*** การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า ***

**********
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒

อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต

โรณสูตร
             [๕๔๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย 
การขับร้อง คือ การร้องไห้ในวินัย
ของพระอริยเจ้า 

การฟ้อนรำ คือ ความเป็นบ้าในวินัยของพระอริยเจ้า 

การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า



เพราะเหตุนั้นแหละ  
จงละเสียโดยเด็ดขาดในการขับร้องฟ้อนรำ

 เมื่อท่านทั้งหลายเบิกบานใน
ธรรม ก็ควรแต่ยิ้มแย้ม ฯ


https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=20&A=6845&Z=6850

**********

.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่