ขอเกริ่มก่อนเลยว่าเรากับแฟนคบได้2ปีกว่าเกือบครึ่ง ช่วงครึ่งปีแรกก็ยังคบกันปกติดีไม่ได้มีเรื่องทะเลาะกันแต่มีงอนง้อกันปกติ พอช่วงครึ่งปีหลังก็มีทะเลาะกับบ้างไม่ค่อยมีเรื่องที่ทะเลาะกันหนักแต่จะเป็นเรื่องแฟนขึ้หึง หวงเราบ้างแบบอยากให้เราทำนู้นนี่บ้างเราก็โอเคทำให้เพราะรักก็เลยแบบโอเคทำให้ แต่มีอยู่ครั้งนึงทะเลาะกันหนักอยู่เหมือนกันเราก็ไม่ยอมเค้าก็ไม่ยอมต่างฝ่ายต่างไม่ยอมก็โกรธกันหลายวันตอนนั้นเราก็มีทำนิสัยเสียบ้างเล็กน้อยไม่ได้น่าเกลียดเช่นอาจจะไม่ได้ตอบตลอดเหมือนเมื่อก่อน หรือแบบตอบช้าไม่ได้บอกรัก(ก็คือมันทะเลาะกัน) แต่ถามว่ายังคุยกันตอนกลางคืนเห็นหน้ากันมั๊ยก็ยังทำตามปกติเหมือนกับตอนที่ยังคุยกันจบคบกันก็ทำเหมือนเดิม แล้วพอคืนดีกันมันเลยทำให้เราชินกับการทำนิสัยแบบนั้นแล้วมันทำให้เราไม่กล้าพูดบอกว่าคิดถึง หรือบอกรักกันได้ปกติ อาจจะพูดได้ว่าเขินด้วยมั้งแล้วก็ด้วยความที่พึ่งดีกันเราเลยไม่กล้าพูดมันเลยทำให้เราชินแต่ถามว่าไม่เคยพูดว่ารักแฟนเลยหรอก็มีพูดปกติก่อนนอนก่อนวางสาย คือจะบอกฝันดีบอกรักจุ๊บให้อีกฝ่าย หลังจากนั้นก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยไม่หนักเท่าครั้งก่อน
จนเข้าช่วงปีครึ่งคือมีเรื่องทะเลาะกันหนักๆเราอ่ะเป็นคนผิดเรายอมรับส่วนแฟนก็คือโกรธเรามากๆจนไม่ตอบแชทเราเกมือนปกติตอนเช้าไม่บอกมอนิ่ง บางวันก็ไม่บอกว่าถึงโรงเรียนแล้วนะบอกอีกทีก็บอกว่าเรียนอะไรบ้างคือบอกรวบเลยว่าคาบเช้าเรียนอะไร แล้วก็เลยไปจนกินข้าวเสร็จก็บอกว่ากินข้าวเสร็จแล้วกำลังจะเรียนคาบบ่าย(บอกวิชาทั้งหมดที่เรียนตอนบ่าย) คือเหมือนไม่ อยากคุยกับเรา ถึงบ้านแฟนก็ไม่ตอบไม่คุยกับเราคืออาจจะบอกบ้างบางวันว่าทำอะไร แต่คือไม่ได้คอลกันปกติ คือปกติทุกวันจะมีการเห็นหน้าบอกรักฝันดีกันก่อนนอน จนผ่านไป4วันเราทนไม่ไหมเรียนไม่รู้เรื่องคือเรื่องมันข้ามไปแล้ววันจนเราทรมานอยากเคลียแต่แฟนไม่อยากคุยกันเราเลยโทรไปหาตอนพักเที่ยงตอนแรกก็เหมือนจะไม่รับแต่สุดท้ายก็รับเราก็พูดๆๆจนร้องไห้ออกมาประมาณว่าอึดอัดไม่อยากให้เป็นแบบนี้เราก็เลยถามไปว่าทำแบบนี้คือไม่รักกันแล้วเหรอ เค้าก็บอกว่ารักยังรักเหมือนเดิม คุยกันจนต้องเรียนต่อเลยนัดเจอคุยกันหลังเลิกเรียนเราก็ไปเจอกันที่ห้างคือแบบเห็นหน้าแล้วอยู่ๆก็ร้องไห้ แฟนเราก็ปลอบเราก็บอกว่าขอโทษถ้าทำอะไรให้ไม่พอใจหรือทำอะไรไม่ดี แฟนเราก็โอเคเหมือนกับว่าแค่เห็นเราร้องไห้ออกมาแล้วมันก็รู้สึกไม่ดี บอกว่าไม่ชอบเห็นเราร้องไห้แล้วก็ปลอบคนไม่เก่งด้วย แล้วก็บอกว่าครั้งนี้ตัวแฟนเองก็ผิดเหมือนกันเพราะว่าทำให้เรื่องที่ทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืนไปนานขนาดนี้ ไม่ยอมคุยกัน หลังจากนั้นก็ดีกันเหมือนเดิม แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบ้างปกติไม่ได้หนักอะไรงอนง้อกันปกติ
