" หนูต่างหากที่เป็นคนผิด "



เมื่อวานลำพูอารมณ์พีคสุดขีด แบบที่ไม่ได้เป็นมานานแล้ว  เริ่มจากที่ประดิษฐ์ของเล่นกันแล้วไม่เป็นอย่างที่เค้าต้องการ...
อารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาและแสดงอาการงอแง 
ความไม่พอใจ จนเราต้องหยุดบอกว่า หยุดทำกันก่อน





หลังพูดเสร็จลำพูขึ้นจนพีคสุด ไม่หยุด 
จนเราต้องจับแขนพาจูงขึ้นห้องนอน 
ระหว่างทางก็พูดไปร้องไห้ไปไม่หยุด

เราพามาตั้งสติบนห้องนอน พอความพายุสงบลง
ชวนไปขี่จักรยานที่สวนสาธารณะ ระบายอารมณ์ความเครียดออกไป...

หัวค่ำก่อนจะไปอาบน้ำ นั่งคุยกัน

"ถ้าวันนี้แม่ทำให้ลำพูเสียใจแม่ขอโทษนะ"

"หนูขอโทษแม่นะคะ ที่จริงหนูต่างหากที่เป็นคนผิด"

แล้วเราสองคนแม่ลูกก็กอดกัน  น้ำตามันเอ่อล้นริมขอบตาเราเพราะคำว่า " ที่จริงหนูต่างหากที่เป็นคนผิด "

วันนี้นางฟ้า5ขวบ...เข้าใจอะไรมากขึ้น
ยังให้ความสำคัญกับเราที่หนึ่ง (เพราะดื้อกับเราที่สุด)
ยังแสดงความรักทั้งกอด หอม คลอเคลีย
ยังวาดรูป เขียนจดหมายให้แม่
ยังต้องนั่งอ่านหนังสือให้ฟังเวลาเข้าห้องน้ำ
อยากเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ...จัง

ลำพูลูกรัก