สวัสดีทุกคนวันนี้เราอยากมาเราอยากมาเล่าเรื่องราวจริงๆสุดอั้นใจจากใจเราให้ทุกคนฟัง เราเป็นผู้ติดเชื้อHIV เราจะเล่าเรื่องราวตั้งแต่เริ่มให้ทุกคนฟัง เราไม่รู้ว่าจะบอกชื่อเราได้ไหมแต่ถ้าอยากรู้จริงๆทักถามเราได้เลย 
เริ่มล่ะนะ เราจะตั้งนามสมมุติว่าAล่ะกันปีนี้เราอายุได้21แล้วเราเกิดที่ กทม เรียน กทม เป็นเด็กที่ตัวดำผมหยิก ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับสักเท่าไหร่ฟังดูน่าขำ ที่สำคัญเราอยู่ในกลุ่มLGBT เราอยู่ในชีวิตที่หลังเลิกเรียนอยู่ในบ้านไม่คบเพื่อน พ่อไม่ยอมรับในสิ่งที่เราเป็น ก็จะมีแต่แม่เท่านั้นที่รักและมองเห็นเรามากที่สุด เวลาทำผิดพ่อจะไม่ตี แต่ใช้ตบ เตะ เรากลัวพ่อมากจำได้ว่าตอนนั้นเราอยู่ป.1พอสอนการบ้านเราไม่เข้าใจเขาสอนด้วยวิธีจับหัวโขกกับหนังสือจนหัวปูด555แต่แม่รู้เท่านั้นแหละพ่อก็ได้แผล่ไปหลายที่เลย อย่าพึ่งด่วนสรุปว่าพ่อเราไม่ดีนะยังมีเรื่องที่น่าเห็นใจเขาเหมือนกัน ในทุกๆวันเราใช้ชีวิตด้วยการหลบซ้อนไม่สู้คน แต่จะมีพ่อที่สอนให้เข้มแข็งแต่จะสอนไปในทางที่ฮาร์ทคอ พอพาไปเรียนเทคอนโด้ สอนให้ใช้ชีวิตด้วยตนเองลำพัง สอนให้อยู่คนเดียวโดยไม่ต้องพึ่งใครแต่จะมีพ่อและแม่ที่ซัพพอร์ตเราอยู่ข้างหลังถึงจะเป็นสิ่งที่เราไม่ชอบแต่เขามองเห็นว่าในอนาคตเราต้องใช้มัน แต่ส่วนตัวเราชอบภาษาอังกฤษเป็นที่สุด แม่จะซัพพอร์ตในด้านนี้ด้านความอ่อนโอนในแง่บวกเสมอแค่ต่างจากพ่อเราที่แง่ลบเท่านั้นเอง แต่ก็ดีนะมันทำให้เรามองอะไรได้หลายมุมมอง จนกระทั่งวันหนึ่ง เกิดวิกฤติทางสังคมการเงิน พ่อเราที่ทำงานบริษัทล้มละลาย เลยต้องเลิกจ้างพ่อเรา คงยังเหลือแต่แม่เราที่ทำงานเป็นแม่บ้านในห้างแห่งหนึ่ง แต่เงินก็ไม่พอเจือจุนครอบครัว เลยต้องพาสามคน พ่อ แม่ลูก ย้ายถินฐาน ไปยังบ้านนอกบ้านเกิดของแม่เราตอนนั้นเราอยู่ป.2จำได้ถนัดเลย เป็นเรื่องที่ตื่นเต้นมาที่เราได้ย้ายบ้านและโรงเรียนโดยไม่รู้ว่าข้างหน้าเราต้องเจอกับอะไร เช้าวันรุ่งขึ้นถึงที่บ้านทำให้เราตกใจมาก! ที่นั้นไม่มีไฟฟ้า และสัญญาณโทรศัพท์เลย ที่บ้านใช้ตะเกียงน้ำมัน ถึงกับต้อง งง แต่รับรู้ถึงการต้อนรับที่ดีทุกคนที่นั้นคือยาติพี่น้องเราทั้งหมดเลย ถึงบ้านจึงจัดเตรียมของลงจากรถแล้วนอนสลบด้วยความง่วง เช้าวันถัดมา ทุกคนตื่นแต่เช้าได้กลิ่นควันไฟที่ก่อจากถ่าน นั้นคือยายกำลังหุงข้าวนั้นเองแต่เป็นหุงด้วยเตาถ่าน เดินออกมาหน้าบ้านต้องตกใจกับภูเขาที่อยู่ไกลไม่กี่ก้าวจากหน้าบ้านเรา แว่วเสียงไก่ขัน นกร้องในตอนเช้า และหมอกเมฆที่เหมือนจะอยู่ใกล้แค่เอื่อมมือ สูดอากาศบริสุทธิ์เต็มปอด รู้สึกดีมากอย่างบอกไม่ถูก ทุกคนที่นั้นตื่นเช้าแม้กระทั้งเด็กน้อย ทุกคนใส่เสื้อแขนยาวที่ด้านหลังสกรีนยีห้อปุ๋ยยี่ห้อหนึ่งเหมือนกันทุกคนเลยเกิดความสงสัย จึงถามแม่และได้คำตอบมาว่าเขาไปขุดมันสัมปะหลังกันใครทำก็ได้เงินด้วยนะตอนนั้นยังไม่คิดอะไรจึงขออยู่บ้านจัดของดีกว่า ที่นั้นเขาจะจัดงานให้สำหรับทุกคน เช่น เด็กผู้ชายจะทำงานนอกบ้าน ผู้หญิงจะทำงานในบ้าน ด้วยความที่เราเป็นเกย์น้อยแม่เราเลยให้อยู่บ้านแทนสิ่งแรกที่ทำคือ หาบน้ำอาบใส่โอ่ง หาบน้ำกินใส่โอ่ง ซักผ้า หุงข้าว ล้างจานทำกับข้าว คิดในใจในบ้านยังเหนื่อยขนาดนี้นอกบ้านจะขนาดไหน แต่ดีที่มีพี่สาวคอยช่วย ตกเย็นทุกคนกลับจากทำงาน กับข้าวในบ้านก็พร้อม 1ทุ่มคือทุกคนกินข้าวอาบน้ำเรียบร้อย ทุกคนที่นั้นหลับไวมาก จากที่เคยดูโทรศัพท์ เล่นเกมส์ เรื่องราวเหล่านั้นได้หายไปเมื่ออยู่ที่นี้ *คิดว่าเรื่องราวคงจะยาวมากพอ เราขอฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