จนมาครั้งล่าสุดคือเรื่องของเรื่องเมื่อไม่กี่วันก่อนเราทะเลาะกันระกว่างที่คอลอยู่แล้วแล้วก็บานปลายไปตอนจะจบคอล(ยังไม่ได้เปิดกล้อง) เราก็บอกแฟนว่าแบบถ้าเราขานตอบก็จะวางสายเลยใช่มั๊ย(คือเหมือนจะวางแล้วแฟนไม่ชอบให้พูดอือ) แต่แฟนเราก็ตอบว่าไม่ดูก่อนอะไรประมาณนี้ เราก็งงว่าทำไมเราก็ตอบของเราปกติ คือถ้าเป็นตอบปกติเราอาจจะไม่ได้ตอบอ่าคือด้วยความอยากแกล้งก็เลยตอบอย่างอื่นแทนแต่ก็มีตอบอือแกล้งบ้างนะ แบบแฟนก็รู้ว่าแกล้งก็ตอบอย่างอื่นอีก แต่คือตอนนี้เราไม่ได้อยู่อารมณ์ที่จะเล่นไงยังไงก็คืออยากวางเลยเงี้ยคุยต่อแล้วเดี๋ยวจะทะเลาะกันใหญ่โตแล้วคือต่างคนต่างก็ไม่ฟัง เราก็พูดแบบนี้ไปหลายครั้งมาก แต่แฟนเราก็เข้าใจว่าสิ่งที่เราพูดอ่ะคือหมายถึงวันนี้กับวันอื่นด้วย(ประมาณว่าถ้าวันอื่นเราตอบอือก็วางสายไปเลย) ซึ่งเราก็อธิบายไปว่าคือตอนนี้เราอ่ะอารมณ์ไม่ดีไม่อยากทะเลาะยังไงก็ตอบอ่าอยู่แล้ว ประมาณว่าคือเราก็ตอบอ่าอะไรแบบนี้แต่เราคิดว่าแฟนเราไม่เข้าใจสักทีจนเราก็อารมณ์เสียว่าอธิบายไปแล้วตั้งหลายครั้งคือทั้งพูดทั้งอธิบายมันจะไม่เข้าใจอะไรเลยเหรอ จนแฟนเราก็พูดกลับมาว่าเข้าใจเราก็ถ้าเข้าใจแล้วตั้งบอกบอกครั้งที่2 แต่แบบก็ไม่ได้ยินว่าแฟนพูดแบบนั้น ตอนนั้นเราก็อารมณ์เสียด้วยไรเงี้ยแบบเผลอทำนิสัยเสียไปไม่ฟังแล้วก็วางสาย แต่แฟนก็โทรกลับมานะแล้วแบบคุยกันไรเงี้ย แฟนบอกว่าพูดไปแล้วแต่เราอ่ะไม่ได้ยิน คือคุยกันจนแฟนบอกว่าขอห่างกับเรา เราก็ตกใจว่าแบบเราทำผิดขนาดนั้นเลยออ คือเราก็แบบกลัวไม่อยากเป็นแบบนั้นเรากลัวว่าขอห่างกันไปเรื่อยๆมันก็ไม่ต่างจากเลิกหรือคำว่าขอห่างก็คือเลิกกันไป ซึ่งเราก็พูดแบบนั้นไปแฟนก็บอกขอห่างเฉยๆไม่ได้เลิกจนแฟนก็หลุดพูดมาว่าเคยคิดแบบนี้หลายครั้งแล้วเพราะเราทะเลาะกันบ่อยแต่คือทะเลาะกันบ่อยมันก็ไม่ได้เรื่องใหญ่อะไรอ่ะงอนง้อก็หายแล้วแฟนก็ไม่เคยว่าอะไรด้วยเหมือนเราง้อก็หายเรางอนแฟนง้อเราก็หายวันต่อมาก็ใช้ชีวิตปกติไม่เคยพูดว่าอันนั้นอันนี้ไม่เอา แล้วเราได้ยินแบบนี้ก็แบบเสียใจมากๆอ่ะแล้วแฟนก็เลยบอกว่างั้นถ้าเราคิดแบบนั้นไม่ห่างกันก็ได้ เราด้วยความน้อยใจเลยพูดไปว่าถ้าอยากห่างกันขนาดนั้นก็ทำไปเหอะเค้าไม่อยากบ้งคับ คือใจจริงเราก็ไม่อยากห่างอยากได้ยินแบบนั้น ตอนแรกแฟนก็บอกโอเคงั้นเค้าไม่ห่างก็ได้ สักพักแฟนก็ถามเราอีกรอบว่าจะเอายังไง ซึ่งเราก็งงเมื่อก็ก็บอกเองว่าไม่ห่างเลยก็เลยพูดไปว่าถ้าอยากห่างขนาดนั้นก็ทำไปเหอะ คือเราก็ร้องไห้ไปด้วยเลยอ่ะแบบเราไม่อยากเป็นแบบนี้ สุดท้ายก็ห่างกันแล้วก็หลังจากที่ทะเลาะกันสักพักเราอ่ะโพสต์รูปคือปกติอ่ะแฟนเราจะกดหัวใจให้ตลอดแต่คือว้นนั้นกดแค่ไลค์เราก็แบบคือต้องขนาดนี้เลยออก็เข้าใจว่าทะเลาะกันแต่เราไม่ชินกับการที่แฟนทำกับเราขนาดนี้อ่ะ เราทั้งน้อยใจเสียใจเครียดหลายๆอย่าง เราก็เลยลบชื่อเล่นในแชทเปลี่ยนสีแชทอิโมติคอนในแชทลบสถานะออก แต่แฟนอ่ะไม่ได้ลบนะคือแฟนบอกว่ายังรักตอนนี้ก็ยังเป็นแฟนแค่ขอห่าง แต่ควาทรู้สึกเราไม่คิดแบบนั้นอ่ะ คือเราไม่ได้งี่เง่าอะไรนะ เพราะว่าตอนที่คุยกันอยากเคลียแฟนทั้งพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยแต่แฟนเรากลับนั่งเล่นเกมซึ่งเราก็เลยคิดว่าคุยกับเรามันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยเหรอ แบบนี้เราไม่โอเคช่วยฟังเราบ้างได้มั๊ยอ่ะ ด้วยความที่ตอนนั้นเราน้อยใจเครียดคิดมากด้วย พอเราวางสายเราก็เลยไปพูดว่าไม่ต้องทักมาละแฟนเราก็ตอบว่าไม่คือจริงๆเราจะชอบพูดเล่นกับแฟนแบบนี้ปกติ แต่ตอนนั้นเราอ่ะพูดจริงๆแต่ก็แค่พูดเพราะน้อยใจด้วย ซึ่งปกติถึงจะทะเลาะไม่ทะเลาะแฟนก็จะทักมาบอกว่าทำอะไรอยู่กินข้าวอาบน้ำอะไรปกติ พอหลังจากวันนั้นแฟนเราไม่ทักอะไรมาเลยไม่มีแม่แต่ข้อความแต่แฟนเราก็ยังใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นออนเฟส ไอจี ไลก์โพสต์เพื่อน ดารา ตอนกลางคืนลงสตอรี่บอล แชร์สตอรี่เพื่อนที่แท็กตอนที่คอลคุยงานกับเพื่อนเปิดกล้องซึ่งแต่ก่อนแฟนเราบอกว่าไม่อยากเปิดกล้องไม่อยากให้เพื่อนเห็นหน้าซี่งเราก็งงว่าเปิดได้แล้วเหรอ แต่เราที่สงสตอรี่ไอจีกลับไปเข้ามาดูด้วยซ้ำ จนผ่านไป2วันเราทนไม่ไหวโทรไปคุยแฟนก็บอกว่าที่ไม่ทักเพราะไม่อยากทะเลาะเราก็แบบเห็นแก่ตัวไปรึเปล่าอ่ะคือก็เข้าใจว่าห่างอยากน้อยทำไรก็บอกกันบ้างก็ได้รึเปล่าแบบนี้มันไม่ต่างจากเลิกกันเลยนะ แบบอย่างน้อยเค้าก็อยากเคลียอยากคุยขอโทษได้ แต่แบบอันนี้คือเราก็พูดไม่ออกเลย เราก็ถามว่าที่ขอห่างนี่คือยังไงแบบแฟนก็บอกว่าขอเวลาไปคิดทบทวนอะไรหลายๆอย่างซึ่งเราก็แบบไม่รู้จะพูดอะไรเลยแบบเหมือนจะได้เลิกกัน คัยได้ไม่นานก็วางเพราะแฟนมีเรียนเลยจะคุยต่อตอนกลางคืน
