ความสัมพันธ์นี้เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้คะ

สวัสดีค่ะ ก็งันนี้เราจะมาเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างแฟนเก่าทำไมถึงเลิกกัน เราเป็นคนชอบเล่นเกมมากซึ่งแฟนเราก็รู้และก็ไม่เคยห้ามอะไรเราเพราะเวลาเราเล่นเกมเราก็จะเล่นไม่ค่อยนานแต่ช่วงนึงเราติดเกมงอมแงมมากเป็นเพราะเราพึ่งเติมสกินด้วยเลยเห่อ และเราได้มีโอกาสไปเจอคนไทยในเกมด้วยกัน ขอนามสมมุติชื่อว่า A นะคะ ตอนแรกเราก็เล่นไปค่ะมีคอลเกมพูดคุยบ้างจนเขาถามว่าเป็นคนไทยหรอเราก็ตอบไปแล้วมีการเพิ่มเพื่อนกันในเกมขึ้น เราก็มีโอกาสเล่นเกมกับเขาบ่อยขึ้นแลกดิสคอร์ดกัน และเราให้ชื่อปลอมเขาไปว่าชื่อ เมเม และปลอมอายุด้วยเพราะคิดว่าไม่น่าจะสนิทกันได้นานแน่ๆ แต่ปรากฎว่าเรากับเขานับวันคุยด้วยกันทุกวัน เล่นเกมด้วยกัน แต่แน่นอนว่าเราไม่มีใจให้เขาเพราะเราก็คุยกับแฟนทุกวัน แต่แน่นอนค่ะคำพูดของเราก็ไม่ตรงกับใจสักเท่าไหร่ เรามีการหยอกล้อกับคนชื่อA และก็คุยเหมือนเป็นคนคุย และเราก็ไม่เคยบอกว่ามีแฟนด้วยเคยจะนัดเจอกันไปเที่ยวด้วยกันนัดเจอกัน
จนวันนึงเรากับแฟนไปคาเฟ่เป็นคาเฟ่ที่สามารถนอนได้เราก็ไปกับแฟน วันนั้นเราง่วงมากเราเลยขอนอนและแฟนก็ขอเล่นโทรศัพท์เรา เราก็โอเคไม่มีปัญหหลังจากนั้นผ่านไปได้15นาทีแฟนเราปลุกะพร้อมกับเปิดแชทระหว่างเรากับAที่คุยกันในดิสคอร์ดให้เราดูเขาร้องไห้แล้วถามว่าคุยกันนานยัง เราบอกว่า1เดือน และวันนั้นเขาก็บอกเลิกเราค่ะ แต่เราไม่อยากเลิกจึงพยายามง้อ โดนด่านู้นนี่นั้นสารพัด แต่เรายอมค่ะเพราะเรารู้ว่าเราผิดเอง  เวลาเขาบอกให้เราพอเราก็จะไปหาเขาอยู่บ้านตลอด แต่เนื่องจากบ้านเราขายของด้วยเนี่ยะแล้วร้านปิดตอนสี่ทุ่มเราเลยต้องไปหลังร้านปิดตลอดและต้องแอบแม่ไปด้วยค่ะ5555 และเราถามเขาว่าจะให้โอกาสเรามั้ย เราจะให้ทุกอย่างยอมอ้วนทักอย่างเลย เราให้ทั้งรหัสไอจีเฟซทุกอย่างเลย เพราะเราไม่อยากให้เขาจากไปเรายังรักเขา เขาเลยให้โอกาสเรา แต่เขาจะบอกเองว่าวันไหนจะกลับมาคบกันอีก เวลาที่เขาพูดถึงเรื่องนั้นเราจะมีแต่คำว่าขอโทษ ไม่เคยจะเถียงหรือโกรธใส่เขาเลย เพราะเรารู้ว่าตัวต้นเรื่องคือเราเอง พอขอโทษเสร็จก็จะไปบ้านเขาตลอด [ปล.เขาอยู่คนเดียวพ่อแม่ไม่อยู่บ้านไปทำงานอยู่ตจว.เลยไปบ้านเขาได้] เราง้อเขาได้3อาทิตย์ได้แล้ว

