คือเรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันมาได้เกือบ 3 ปีแล้วค่ะ
เราทั้งสองคนคุยกับเกือบทุกวัน
เค้าเป็นเพื่อนที่ดีกับเรามากนะ
จนเรารู้สึกไปชอบเค้าเอง
แต่เค้านั้นชัดเจอนะคะว่าคิดแค่เพื่อน
เราก็คิดนะคะว่าเรารับมือได้
เราจะรักษามิตรภาพของเราสองคนเอาไว้
แต่หัวใจกับสมองมันตีกันนี่สิคะ
วันดีคือดีก็หงอยที่เค้าพูดถึงคนที่เค้าสนใจ
เราก็ต้องเก็บท่าทีเอาไว้
แต่นานวันเข้าเราก็รู้สึกว่าเราไม่อาจทนได้
เราไม่ได้อยากให้เค้าชอบเรากลับหรืออยากคบกัน
แต่เราก็ควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลย
เราคิดว่าเราจะเลิกเป็นเพื้อนกับเค้า
เพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บปวดและหงอยเป็นหมาอยู่แบบนี้
มันจะดูใจร้ายเกินไปมั๊ยคะที่เรารักตัวเอง
จนไม่เห็นแก่มิตรภาพแบบนี้