พอตอนกลางคืนเราก็คุยกันไปเรื่อยแบบคือยังไงตกลงจะเลิกกันรึเปล่ายัง รักอยู่มั๊ยคือตอนนี้เราทำตัวไม่ถูก คุยไปสักพักแฟนบอกจะไม่ยื้อเราแล้ว ก็ก็ตอบกลับข้อความที่เราถามว่าจะเลิกกันใช่มั๊ยว่าคงงั้นแหละ เราก็ตกใจมากๆรีบโทรไปหาเลย แล้วเราก็บอกว่าไม่อยากเลิกเราทำอะไรผิดขนาดนั้นเลยเหรอทำไมพูดแบบนี้ คือเราพูดตัดพ้อเยอะมากรู้สึกตอนนั้นตันแบบไม่คิดว่าจะได้ยินแฟนเราพูดแบบนี้ คือแฟนเราเคยบอกว่าแบบไม่อยากเลิกกับเรารักเรา คือสิ่งที่เราไม่อยากได้ยินมากที่สุดจากแฟนแล้วก็สิ่งที่เราจะไม่พูดกับแฟนคือแฟนเราพูดมาหมดเลยทั้งขอห่างกับบอกเลิก เราขอโทษพูดทุกอย่างอยากให้แฟนอยู่กับเราต่อ แฟนเราตอนแรกก็บอกว่าไม่เพราะว่าไม่อยากฝืนให้เราทำสิ่งที่ไม่ใช่เรา แล้วก็ไม่ชอบบังคับใคร ให้บอกรักคิดถึง จุ๊บกันบ้างแฟนเราก็ถามว่าทำได้มั๊ยถ้าไม่แฟนเราก็จะไป เราอ่ะไม่อยากให้เป็นแบบนั้นแต่คือเราเป็นคนไม่ได้อ้อนคนแต่เราก็บอกไปว่าโอเคเราทำให้ก็ได้ คือเรายังอยากมีแฟนอยู่ด้วยกัน แฟนเราก็โอเค แล้วเราก็ถามเรื่องที่เเฟนขอห่าง แฟนเราก็บอกว่าอยากคิดทบทวนว่าจะอยู่ได้มั๊ยถ้าไม่มีเราเพราะทะเลาะกับบ่อย เราก็แบบอันนี้คือจะเลิกกันเลยใช่มั๊ยอ่ะไรประมาณนั้น ถามว่าไม่รักกันแล้วเหรอ หรือรักกันน้อยลงแฟนก็บอกว่ายังรักเหมือนเดิมที่ไม่ได้ทักไปก็ฝืนเหมือนกันเป็นห่วงเราเหมือนเดิม ยังคิดว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่ แต่รักน้อยลงมั๊ยคือไม่รู้ แต่แบบเรารู้สึกว่าเรายังไม่เชื่อคำว่ารักของแฟนเพราะการกระทำกับคำพูดแฟนเราบางอย่างกันย้อนแย้งกัน ซึ่งคุยไปเราก็ร้องไห้ไปแบบเสียใจมากๆ เเล้วก็เพราะนิสัยไม่เหมือนกันเข้ากันไม่ได้เพราะแฟนเราอ่ะอยากให้เราบอกรัก บอกคิดถึงกันบ้างซึ่งเราก็บอกรักปกติก่อนนอน เวลาถามก็ตอบบ้างแต่ด้วยเราเขินไม่กล้าพูดเราก็แกล้งนางแทนไรงี้บอกคึดถึงก็ด้วยแต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยพูด แล้วเวลาแฟนมาหาไปรับไปส่งตอนอยู่ด้วยกันแฟนก็อยากให้เราหอมแก้มซึ้งเราก็ขี้เขินเราก็เป็นผญ.ด้วยก็เลยไม่กล้า แล้วก็ไม่เข้าใจว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่เคยพูดอะไร คือขอบอกไว้ก่อนว่าช่วงแรกที่คบกันแฟนก็เคยพูดอยากให้ทำเราก็ทำแต่มันมีช่วงที่ทะเลาะกันแล้วเราก็ไม่ได้ทำอีกเพราะเราทำตัวไม่ถูก เราก็บอกว่าเราอ่ะขี้เขินอะไรประมาณนี้แต่แฟนเราก็บอกว่านิส้ยเราเข้ากันไม่ได้ แฟนเราชอบบอล เพลงเก่าๆ อยากให้เราอ้อน บอกรักคิดถึงให้กำลังใจกัน เวลาจะคุยเรื่องบอลนักร้องที่แฟนชอบก็คุยกันไม่สนุกแบบเราไม่รู้เรื่องด้วย ส่วนเราชอบนักร้องเกาหลี