จนมีวันนึง เราไปบ้านเขาวันอาทิตย์ ตอนแรกก็กินข้าวด้วยกันปกติคุยกันปกติ จนเข้านอนตอนเที่ยงคืนกว่าเขาบอกว่าจะเอายังไงอนาคตระหว่างเราสองคน เราบอกว่าก็เราไม่รู้อนาคตปล่อยให้ปัจจุบันตอนนี้ดำเนินกันไปก่อน และเขาบอกว่าเราไม่เห็นอนาคตระหว่างเราสองคน และบอกว่าไม่สามารถกับเป็นเหมือนเดิม แล้วแน่นอนว่าครั้งนี้เราโกรธและพูดไปว่า ในเวลา3อาทิตย์ที่เราง้อมาไม่เห็นความพยายทมเราเลยหรอ ให้ทุกอย่างแล้ว ดิสคอร์ดก็ลบ รหัสก็ให้ อ้วนคิดถึงเรื่องนั้นเราก็มาหาตลอด เพราะเราคิดเรื่องอ้วนตลอดที่พูดมานี้คืออะไร อ้วนให้โอกาสเราแล้วเราก็ใช้โอกาสนี้ปรับปรุงแก้ไขตัวเอง ต้องการไรอีก รู้ไหมคนพยายามพออ้วนพูดแบบนี้ก็ท้อเป็นนะเว้ย ที่ผ่านมายอมทนด่ายอมทนอ้วนมาตลอด ทำไมอ้วนทำไมแบบนี้กับเรา หลังจากนั้นเราเลยขี่รถออกมาจะกลับบ้าน เขาก็บอกว่าตอนเช้าค่อยกลับแต่ตอนนั้นเราโกรธมากเราเลยจะกลับตอนนั้นแล้วก็บอกกับเขาไปว่าก็ยังเคยขับมาตอนดึกๆได้เลยแค่นี้จะมีปัญหาอะไร [บ้านเขากับบ้านเราห่างกันมากประมาณ10กิโลได้]

นี้หลังจากนั้นเราก็ออกมาและเราก็โทรไปเพื่อนด้วย ตอนนั้นเราออกจากบ้านเขามาเราจอดข้างทางที่ไม่ห่างจากบ้านเขามากเท่าไหร่คุยกับเพื่อนเราร้องไห้จะเป็นจะตายแล้วเพื่อนเราก็เป็นห่วงมากที่เราออกมาจากบ้านแฟนตอนดึกเพื่อนเราคนนึงอยู่ตจว.อีกคนอยู่ใกล้บ้านเราแต่เป็นผญ.และเราตอนนั้นก็ยังไม่อยากกลับบ้านเราเพราะกลัวแม่จะถามหาแฟนเราว่าทำไมถึงปล่อยมาเรากลัวแม่เราด่าเขาน่ะค่ะ เพื่อนคนที่อยู่ตจว.เลยให้เราไปบ้านอีกคนแทนตอนเช้าค่อยกลับบ้าน และเพื่อนเราก็โมโหมากที่ฝั่งผชไม่ตามมาดูหรือมีท่าทีเป็นห่วง เพื่อนก็ว่าเรา" เขายังไม่เห็นค่าขนาดนี้จะไปต่อกับคนๆนี้หรอ" แต่ตอนนั้นข้างทางที่เราจอดเป็นทางยาวมืดไฟจากข้างถนนก็มีแค่ไม่กี่ต้น และก็มีรถกระบะขับแซงเราไปหลังจากนั้นเขาก็จอดห่างจากเราก็ประมาณ10-15เมตรได้ และเขาก็ขับถอยหลังจะมาหาเรา ตอนนั้นเรายังคุยกับเพื่อนอยูาก็เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกให้กลับไปบ้านแฟนก่อนเราก็โอเคๆ ตอนนั้นเราสติแตกมาก เพื่อนเราก็ทักไปหาแฟนเราแล้วเตรียมลงมารับเรา จากนั้นพอเราถึงบ้านเขา เขาลงมารับเราแล้วก็กอดเราพร้อมร้องไห้ แล้วเราก็สลบไปเลยค่ะ หลังจากนั้นผ่านเหตุการณ์นี้มาก็2อาทิตย์ได้แล้ว เขาบอกว่าจะดูก่อนเขาจะไปมข เท่ากับว่าตอนนี้เราง้อ เขาได้5อาทิตย์แล้ว แต่เรายังจำเหตุการณ์ นี้ไม่ลืมเลยเรารุ้สึกผิดหวังในตัวเขาแต่เราก็ไม่อยากคิดแบบนั้นเพราะเราโง่เองที่ออกมาแบบนั้น แต่เราก็คิดอยู่ดีว่าที่เราง้อเขาแบบนี้มันดีแล้วหรอ เรายังเหมาะกับเขาไหม ทุกคนคิดว่ายังไงคะ พอแค่นี้หรือไปต่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่