ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 74 : จักรพรรดิประจิม ปะทะ ราชันบูรพา
https://ppantip.com/topic/40945886

ตอนที่ 75 : สยบทศทิศ
 
            แทบไม่เคยมีครั้งใดที่เสื้อช็อปสามแถมประจำตำแหน่งราชันบูรพาไปอยู่ในมือผู้อื่น

            และไม่เคยมีครั้งใดที่เสื้อช็อปสามแถบนี้ไปอยู่ในมือคู่ต่อสู้

            สีหน้าของราชันบูรพา บอสแปรเปลี่ยนทันทีเมื่อเห็นเสื้อช็อปของตนอยู่ในมือของปรี เขามั่นใจว่าต่อให้เป็นขณะที่ใช้ท่าทุ่ม มันไม่มีทางหลุดออกจากไหล่ของตนได้

            แต่ว่าระดับผู้อยู่สูงสุดของโรงเรียนเทคนิคจักรวรรดิบูรพาแม้สีหน้าจะแปรเปลี่ยน แต่เขาก็ไม่ได้ลนลานอะไร เพียงว่าอย่างไรก็ต้องเอาเสื้อช็อปกลับคืนมาให้ได้ก่อน

            “ขอโทษด้วย” ปรีพูดขึ้นมา ในมือของเขาถือเสื้อช็อปสามแทบประจำตำแหน่งราชันอยู่ “ฉันว่าเสื้อตัวนี้สำคัญมาก งั้นขอคืนนาย”

            พูดจบจักรพรรดิแห่งประจิมสวัสดิ์ก็ยื่นมือส่งเสื้อช็อปมาทางบอส

            ราชันบูรพา บอสกลับพูดว่า

            “ขอบคุณ”

            แต่ในพยางค์สุดท้ายที่พูด บอสก็เคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูงกว่าปกติ ออกหมัดหมายโจมตีปรีทันที แน่นอนว่าหมัดนี้เป็นอาเทมิของไอคิโด ไม่มีจุดประสงค์ทำร้ายปรีโดยตรง บอสใช้จังหวะที่ปรีพยายามหลบ คว้าเสื้อช็อปสามแถมของตัวเอง แต่ว่าก็ไม่ได้ทำร้ายใด ๆ กับปรี

            เพราะการเคลื่อนไหวนี้เป็นการรับเสื้อช็อปตามสไตล์ของบอสเท่านั้น

            ราชันบูรพา บอสมองไปยังปรีที่เป็นคนแรกที่ชิงเสื้อช็อปจากตนได้ เขาไม่พูดจาใด ๆ แต่ก็ยังทำบางอย่างขึ้นมาแทน

            บอสสอดแขนใส่เสื้อช็อปแบบปกติ ไม่ได้คลุมไว้บนไหล่แบบที่เคยทำมาตลอดแล้ว

            นี่น่าจะเป็นครั้งที่แรกที่ทุกคนเห็นบอสใส่เสื้อช็อปแบบนี้ ไม่ว่าผู้ใดของจักรวรรดิบูรพาก็ไม่เคยเห็นบอสใส่เสื้อช็อปตามปกติเช่นนี้

            แต่ว่ามันไม่ใช่ครั้งแรกของบอส

            ตามปกติแล้วบอสไม่เคยเอาเสื้อช็อปสามแถบใส่ตามปกติแม้แต่ครั้งเดียว ตั้งแต่ได้ตำแหน่งมา เขาจะนำมันคลุมไหล่ไว้ตลอด แต่ว่ามันมีอยู่ครั้งหนึ่งที่บอสจำเป็นต้องใส่เสื้อช็อปตามปกติแบบนี้

            ครั้งนั้นถือเป็นเรื่องราวที่ไม่ผู้ใดในโรงเรียนเทคนิคจักรวรรดิบูรพาพบเห็น 

            แต่ถือเป็นเรื่องราวที่เป็นที่มาของฉายาสยบทศทิศของบอส

            มีครั้งหนึ่งที่ราชันบูรพา บอสบังเอิญได้อยู่ในเหตุการณ์ที่เขาถูกล้อมรอบด้วยผู้คนหลายสิบคน หากนับอย่างละเอียดมีจำนวนราว ๆ  30 คน

            ครานั้นเรื่องเริ่มต้นจากที่แก๊งนักเรียนนักเลงในย่านตะวันออก ที่ชื่อว่า สหพันธ์คนโฉดตะวันออก ซึ่งเป็นแก๊งที่ไม่ขึ้นตรงกับโรงเรียนแห่งใด ทั้งหมดใช้ความที่ไม่ขึ้นต่อโรงเรียนใด ใช้การที่มองไม่ออกว่าสังกัดใดให้สังเกตและระวัง ลอบทำร้ายนักเรียนในย่านตะวันออกทั้งหมด เพื่อชิงเอาเพียงหัวเข็มขัดของพวกเขาเท่านั้น

