**********
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
โรณสูตร
[๕๔๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
การขับร้อง คือ การร้องไห้ในวินัย
ของพระอริยเจ้า
การฟ้อนรำ คือ ความเป็นบ้าในวินัยของพระอริยเจ้า
การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า
เพราะเหตุนั้นแหละ
จงละเสียโดยเด็ดขาดในการขับร้องฟ้อนรำ
เมื่อท่านทั้งหลายเบิกบานใน
ธรรม ก็ควรแต่ยิ้มแย้ม ฯ
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=20&A=6845&Z=6850
**********
.
*** การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า ***
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
โรณสูตร
[๕๔๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
การขับร้อง คือ การร้องไห้ในวินัย
ของพระอริยเจ้า
การฟ้อนรำ คือ ความเป็นบ้าในวินัยของพระอริยเจ้า
การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า
เพราะเหตุนั้นแหละ
จงละเสียโดยเด็ดขาดในการขับร้องฟ้อนรำ
เมื่อท่านทั้งหลายเบิกบานใน
ธรรม ก็ควรแต่ยิ้มแย้ม ฯ
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=20&A=6845&Z=6850
**********
.