คือแม่เราเลิกกับพ่อตั้งแต่เราเด็กๆ เรามาอยู่กับยายตั้งแต่เกิดกับพี่สาวฝาแฝด2คน(พี่มีครอบครัวหมดแล้วนะคะ) ละก็น้าค่ะ(ฐานะทางบ้านจนค่ะเป็นหนี้ด้วย) และแม่มีแฟนใหม่ตั้งแต่เราป.2 ตั้งแต่จำความได้ช่วงประมาณป.1-ป.2 มีแต่หนี้รายวันขี่รถมาหาที่บ้านค่ะ แม่ก็จะแอบบ้างหลบบ้าง มีแต่เจ้าหนี้มาตามคนมาหา จดหมายหนี้ก็ส่งมาตลอด รถมอไซค์แม่ก็ไม่จ่ายต่อ(ไม่รู้ดาวน์หรืออะไรนะคะแต่ไม่มีทะเบียนแอบๆซ่อนๆรถด้วย)ซ่อนรถไว้ไม่เอาออกมาใช้ จนตามาเสียตอนเราป.2 ไม่นานมากแม่ก็ลงไปทำงานอยู่นครปฐมกับแฟนใหม่(งานก่อสร้างงานเฟอร์นิเจอร์)
เจ้าหนี้ยังมาหาอยู่บ้าง หลังๆมาเราเริ่มโตขึ้น เจ้าหนี้ไม่ค่อยมาทวงแล้ว แต่จดหมายมาตลอดเลยค่ะเรื่องรถเรื่องหนี้ต่างๆ

ช่วงเราขึ้นม.1เราไปหาแม่ตอนปิดเทอมตลอด เราเริ่มเห็นแม่เล่นเกมพวกการพนันบาคาร่าเราก็นอนดึกบางทีตี1ตี2ก็ยังเล่นอยู่ตอนนั้นไม่ค่อยเข้าใจหรอกค่ะเราก็ไม่ได้อะไร แม่จะชอบให้เราขอเงินพ่อ(พ่อเราไม่ได้รับผิดชอบอะไรนานๆถึงจะส่งเงินให้ ลูกคือแม่เราเป็นคนดูแลค่ะ)แม่จะอ้างว่าอยากกินหมูกระทะโทรขอพ่อหน่อย โทรขอเงินพ่อหน่อยสัก2พันเอามาแบ่งกัน แม่จำเป็นต้องใช้เงินก็ใช้ให้เราขอพ่อ ขอเงินพ่อคือผ่านเราหมดเลย พี่เราก็ให้ขอบ้างแต่ไม่ค่อยค่ะ เราเองก็เกรงใจพ่อไม่อยากโกหก เพราะบางทีแม่ให้ขอก็ต้องโกหกพ่อว่าจะจ่ายชุดของรร.บ้าง จ่ายค่าเทอมบ้างอะไรบ้าง เรารู้สึกอึดอัดไม่อยากทำค่ะแต่แม่ก็บังคับตลอด เวลาแม่โทรมายายก็ฟ้องนั่นนี่แม่เราก็ด่าเรา(เราทำตัวไม่ค่อยดีจริงค่ะออกจากบ้านบ่อยรู้สึกเบื่อรำคาญยายบ่นแม่ด่า สภาพแวดล้อมในบ้านที่มีแต่การทะเลาะน้าเราก็เล่นยา ในชุมชนมีแต่คนนินทาว่าร้ายแซะไปทั่ว เราก็เลยออกจากบ้านบ่อยแต่กลับตลอดไม่ได้กลับค่ำแต่งานบ้านไม่ค่อยทำค่ะ) เริ่มโตมาอีดนิดก็เข้าใจแล้วว่าเกมที่แม่เล่นอยู่มันต้องเติมเงินเข้าเพื่อเล่น ละแม่ก็เป็นหนี้ไปทั่วเลยค่ะ เป็นหนี้คนแถวบ้านเราคนรู้จักหรือญาติๆก็เป็นค่ะ ไม่รู้มีใครบ้างหันไปตรงนั้นก็มีตรงนี้ก็มีหนี้รายวันก็มี เราก็มีความรู้สึกไม่ดีกับแม่มากขึ้น แม่เป็นหนี้ไม่หยุด บ้านก็ต้องอยู่แบบทรุดโทรม ต้องประหยัดต้องอะไรไปซะทุกอย่าง แม่ชอบด่าว่าเราตีเรามาตั้งแต่เด็กๆ(ประมาณม.1-ม.2เริ่มเลิกตีแล้วค่ะแต่จะใช้คำพูดที่รุนแรงแทนซึ่งเราโตพอที่จะรู้เรื่องและมันบั่นทอนมากๆค่ะร้องไห้ตลอด) ว่าเราเถียงว่าเราใช้แค่นี้ก็ไม่ได้ไม่พอใจก็ว่าเรา เรารู้สึกไม่ได้รักแม่แล้วค่ะ(จากสิ่งที่เจอมามันมีมากกว่านั้นและคนที่เจอก็เราค่ะเรามีความรู้สึก เราเล่าไม่หมดและสื่อถึงความรู้สึกที่มีจริงๆไม่ได้ดีขนาดนั้นหลายคนที่รักพ่อแม่พ่อแม่ไม่ได้เป็นแบบนี้คงไม่เข้าใจขอโทษนะคะถ้าขัดหูขัดตาใครบางคน ไม่ได้จะอะไรใครแต่เราเจอมาแบบนี้จริงๆ)เป็นแบบนี้มาเรื่อยค่ะยายก็ได้ตามไปใช้หนี้ให้แม่บ้าง ส่งเงินมาก็ไม่ค่อยเยอะพัน2พันส่วนใหญ่ส่งมาให้ใช้หนี้ให้แม่ เป็นนี้วนไปเรื่อยๆให้เราโทรขอพ่อมาให้แม่ ลงไปหาแม่ตอนปิดเทอมก็เล่นเกมเหมือนเดิม กลางคืนก็ออกไปฝากเงินโอนเงินเข้าธนาคารมาเล่นเกมตลอด แย่ลงเรื่อยๆ

