คือตอนนี้เรารุ้สึกไม่อินกับความรักเลยค่ะ เป็นแบบนี้มาสักพักแล้ว นิสัยโดยส่วนตัวเราเป็นคนที่ชอบการมีแฟนมากๆค่ะ ชอบเวลาตัวเองมีความรักชอบเวลามีคนมารัก ชอบการได้อยู่กับใครสักคนนึง จนมาถึงแฟนคนล่าสุดค่ะ เขาทิ้งเราและทำลายความเชื่อใจเรา ทำร้ายจิตใจเราซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่เขาก็ไม่ได้ผิดไปสะหมดหรอกค่ะ เราก็ผิดที่ยอมปล่อยให้เขาทำร้ายจิตใจเราอยู่แบบนั้น พอเราเลิกกับคนนี้เราก็ลองที่จะคุยกับคนใหม่เหมือนที่เคยทำแต่ก็โดนโกหกเหมือนเดิมบางคนก็ทิ้งเราไปคุยกับอีกคนซึ่งช่วงนั้นก็รู้สึกดิ่งมากค่ะตั้งคำถามว่าทำไม  พอมาครั้งนี้เราคุยกับคนล่าสุดเขาดีกับเรามากค่ะ ค่อนข้างมีฐานะ มีการศึกษา นิสัยดี พูดจาเพราะแต่ด้วยความที่เรามีปมเรื่องความเชื่อใจกะแฟนเก่าเราเลยยังไม่ตัดสินว่าเขาจะดีแบบนี้ไปตลอด เราดูเขามากเรื่อยๆค่ะ แต่พอนานเข้าเรากลับรู้สึกเริ่มไม่อินกับการมีความรัก เรากลับรู้สึกอยากอยู่คนเดียว เราเริ่มไปเที่ยวคนเดียวมากขึ้น อยู่บ้านคนเดียวนอนดูยูทูปได้ทั้งวัน ทำอะไรหลายๆอย่างตัวคนเดียว แล้วรู้สึกว่าเราก็อยู่คนเดียวได้หนิจากคนที่เคยโหยหาการมีแฟนกลับรู้สึกอยากอยู่คนเดียว พอเรารู้สึกแบบนี้เราก็บอกเขาไปตรงๆค่ะว่าเราไม่อินกับความรักแล้วเราไม่รู้ว่าการกระทำนี้มันดูใจร้ายไปมั้ยแต่เราไม่อยากโกหกเขาไปเพราะเรารู้ว่าการโดนโกหกแล้วมารู้ทีหลังเจ็บปวดแค่ไหน ตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากคุยกับใครจริงๆค่ะไม่พร้อมเปิดรับใครเข้ามา เราไม่อยากตอบแชทใคร ไม่อยากโทรคุยกับใครหรือต้องมาแชร์เรื่องต่างๆในชีวิตเราให้ใครฟัง ไม่อยากไปเที่ยวกับใครนอกจากเพื่อนและครอบครัว เรารู้สึกว่าความรักเป็นสิ่งที่มีความสุขแต่ต้องใช้ความเจ็บปวดเป็นของเเลกเปลี่ยน รู้สึกว่าการมีความรักเป็นอะไรที่ทรมาน เราไม่อยากกลับมาเจ็บปวดเหมือนเดิมอีก ตอนนี้คิดได้ว่าถ้าเรามีรักเราก็ต้องเสียใจกับการจากลาอยู่ดีไม่ว่าจะจากเป็นหรือตาย แต่เรายังเชื่อนะคะว่าเราสามารถมีความรักอีกครั้งได้แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าคนๆนั้นต้องเป็นคนยังไงถึงทำให้เรากล้าลองที่จะรักอีกรอบ เราเชื่อว่าความรักสวยงามแม้จะต้องเสียใจกับการจากลาก็ตาม ตอนนี้เรายังรักได้นะคะแต่เป็นความรักที่ให้กับพ่อแม่ พี่น้อง แมวหมา เด็กๆ แต่ที่เราอยากรู้ว่าคือการที่เราเป็นแบบนี้รู้สึกแบบนี้มันแปลกมั้ย มันแย่รึป่าว แล้วมีคนเคยเป็นแบบเรามั้ย