึกตัวเองไว้ด้วยคำถามที่โหดร้ายแบบนั้น ไม่อยากมีความรัก ไม่อยากผูกพัน ไม่อยากทำให้สิ่งมีชีวิตที่ตัวเองรักตายไปจากโลกใบนี้เพิ่มอีกแล้ว ทำไมการเจอกับ รุ่นพี่ที่ชื่อ "แทกยอง" ถึงทำให้หัวหน้าฮง ใจลอยต่อหน้า ฮเยจิน ขนาดนั้น บางทีคำตอบของคำถามนี้ อาจจะรอเราอยู่ในสัปดาห์หน้า 

ดังนั้น เพื่อเป็นการสะสมภูมิคุ้มกันต้านทานความเศร้าในสัปดาห์หน้า เรามาสรุปความโรแมนติก พัฒนกาารความสัมพันธ์ และประเด็นน่าสนใจที่เกิดขึ้นใน EP.12 ของซีรีส์เรื่อง Hometoen ChaChaCha กันดีกว่า

"100 สิ่งที่อยากทำกับแฟน" จะว่าไปแล้วบักเก็ตลิสต์นี้ เป็นเหมือนกับแผนที่นำทางตลอดทั้งเรื่องของ EP นี้เลยก็ว่าได้ หลังจากที่ ฮเยจิน เปิดตัวอย่างเป็นทางการกับหัวหน้าฮงต่อหน้าชาวบ้านคนสำคัญในกงจิน บ้านของหัวหน้าฮง ก็เป็นเหมือนกับฐานทัพของเธอ แทนที่บ้านที่อยู่กับ มีซอน ไปแบบอัตโนมัติ บางวันเธอก็ตื่นมาหาหัวหน้าฮง ตั้งแต่ ตีสี่ เพียงเพื่อจะพาออกไปดูพระอาทิตน์ขึ้นด้วยกัน บางวันก็ชวนเล่นโยคะคู่รัก แลกกันแปรงฟัน พาใส่ชุดมัธยมต้นมาเป้นภาพพักหน้าจอ จนถึงขั้นชวนไปเดตกันที่โซลเลยก็มี

แต่ถึงจะดูราบรื่นแบบนั้น ทั้งคู่ก็ยังถือว่าเป็นเด็กใหม่สำหรับ "ความรัก" ครั้งนี้ ต่างก็มีเรื่องที่ต้องปรับปรุง และผิดพลาดไปบ้าง ยกตัวอย่างฝั่งของ หัวหน้าฮง ที่มักจะบอกตลอดว่าตัวเองไม่ได้หึง ไม่ได้คิดอะไร เป็นคนใจกว้างมาก แต่เพียงแค่ได้ยิน ฮเยจิน เอ่บปากถามถึงสุขภาพของ ซองฮยอน ต่อหน้า เขาก็กลับประชดเธอไปว่า งั้นก็ไปดูแลเองเลยไหม ไปดูแลให้ทานอาหารให้ครบ ถ้าจะพูดต่อหน้าแฟนแบบนี้ 


ความโกรธ ความไม่พอใจ ความขุ่นมัวที่อยู่ข้างใน มันชัดเจนซะจน ซองฮยอน ต้องเอ่บปากถามเขาว่า ไม่พอใจอะไร พอหัวหน้าฮง ตอบไปว่า เพราะฮเยจิน เป็นห่วงซองฮยอนนั่นแหละเขาเลยเป็นแบบนี้ ซองฮยอน ก็พูดมาคำนึง เป็นคำพูดสั้นๆง่ายๆ ในแบบที่เจ้าตัวอาจจะไม่คิดอะไร แต่ถ้าฟังให้ดี นี่คือการเตือนสติที่ถูกต้องที่สุดแล้วสำหรับ หัวหน้าฮง 

"...น่าอิจฉาแค่ไหนที่ที่ได้แง่งอนกันแบบนั้น..."
บางครั้ง คนเราก็ลืมนึกถึงสิ่งที่เรามี เพราะตัวแม่โฟกัสแต่สิ่งที่ต้องเสียไป คำพูดเตือนสตินั้น ทำให้หัวหน้าฮง ต้องไปขอโทษฮเยจินถึงที่บ้าน ก่อนจะเริ่มต้นทริปการเดินทางเข้ากรุงโซล ตามแผนการเดตจริงจังครั้งแรกในฐานะคู่รัก 

ไหนๆพูดขึ้นมาแล้วก็ขอแตะประเด็นความสัมพันธ์ระหว่าง นักเขียนวัง กับซองฮยอน กันหน่อย หากจะเปรียบเป็นชีวิตบนโลกแห่งความจริง ซองฮยอน เป๋นตัวละครที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่ให้คำปรึกษากับคนอื่น แต่มองขา้มคนที่สำคัญที่สุดไป นั่นก็คือตัวของเขาเอง ตลอดระยะเวลา 7 ปี ที่ทำงานร่วมกันกับนักเขียนวัง เขาไม่เคยตั้งใจมองเธอจริงๆในฐานะผู้หญิงคนหนึ่เลย จนกระทั่งวันหนึ่งที่รู้ตัวอีกที คนที่อยู่ข้างเขามาตลอดกำลังจะขอแยกทางจากไป 