ช่วงม.2จะขึ้นม.3โควิดก็มาค่ะ แม่บอกงานไม่มีเงินก็น้อยลงๆหนี้ก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมแม่ก็ยืมตลอดเกมพนันบาคาร่าก็ยังเล่นอยู่ เราก็เริ่มมีแฟนช่วงม.3จะปลายๆเทอม1ค่ะเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่ม.1ที่บ้านไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่(แฟนเป็นทอม)
เราแบบไม่ไหวกับที่บ้านจริงๆเราก็ชอบออกจากบ้านเหมือนเดิม เราไปนอนกับแฟน(หลายคนคงคิดว่าติดแฟน ก็จริงนะคะแต่มีที่ไปแล้วเราก็อยากไป) สบายใจที่ออกมาจากบ้านมากๆอยู่บ้านเหมือนตกนรกทั้งเป็น กลับบ้านไปก็โดนด่า โดนว่าเราก็ไม่เข็ดเหมือนเดิม จนช่วงประมาณม.3ปัจฉิมแม่เราก็ขึ้นมาแต่วันนั้นเราไปนอนกับแฟน แม่เราซื้อหอยแครงมาให้ให้แต่เราบอกว่ากินเลย เราอยู่นี่นะนอนนี่นะ วันต่อๆมาเราอยากกินหอยแครงแม่ก็บอกว่าวันนั้นไม่กินเอง บอกกินเลยๆก็อยากนอนกับเขานิ ถ้วยถ้าวันไหนเราไปเล่นกันมาค่ำหน่อยประมาณ4-5โมง แม่จะได้ล้างถ้วย แล้วก็จะด่าเราว่าเราไม่ล้างถ้วยว่าเรา ก็ตั้งใจจะมาล้างเพราะมันพึ่ง4-5โมงแม่ก็ล้างก่อนตลอดแล้วมาด่าเรา 