            สหพันธ์คนโฉดตะวันออกนี้คล้ายเล่นเกมกันเองว่า หากผู้ใดสะสมหัวเข็มขัดของโรงเรียนต่าง ๆ ในเขตตะวันออกได้มาก ผู้นั้นจะถูกนับเป็นหัวหน้าใหญ่ของแก๊ง ซึ่งหัวเข็มขัดของแต่ละโรงเรียนนั้นมีระดับไม่เท่ากัน แตกต่างกันไปตามความยากง่ายที่ได้มา

            หัวเข็มขัดของโรงเรียนเทคนิคจักรวรรดิบูรพาถูกตั้งไว้ในระดับสูงสุด

            และนอกจากนั้นไม่ใช่แค่หัวเข็มขัดเพียงอย่างเดียว เสื้อช็อปของโรงเรียนในสายเทคนิคก็มีระดับให้สะสมเพื่อชิงความเป็นหัวหน้าใหญ่ด้วย

            และเสื้อช็อปสามแถบของราชันบูรพาแห่งเทคนิคจักรวรรดิบูรพาจัดอยู่ในอันดับสูงที่สุด

            ที่แล้วมาชาวแก๊งของสหพันธ์คนโฉดไม่ทันได้ถึงตัวราชันบูรพาแม้แต่คนเดียว ต่างถูกกำจัดโดยลูกน้องของราชันบูรพาแล้วทั้งสิ้น

            ทว่าในวันหนึ่ง พวกมันรวมตัวและได้ใช้แผนจับกุมนักเรียนหญิงคนหนึ่งของจักรวรรดิบูรพาไว้ แลกเปลี่ยนกับการมาหาเจอพวกมันเพียงคนเดียวของราชันบูรพา 

            แม้ว่านักเรียนหญิงที่โดนจับไว้นั้นจะไม่ได้เป็นคนสนิทอะไรกับราชันบูรพา แต่ว่าสำหรับบอสแล้ว นักเรียนของโรงเรียนเทคนิคจักรวรรดิบูรพาสำคัญทุกคน เขาจึงยอมทำตามข้อตกลงโดยตรง

            หลังจากที่บอสได้มาตามข้อแลกเปลี่ยน และได้ปล่อยให้นักเรียนหญิงผู้นั้นออกไปยังที่ปลอดภัยแล้ว ราชันบูรพา บอสก็ต้องโดนล้อมกรอบด้วยชาวสหพันธ์คนโฉดตะวันออก 30 คน

            ตามปกติแล้ว บอสผู้ได้รับสายดำจากไอคิโดย่อมคุ้นเคยกับการฝึกรับมือผู้คนที่มาหลายคนอยู่แล้ว และเคยผ่านสถานการณ์ต่อสู้จริงกับคนหลายคนมาแล้ว 

            แต่ว่าเขาไม่เคยรับมือกับเหล่านักเลงถึง 30 คน

            บอสมองเหล่านักเลงของสหพันธ์คนโฉดตะวันออกที่ล้อมตน หลายคนพกพาเครื่องทุ่นแรง ท่อนไม้ แป๊บเหล็ก รวมทั้งมีดดาบ มีดพกอีกด้วย

            พวกมันบอกกับบอสพร้อมกันว่า

            “ราชันบูรพา แกส่งเสื้อช็อปสามแถบของแกมาให้พวกเราซะเถอะ พวกเราจะทำแกน้อยลง”

            จะเห็นว่าพวกมันบอกว่าจะทำน้อยลง ไม่ได้บอกว่าจะปล่อยไป ซึ่งต่อให้พวกมันบอกว่าจะปล่อยบอสหากยอมส่งเสื้อช็อปสามแถบให้มัน บอสก็ไม่ยินยอมอยู่แล้ว

            เพราะช็อปสามแถบนี้เป็นของสำคัญที่สุด เป็นสิ่งที่แทนตำแหน่งผู้อยู่สูงสุดของจักรวรรดิบูรพาที่สืบทอดกันมา

            มันไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่าย ๆ

            “พวกนายเข้ามาแย่งเองละกัน” บอสตอบทั้งสามสิบไปอย่างไม่เกรงกลัว 

            แน่นอนว่าคำตอบของพวกมันไม่ใช่คำพูด

            ห้าคนที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งตัวเข้าหาบอสทันทีที่ได้รับคำตอบ ทั้งห้าคนนี้มีทั้งผู้ที่ใช้มือเปล่า และใช้ท่อนไม้ ดาบ มีด เป็นอาวุธ

