สวัสดีค่ะ คือเราเป็นคนที่น้อยใจมากเราเคยคิดที่จะหยุดคิดและคิดมาก พยายามให้ตัวเองคิดบวกตลอด แต่ก็ห้ามไม่ได้สุดท้ายก็คิดลบทุกที เมื่อก่อนฉันตอนอายุ 17 หรือ 18 ฉันภูมิใจในวัยของฉันที่สดใส  ฉันชอบตัวเองมากเมื่อก่อน เป็นผู้หญิงที่ดุ๊กดิ๊กขี้เล่นพูดมาก แต่พอเวลาผ่านไปถึงอายุ 25 ฉันรู้สึกอิจฉาน้อยใจชีวิตของฉัน เห็นเด็กรุ่น 17 สดใสร่าเริง  ฉันรู้สึกว่าฉันอิจฉาฉันอยากกลับไปอายุ 17 เหมือนเดิม แต่มันไม่ง่าย เพราะหน้าที่ของฉันต้องทำงาน มันเลยวัยที่จะเป็นเด็กแล้ว ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่ ฉันอยากกลับไปร่าเริงเหมือนเดิม ไม่ต้องมาเครียดทำงานหรือกุ้มใจหลายๆเรื่อง ความฝันของฉันเคยคิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันสูงมาก ฉันเคยอิจฉาเด็กๆมีอนาคตสดใส มีรอยยิ้มมีเสน่ห์แบบที่ฉันเป็นเมื่อก่อน  พ่อแม่ฉันฐานะไม่ค่อยดี สังคมรอบล้อมมีแต่มรสุม ฉันหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้สักที อยากคิดบวกบ้างแต่ไม่เคยคิดเลย คอยแต่น้อยใจอิจฉา  ขอโทษนะคะทุกคนที่ต้องมาระบายในนี้ 🙏😞