ยายของเราชอบกู้หนี้ยืมสินจากดอกรายวัน ยืมเป็นทอดๆ สมมติว่ายืมเอมา พอไม่มีเงินคืนเอก็จะไปยืมบีเพื่อมาใช้หนี้เอ ไม่มีเงินคืนบีก็จะไปยืมซีมาใช้หนี้บี จนเป็นทอดๆไปเรื่อยๆ จนไม่มีเงินจ่ายดอก กรรมมาตกที่แม่เรา แต่ก่อนแม่เรามีเงินใช้ไม่ขาดมือ พกเงินทีหลายหมื่น แต่ต้องคอยช่วยเหลือยาย เงินขายบ้านได้แม่ก็แบ่งใครยายครึ่งหนึ่ง เงินเป็นแสนใช้ไม่กี่เดือนก็หมด ไม่มีใครรู้ที่มาที่ไปของเงินแม้แต่ตาเอง มีแต่ยายที่รู้ว่าเงินเอาไปไหนไปทำอะไรหมด แม่เราช่วยยายจนตัวเองไม่มีอะไร ไม่เหลือสมบัติสักชิ้น จากที่เก็บทองเก็บเงินหลายแสนตอนนี้ไม่เหลืออะไรเลย เหตุการณ์เกิดหลายครั้งมากที่ต้องหนีหนี้รายวัน ไม่ออกจากบ้านไปทำมาหากินเป็นเดือนๆ ทุกคนอาจจะคิดว่ายายคงเข็ด ไม่ใช่แบบนั้นเลย แม่เราตามเคลียร์หนี้ให้ ออกมาทำมาหากินได้เหมือนเดิม ก็เกิดเหตุการ์ณแบบเดิมอีก หนี้ท่วมหัวเจ้าหนี้มาทวงที่บ้านไม่เว้นวัน ต้องหนีไปหลบที่อื่นเมื่อกลางวัน เราอาศัยอยู่กับยายมีครั้งนึงยายขังเราไว้ในบ้านแล้วหนีไปที่อื่น จนน้าเราต้องมาเรียกเรา ให้เราไปนอน ไปกินข้าวบ้านเขา ได้ยินเสียงรถผ่านหน้าบ้านทีไรคือเราระแวงตลอด จนกลายเป็นว่าใครมาเคาะประตูบ้านเราจะกลัวจนไม่กล้าออกไปเปิด ทั้งๆที่มันไม่มีอะไร เงินกู้กยศ.มา ยายก็เอาเงินเราไปใช้ก่อน ทั้งๆที่มันก็ชื่อว่า กองทุนเพื่อการศึกษา เราไม่มีเงินเรียนมหาลัยจึงต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ไม่มีวันหยุด วันอาทิตย์ก็ไปเรียน จันทร์ถึงเสาร์ไปทำงาน เหนื่อยมากจนแอบมานอนร้องไห้คนเดียวบ่อยครั้ง ไม่รู้จะระบายกับใคร คนในครอบครัวไม่มีใครเข้าใจเราสักคน กลายเป็นว่าเรามีปัญหาอะไรเราต้องเป็นคนคอยให้คำปรึกษาตัวเอง มานอนอ่านกระทู้พี่ๆในพันทิพย์เผื่อจะพอมีแนวทางให้เราได้คิดได้แก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง เราทำงานมาแต่ละเดือนได้เงินเดือน13-14k ให้ยาย2พัน ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ ยายก็มาขอเพิ่มอีก5พัน เราก็บอกว่าเราไม่มีให้ เพราะเราต้องจ่ายค่าเทอม ถ้ายายรู้ว่ามีเงินยายจะมาขอทุกวัน มาพูดเรื่องเงินให้ฟังทุกวัน ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากให้ยายนะ ให้แล้วไม่เกิดประโยชน์ เอาไปสูญเปล่า ช่วงนี้เราดูมือถือยายมีแค่แชทเงินด่วน ดอกรายวัน เหตุการณ์แบบเดิมจะกลับมาไหม ขอคำแนะนำพี่ๆหน่อยค่ะว่าควรจะทำยังไง เราอายุไม่ถึง23 แต่ต้องนอนเครียดทุกวัน ถ้ายายขอแม่เราแล้วไม่ให้เขาก็จะมาด่าแม่เราให้ฟัง สาปแช่งแม่เราให้ทำอะไรก็ล่มจม รู้สึกแย่มากที่ต้องทนกับเหตุการณ์แบบนี้ทุกวัน บางทีอยากจะทำให้ตัวเองไม่มีชีวิตอยู่ เหนื่อยมากจริงๆ