            เสื้อช็อปสามแถบยังคงคลุมร่างของบอสอยู่ เขากวาดตามองโดยรอบ ตัดสินใจเคลื่อนตัวเข้าหาหนึ่งในห้าที่อยู่ใกล้ที่สุด

            ราชันบูรพาร่นฝีเท้าด้วยความเร็วสูงแบบไม่ทันคาดคิด ออกหมัดอาเทมิให้ผู้อยู่ใกล้ที่สุดเสียจังหวะ จากนั้นก็จับทุ่มเขาผู้นี้ทันที

            แต่ว่าให้การทุ่มครั้งนี้บอสไม่ได้ปล่อยร่างให้ลอยไปแบบปกติ บอสได้ใช้ร่างนี้พุ่งเข้ากระแทกอีกสองคนอย่างจัง แล้วค่อยใช้ฝ่ามือสองข้างออกอาวุธเสยปลายคางอีกสองคนให้เสียจังหวะ แล้วกดลงกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง

            การรับมือทั้งห้าย่อมไม่ใช่ปัญหาของบอส แต่ว่าพอจัดการทั้งห้าคนแล้ว อีกสิบคนก็ตามติดหมายทำร้ายเขาเป็นระดับต่อไป

            คราครั้งนี้บอสเห็นว่ามิควรให้เสื้อช็อปคลุมตัวแล้ว เพราะการเคลื่อนไหวกับสิบคนนั้นต้องใช้ความละเอียดและแม่นยำ เพราะตลอดมาที่เสื้อช็อปสามแถบไม่หล่นจากไหล่ของบอสนั้นมิใช่ว่ามันถูกวางไว้แน่นหนา หากแต่แท้จริงแล้วบอสควบคุมมิให้มันตกลงไปต่างหาก

            หากจะกล่าวอย่างชัดเจนคือ บอสทั้งต่อสู้กับผู้ที่เข้ามาและคอยเคลื่อนไหวไม่ให้เสื้อช็อปตกลงไปด้วย ซึ่งมันย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่แล้วถ้าจะทำทั้งสองอย่างนี้พร้อมกัน

            ราชันบูรพา บอสจึงตัดสินสวมใส่เสื้อช็อปอย่างเรียบร้อยแบบเช่นคนอื่น ไม่เพียงแค่คลุมแล้ว

            ทั้งสิบคนที่เข้ามาโจมตีเป็นคำรบสองไม่ได้สนใจการเอาแขนใส่เสื้อช็อปของบอสแม้แต่น้อย เข้ารุมล้อมทุกด้านหวังโจมตีให้ดับดิ้นแล้วค่อยแย่งชิงเสื้อช็อป

            ทว่าราวกับบอสได้รับสิ่งเปลี่ยนแปลง พอบอสได้ใส่เสื้อช็อปตามปกติการเคลื่อนไหวของเขาก็รวดเร็วขึ้นกว่าเดิม การโจมตีละเอียดและแยบคายมากขึ้น ทั้งสิบถูกจับหักล็อคทุ่มเหวี่ยงแน่นิ่งไปเพียงพริบตา

            นี่คงเพราะบอสไม่จำเป็นต้องไปควบคุมไม่ให้เสื้อช็อปตกแล้วแน่ ๆ

            อีกสิบห้าคนที่เหลือแม้จะเห็นทั้งสิบคนในชุดสองโดนจัดการอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ไม่ได้เกรงกลัว กลับคิดว่าตัวหารของเสื้อช็อปสามแถบลดลงแล้วแทน

            ในบางครั้งคนเรามักมองแต่ผลได้ว่าจะเป็นอย่างไร การที่ทั้งสิบห้าคนที่เหลือคิดอ่านว่าผู้แย่งชิงเสื้อช็อปสามแถบลดลง ตัวเองมีโอกาสมากขึ้น ย่อมมองแต่ผลได้เพียงอย่างเดียว 

            เมื่อมองแต่ผลได้เพียงอย่างเดียวก็มิได้คิดอ่านรอบคอบ ทั้งสิบห้าถูกบอสที่เคลื่อนไหวได้ร้ายกาจมากกว่าจัดการเป็นชุดถัดไป

            แม้จะมีอาการเหนื่อยล้าบ้าง แต่ว่าบอสก็จัดการทั้งสามสิบคนได้ด้วยตัวคนเดียว

(มีต่อครับ)