เราทะเลาะกับแฟนค่ะ ทะเลาะกันข้ามวันเลยพอมาถึงอีกวันเราก็เริ่มเข้าหา เริ่มคุยด้วยเริ่มง้อแต่แฟนก็เดินหนีเราจนเราเดินไปดักหน้าประตูถึงจะคุยกับเราดีๆ แล้วเราก็คุยกันปกติค่ะจนตอนเย็นแฟนกลับมาก็มีท่าทีเบื่อๆไม่ค่อยสนใจเรา แต่เราก็ปล่อย แต่พอมาถึงกลางคืนแฟนเริ่มสนใจเราน้อยลงดว่าเดิมคุยด้วยไม่มองหน้า  เราก็เลยถามแฟนไปตรงๆว่าเบื่อเรารึเปล่าแฟนบอกว่าไม่แต่ว่าตอนที่พูดก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่มองหน้าเราเลย เเล้วเราก็นอยจากที่นอยอยู่แล้วที่แฟนไม่สนใจก็เลยนอยหนักเลย แล้วเราก็เลยคุยกับเเฟนว่าทำไม่ถึงไม่ยอมง้อเรา แฟนบอกว่าเราผิด เราก็โอเคเราผิด แต่เราบอกว่าเราก็นอยนะนอยอีกเรื่องนึง คือเรากับแฟนอยู่ด้วยกันค่ะ ก็เลยต้องมีเรื่องงานบ้านมาเกี่ยว นี่คือเรื่องที่เรางอนค่ะ แฟนเราไม่เคยช่วยเราทำงานบ้านเลยถ้าไม่พูดหรือพ่อแม่แฟนมาแฟนจะไม่แตะเลย เรางอนที่แฟนเราไม่ช่วยเลยเราแยกผ้าไว้แฟนยังไม่เอาผ้าลงไปซักเลยจานไม่ล้างห้องไม่กวาด เราก็คิดว่าแฟนจะง้อเราถ้าเราบอกว่านอยเรื่องนี้นะแต่ไม่เลยค่ะแฟนเราเถียงขาดใจบอกว่าทำไมเราไม่บอก อ้างแต่เราอย่างเดียว เราก็บอกว่าเรานอยเราโกด แฟนไม่สนใจ เราเลยถามแฟนไปว่าถ้าวันนี้เราไม่เข้าหาไม่ง้อก็จะไม่ได้คุยกันเลยใช่มั้ย แฟนตอบใช่ เพราะแฟนจะไม่มีทางง้อเรา เราร้องไห้เลยร้องตรงนั้นข้างๆแฟนเเต่แฟนเราก็ไม่สนใจค่ะใส่หูฟังแล้วก็เล่นเกมกับเพื่อน เรานั่งร้องไห้หนักมากแฟนก็ไม่สน  เราควรเลิกกับแฟนดีมั้ยคะ เรารักเค้ามากๆแต่เรากลัวมันจะไปกันไม่รอดค่ะ  จริงๆโพสนี้เราอยากมาระบายมากๆเลยค่ะ เพราะเราไม่มีคนให้พูดให้ฟังหรือร้องไห้ด้วยได้เลย การมีแฟนแล้วต้องมานั่งร้องไห้คนเดียวแบบนี้เราควรเลิกไปดีรึเปล่าคะ??