ในชณะที่คู่ของ มีซอน กับอึนชอล กลับสารภาพรักกันได้ง่ายๆ ด้วยความช่วยเหลือจากพ่อค้าไก่หมุน ที่ทนความซื่อของ อึนชอล เรื่องผู้หญิงไม่ไหว ถึงขนาดต้องแอบเฉลยว่าเขาตกลงเป็นแฟนแล้ว ทำเอามีซอน ไปต่อไม่ถูกเพราะถูกอึนชอล คุกเขาขอเป็นแฟนกลางที่สาธารณะ


นอกจากนั้น ใน EP นี้ ยังมีปริศนาลึกลับของ กงจิน ที่คลี่คลายแล้วอีกหนึ่งเรื่อง นั่นคือปริศนาที่ว่า ทำไมผู้ใหญ่บ้านถึงหย่ากับผู้นำชุมชนฮวาจอง เหตุการณ์ย้อนอดีตที่ฉายภาพมาให้เราเห็น ทำให้เรารู้ซึ้งถึงความเข้มแข็งที่ ฮวาจอง ต้องผ่านมาด้วยตัวคนเดียว ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว เธอคือคนที่คอยอยู่เคียงข้าง คอยซัพพอร์ต คอยเป็นห่วงสามีของตัวเองตลอด แม้แต่จะหย่ากันไปแล้ว แต่เธอก็ยังคงใส่ใจทุกข์สุขของอดีตสามีอยู่เสมอ มีแต่เพียงผู้ใหญ่บ้านเท่านั้น ที่มองไม่เห็น และเพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้ว ตัวเองนั่นแหละ ที่เป็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด จนนำไปสู่การแตกสลายของครอบครัวในที่สุด 

ตัดภาพกลับมาที่คู่ของ ฮเนจิน กับหัวหน้าฮง หลังจากทริปที่ไปโซล ฮเยจิน สังเกตว่า หัวหน้าฮงมีอาการแปลกๆไป ดูเซื่องซึม และใจลอย ฮเยจินก็เริ่มทบทวนตัวเองหนักมากว่าไปทำผิดไว้ตรงไหน และสิ่งที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นสาเหตุหลัก ก็คือ สร้อยเพชรแท้มูลค่าห้าลานวอนที่พาหัวหน้าฮงไปซื้อ เรื่องนี้ทำเอาฮเยจินกังวลอยู่นาน ถึงขนาดที่ ฮเยจิน ตัดสินใจขายในเว็บไซต์ของมือสองในทันที แต่หัวหน้าฮง ก็สร้างความประทับใจให้กับเราอีกครั้งในฉากนี้ เมื่อเขาเดินมาเจอ ฮเยจิน รออยู่ที่บ้าน เลยถือโอกาสพามาดูสถานที่นั่งชมวิวทะเล ที่เขาบรรจงจัดวาง และทำไว้เป็นสถานที่พิเศษสำหรับ ฮเยจินเพียงคนเดียว

ฉากนี้แหละ ที่เกิดคำพูดเปรียบเทียบที่ผมขอยกให้เป็นประโยคโดนใจประจำ EP คำพูดนั้น คือ 

"...ทะเลไม่เหมือนกันหรอก เมื่อไหร่ก็ตามที่มีความหมายขึ้นมา มันจะกลายเป็นสถานที่พิเศษ ที่นี่เป็นทะเลที่หัวหน้าฮงพาฉันมา เพราะแบบนั้น ที่นี่เลยเป็นทะเลที่ฉันชอบ..."

ในฉากนั้น หัวหน้าฮง มองเข้าไปในแววตาของ ฮเยจิน และเมื่อรู้ว่าสร้อยเพชรที่เธอซื้อถูกขายไปแล้ว เขาก็หยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมามอบให้ มันคือกล่องเก็บเครื่องประดับไม้ ที่หัวหน้าฮง ตั้งใจทำให้กับ ฮเยจิน ตามบักเก็ตลิสต์ของเขา ที่เขียนไว้เช่นกัน ถึงแม้สร้อยเส้นนั้นจะไม่อยู่แล้ว แต่ความตั้งใจของหัวหน้าฮง ถูกดูแลรักษาไว้อย่างดีในอ้อมกอดของ ฮเยจิน

กองไฟลุกโชนด้วยแรงลม สายตาของทั้งคู่จ้องมองกัน ราวกับภาพความฝัน คิสซีนริมทะเลระหว่างหัวหน้าฮง กับฮเยจิน เกิดขึ้นอีกครั้ง และเป็นครั้งที่ลึกซึ้งมากกว่าครั้งไหนๆ ดูเหมือนว่าของขวัญทำมือที่หัวหน้าฮงลงทุนทำด้วยตัวเอง จะไม่ใช่แค่สิ่งของแทนใจธรรมดา แต่เป็นสิ่งของที่มีคุณค่าในตัวเองเหมือนกับความรักที่ทั้งสองคนค่อยๆสร้างขึ้น และมอบมันให้แก่กัน

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่