ดูซีรีย์ เเฟนก็ไม่รู้จะคุยกับเรายังไงซึ่งเราก็ปกติเว้ยไม่ได้ซีเรียสอะไรอ่ะเพราะไม่ได้คิดมากแต่เวลาแฟนบอกเกี่ยวกับบอลกับเพลงเราก็ฟังถึงจะไม่ได้อินก็ยังฟัง ตอนคอลกันเปิดเพลงวงที่นางชอบเพลงที่เปิดบ่อยๆเราก็ไม่ได้ว่าก็ฟังไปเพลิน บางครั้งแฟนก็ร้องเพลงไปด้วยก็มี ซึ่งเราอ่ะไม่ได้ติดอะไรเรื่องนี้อยู่แล้วเพราะที่ผ่านมาก็ยังอยู่แบบนี้ปกติ คอลกันอยู่แต่แฟนก็เปิดเพลงบ้าง ดูยูทูปบ้าง สารคดีบ้าง อ่านนิยายบ้าง การ์ตูน เราก็ทำอะไรของเราไปแต่ถ้าจะคุยก็เรียกกันคัยกันมีอะไรให้คัยก็ยังคุยกันปกติ ซึ่งเราก็งงอีกว่าตอลดเวลาก็ไม่เห็นเคยพูดอะไรไลฟ์สไตล์ไม่ได้ตรงกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกคือเราอ่ะชอบนะที่ถึงแม้จะทำอย่างอื่นอยู่แต่ก็ยังถือสายคอลเอาไว้ แฟนก็ไม่ได้ตอบอะไร เราก็คิดอยู่ตลอดว่าตัวเราถ้าตัดเรื่องทะเลาะกันออกตลอดเวลาที่ผ่านมาคือมันไม่ได้ทำให้แฟนเรามีความสุขทดแทนอะไรแบบนั้นได้เลยเหรอ งั้นแล้วเวลายิ้มหัวเราะกันตอนที่อยู่ด้วยกันมันไม่ใช่เรื่องจริงออหรือยังไงไม่มีความสุขมากพอเลยออ คือเราก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยแสดงความรักเลยแต่มันเป็นในแบบของเราเช่น มีเวลาก็ไปหากัน คุยเรื่องการ์ตูนที่ชอบเหมือนกัน หรือแบบแชร์เรื่องว่าวันนี้มีอะไรเรื่องอะไรให้เล่า หรือแบบเราแกล้งแฟน แฟนก็ขำ คุยหยอกล้อกัน ช่วงที่ออกไปข้างนอกกันก็ดูหนังเดินห้าง ไปเที่ยวข้างนอกด้วยกัน ไปเดินเล่นซึ่งอยู่ด้วยกันก็ทำอะไรที่แฟนทำปกติ ซึ่งเราก็รู้ว่าอะไรแบบนี้มันคงไม่พอกับสิ่งที่แฟนเราอยากได้แต่เค้าคิดว่าบางทีการบอกรักหรือคิดถึงอย่างเดียวมันก็ไม่ใช่ทุกอย่าง อย่างเราก็ชอบแต่เราคิดว่าการกระทำมันก็สำคัญอ่ะเราไม่ได้ต้องการได้ยินแบบนี้โดย ที่ไม่เคยแสดงออกเลย แต่แหนเราก็บอกว่าเราคิดไม่เหมือนกันนี่ไงเลยเข้ากันไม่ได้เเฟนเราอยากได้คนแบบนี้ยอมรับในตัวเรานิสัยเราแต่อยากให้เราทำแบบนี้ส่วนตัวเราอ่ะคือไม่ได้อะไรยอมรับในตัวแฟนแบบนี้ เราก็เลยคิดว่าถ้ายอมรับในตัวเราแต่ทำไมต้องให้ตั้งเงื่อนไขกับเราซึ่งต้องทำทุกอย่าง แบบตอนนี้เราคิดมากับคำพูดแฟนในหลายๆข้อมาก ไม่ว่าจะเป็นขอห่างบอกเลิก เงื่อนไขที่แฟนจะอยู่กับเราแล้วเราก็คิดว่าถ้าสมมติวันนึงเราทำไม่ได้ขึ้นมาแฟนก็จะไป เรื่องที่แฟนเคยคิดเรื่องขอห่างมาแล้วหลายครั้งคือเราต้องเป็นยังไงอ่ะแฟนถึงคิดแบบนั้นทั้งๆที่ไม่เคยบอกอะไรเราเลย
ปล.ทะเลาะส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเพื่อน ส่วนใหญ่จะเป็นแฟน