ปัจจุบันเราอยู่ม.4ตอนนี้เรียนออนไลน์ มีขอแม่ไปนอนกับแฟนพอเรายังไม่กลับก็ด่าเรายับอ้างจะไปทำให้เป็นเรื่องใหญ่จะทำให้เราอับอายจะไปรับเรา ด่าเราว่า"สันดาน"สันดานหมา ด่าเราสารพัด(ฟังแบบนี้เราไม่อยากกลับเลยค่ะ)(ชอบอ้างว่าตัวเองเป็นแม่ตัวเองมีบุญคุณ ทวงบุญคุณ ทำแบบนี้กับพ่อแม่จะบาป แค่ไม่ได้ซื้อน้ำปั่นมาเผื่อแม่แม่ยังบอกว่าเราไม่นึกถึงพ่อถึงแม่เลยค่ะ)(แม่เราก็หนีไปหาผู้ชายหรือพ่อเราตั้งแต่วัยรุ่นเลยนะคะ พลาดท้องตอน18 แถมยังสร้างหนี้ให้พ่อแม่ทุกข์ใจอีกด้วยค่ะ ดีกว่าเราตรงไหนถึงด่าเราได้ขนาดนี้) อึดอัดมากค่ะที่ต้องอยู่กับแม่ทุกวัน เราไม่ชอบครอบครัวเราเลย โดยเฉพาะแม่ แม่ก็ยังสร้างหนี้สินเหมือนเดิม เรามีเงินมาเงินทุนยากจนรร.เงินที่พ่อให้แม่ก็มาขอมาอ้อนวอนเอาเงินเรา(ขอกับพี่ก็ขอค่ะ)งานแม่ก็ไม่ลงไปทำ อ้างแต่ไม่มีงานๆ(แต่แม่แฟนลงไปทำงานตั้ง2รอบแล้วค่ะแม่ยังไม่ลงไปทำงานเลย) มีแต่งานเล็กๆน้อยๆไม่ใช่งานประจำก่อสร้างนิดหน่อยที่พ่อเลี้ยงทำได้มาวัน2วันก็หมด แรกๆกินแต่ของแพงๆ กุ้งหมึก(ขัดกับงานที่ไม่มีหนี้ท่วมหัว) บางทีก็ได้ยินแม่โทรยืมเงินคนอื่นบ้าง บางทีก็ยายมาเล่าให้ฟังบ้าง ยืมมาเรื่อยๆค่ะ กับยายเราก็อ้อนวอนเอาเงินกับแกจนแกไม่มีเงินติดตัว กับเรา กับพี่เราขอได้ขอหมด รู้ว่ามีเงินก็ขอ เงิน2พันที่เยียวยาเมื่อกี้มาพูดเอาเงินกับเราบอกว่าเราไม่ดูสถานการณ์เลย ได้มาเราให้แม่500 ให้ยาย500 ให้พี่200 ที่เหลือเราเอาไว้จ่ายค่าต่างๆ+กับที่แม่ไม่ได้ให้เงินเราเลย แม่ก็ไม่พอใจจะร้องไห้ไม่อยากได้500 เราก็ได้ให้พันนึง ก็รู้ว่าอยู่กับแม่มันจะไม่เหลือ 2วันต่อมาก็กินข้าวกิบพริกเกลือมาม่าไข่ นั่นแหละเงินหมดแล้ว โกหกลุงคนนั้นว่าอยากขายข้าวมันไก่ไม่มีทุน พอยืมได้แม่ก็ไม่ได้ขายนะคะ พี่ก็ขายถามว่าทำกับข้าวอร่อยทำไมไม่ทำขาย แม่บอกว่า"กลัวเขาไม่ซื้อ ขี้เกียจ"
ให้พี่โพสต์ขายข้าวมันไก่เล่นๆ พอมีคนอยากซื้อก็บอกให้ลบโพสต์ พี่ถามแม่ว่าลบทำไม แม่บอกว่ากลัวมีคนซื้อ วันนั้นก็ยืมเงินเขาไม่รู้โกหกยังไงแต่ยืมแล้วเราเข้าธนาคารพี่ พี่มองหน้า แม่บอกที่ทำไปก็เพราะปากท้อง(ยืมเงินคนอื่นกินใช้งานไม่ทำมันใช่หรอ) พี่เราพูดให้ฟังได้ยินแม่พูดว่า"ทำมาหา-ไม่ได้ทำมาหาเก็บ" ไม่รู้จะทำยังไง เปลี่ยนความคิดแม่ไม่ได้จริงๆ ไม่มีสิทธิ์ออกเสียง แม่ด่าตลอด บางวันข้าวก็ไม่ได้หาให้กิน เงินซื้อนั่นนี่ก็ไม่มีแต่บาคาร่าแม่เล่นตลอดเลยนะคะทั้งพ่อเลี้ยงทั้งแม่ แม่มาอยู่นี่ตั้งแต่เมษา นี่ก็5เดือนกว่าแล้วโดยที่แม่ไม่ทำงานไม่ลงไปทำงานเลย(รถก็เอารถเฒ่าแก่มาแต่ก็ไม่คืนสักที) เราอยากหนีมากๆเลยค่ะ บั่นทอน ท้อ เหนื่อย ไม่อยากอยู่เลย รึจะทำแบบพี่หนีไปอยู่กับแฟนแล้วให้แม่ทำเป็นเรื่องใหญ่ขายเราเอาค่าสินสอดดีมั้ยคะ รู้สึกหมดหนทางค่ะอยากออกมาทำงานมากๆตอนนี้อายุ16 งานแถวบ้านนอกหายากมากๆเลยค่ะ ขอไปอยู่กับพ่อแท้ๆพ่อก็ด่า อนาคตก็ไม่รู้จะได้เรียนมหาลัยมั้ยเงินก็ไม่มี เราท้อมากๆอยากจะตายตลอดเลย

ต้องทำยังไงคะ พอจะมีทางที่ทำให้ดีขึ้นแนะนำได้มั้ยคะ หรือมีทางไหนที่จะหนีไปจากแม่ได้บ้าง รบกวนแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

*พึ่งเขียนกระทู้ครั้งแรกเล่าแล้วจะงงๆไม่ค่อยประติดประต่อต้องขออภัยไว้ ณ ตรงนี้ด้วยนะคะ🙏