เป็นครั้งแรกที่เข้ามาระบายในพันทิพ ฉันเป็นคนบ้านนอก บ้านอยู่ใต้ สอบเข้ารับราชการ ต้องมาบรรจุที่ภาคกลาง ฉันมีครอบครัวแล้ว ชีวิตครอบครัวดีมาก มีสามีที่ดี มีลูกที่น่ารัก  2 คน ฉันเป็นโรคซึมเศร้าเพราะความเครียดสะสม มาบรรจุข้าราชการได้ 3 เดือน  เริ่มมีปัญหาตามมา เมื่อผู้บริหารคิดไม่ซื่อกับเรา เราปฏิเสธไป แต่โดนเล่นงานหลายเรื่อง จนต้องร้องขอให้รองผู้บริหารช่วย เพราะเห็นว่าท่านเป็นคนดี ประมาณช่วยเป็นไม้กันหมา เวลาผ่านไป 6 เดือนพ้นทดลองงาน คาดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่กลับแย่ลง เมื่อเราพลาดท่าให้ท่านรอง ชีวิตบัดซบก็เกิดขึ้น เรารักครอบครัว แต่เราพลาดท่ามีสัมพันธ์กับคนอื่น เราอยากหลุดพ้นจากวงจรนี้ อยากให้เค้าปล่อยเราไป บังคับสารพัด เอารูปที่แอบถ่าย คลิปต่างไปมาขู่ เราจำใจต้องรับสภาพ ทำเรื่องย้ายก็ไม่สำเร็จ เค้าบอกเค้ารักเราจะไม่ปล่อยเราไป เราเอารูปครอบครัวขึ้นเฟส ลงติ๊กต๊อกเมื่อไหร่ ปัญหาตามมาทันที ท่านก็จะเอารูปที่แอบถ่ายไว้ลงเฟส มันอัดอั้นตันใจ อาการโรคซึมเศร้าก็แย่ลง เราเกลียดตัวเอง ไม่อยากมีชีวิตอยู่ กรีดข้อมือตัวเอง แต่ภาพลูกๆมันทำให้เราต้องอยู่ เราอยากให้เขาออกไปจากชีวิตเรา เค้าอารมณ์ร้าย ขู่ต่างๆนานา ปรึกษาใครก็ไม่ได้ เราต้องอดทนจนครบ 2 ปี ถึงจะย้ายได้ ตอนนี้ครบ 1 ปีแล้ว แต่เราต้องทำผิดต่อครอบครัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันเจ็บในใจ มันอึดอัด มันเครียดผิดศีลข้อ 3 น่ารังเกียจที่สุด ได้แต่ภาวนาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ ขอให้เค้าปล่อยเราสักทีเถอะ ผ่านมา 1 ปี เราร้องไห้ทุกวัน อยากกลับบ้าน อยากลาออก แต่สงสารพ่อแม่ เพราะข้าราชการคือความภูมิใจของพ่อแม่ พอเราไม่ยอมทะเลาะกันเค้าก็จะบอกว่าก็เต็มใจเองนิ เมื่อไหร่ที่เราจะกลับบ้านช่วงวันหยุดยาว เค้าจะไม่พอใจหาเครื่องสารพัด จะว่ามันคือเวรกรรม หรือเพราะอะไร เราอยากหลุดพ้นจากสิ่งนี้ เราอยากหลุดออกจากวงโคจรนี้ กลับไปอยู่กับครอบครัวที่เรารัก 
ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้เราได้ระบายความทุกข์