คือเราอยากรู้ค่ะว่าระหว่างความรักกับอนาคต จะเลือกอันไหนคะ
เราเป็นนักศึกษาปี 3 ค่ะ มีแฟนอายุห่างกัน 13 ปี แฟนเป็นคนดีมากเลยค่ะ เป็นผู้ใหญ่ คอยให้คำแนะนำเรา และจริงจังกับเราถึงขั้นอยากใช้ชีวิตร่วมกันค่ะ เราเองก็จริงจังกับเขานะคะ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เพราะเรามองว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับเรา เขาเป็นคนที่ขยันทำงาน ชอบหาลู่ทางในการหาเงินเพิ่มเติมจากการทำงาน เพราะเขาอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เลยขยันหาทุนหน่อย เรารักกันได้4 ปีแล้วค่ะ แต่ปัญหาคือเรายังไม่เปิดตัวแฟนกับครอบครัวเราเลยค่ะ เพราะรู้ว่ายังไงครอบครัวเราก็ไม่โอเค เพราะด้วยฐานะของแฟน และครอบครัวเราคาดหวังว่าต้องมีบ้าน ต้องมีรถ คนที่ครอบครัวอยากให้เราแต่งงานด้วยคือคนต่างชาติค่ะ ซึ่งไม่ใช่สเปคเราเลย และที่สำคัญคือ ตอนนี้ครอบครัวเรากำลังทำเรื่องให้เราไปอยู่เมกา เพราะส่วนมากญาติเราอยู่นู่นหมดแล้ว และอยากให้เราทำงานได้ตังเยอะๆค่ะ มีอนาคตที่ดี แต่เรายังไม่อยากไปเลยค่ะ เพราะไม่อยากทิ้งแฟน เรารักเขามาก แต่อีกใจนึงก็ไม่รู้จะบอกครอบครัวยังไง ถ้าเลือกที่จะไม่ไปเมกาเพราะแฟน ครอบครัวคงไม่พอใจแน่ๆ แต่เรารักเขามากนะคะ เรามั่นใจว่าอยู่กับแฟนคนนี้คือไม่อดตายแน่นอน
ส่วนเรื่องไปอยู่เมกา ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากไปนะคะ เราอยากไปในอีก 5-6 ปีข้างหน้า ไม่ใช่เร็วๆนี้ ซึ่งเรามองว่าไปอีก5-6 ปีข้างหน้าก็ยังไม่สาย แต่เราไม่รู้จะบอกครอบครัวและแฟนยังไงดีค่ะ
ตอนนี้เครียดมากๆเลยค่ะ มองหน้าแฟนทีไรแล้วนึกถึงแต่เรื่องที่วันหนึ่งเราคงจากเขาไป ทำใจไม่ได้เลยค่ะ
แฟนเราก็พอกินพอใช้นะคะ เงินเดือน30000 (ยังไม่รวมเงินที่หาได้เพิ่มเติมนอกเวลางาน) แต่เขาแค่ยังไม่มีบ้าน ไม่มีรถเป็นของตัวเองเท่านั้นเองค่ะ เขาเป็นคนเอาการเอางานนะคะ มีเงินเก็บ ไม่มีหนี้ ไม่ฟุ่มเฟือย และไม่เล่นการพนันค่ะ
ครอบครัวเราก็ไม่ได้รวยมากนะคะ แต่แค่ไม่อยากให้เราลำบาก เพราะเขาเคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว เลยรู้ว่ามันลำบากแค่ไหน ไม่อยากให้เราต้องมาเป็นเหมือนเขาค่ะ และครอบครัวเป็นคนที่ดุ ห้ามไม่ให้มีแฟนด้วยค่ะ และด้วยความที่ครอบครัวเราไม่มีตัง เลยมีญาติๆฝั่งแม่เนี่ยแหละค่ะ คอยส่งเสียเลี้ยงดู ส่งเราเรียน เวลาจะตัดสินใจทำอะไร ต้องปรึกษากันทั้งครอบครัวเลยค่ะ ทั้งน้า ป้า ยาย ก็ว่ากันไปค่ะ คือมีสวนร่วมในการตัดสินใจหมดเลย
ความรักกับอนาคต
เราเป็นนักศึกษาปี 3 ค่ะ มีแฟนอายุห่างกัน 13 ปี แฟนเป็นคนดีมากเลยค่ะ เป็นผู้ใหญ่ คอยให้คำแนะนำเรา และจริงจังกับเราถึงขั้นอยากใช้ชีวิตร่วมกันค่ะ เราเองก็จริงจังกับเขานะคะ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เพราะเรามองว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับเรา เขาเป็นคนที่ขยันทำงาน ชอบหาลู่ทางในการหาเงินเพิ่มเติมจากการทำงาน เพราะเขาอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เลยขยันหาทุนหน่อย เรารักกันได้4 ปีแล้วค่ะ แต่ปัญหาคือเรายังไม่เปิดตัวแฟนกับครอบครัวเราเลยค่ะ เพราะรู้ว่ายังไงครอบครัวเราก็ไม่โอเค เพราะด้วยฐานะของแฟน และครอบครัวเราคาดหวังว่าต้องมีบ้าน ต้องมีรถ คนที่ครอบครัวอยากให้เราแต่งงานด้วยคือคนต่างชาติค่ะ ซึ่งไม่ใช่สเปคเราเลย และที่สำคัญคือ ตอนนี้ครอบครัวเรากำลังทำเรื่องให้เราไปอยู่เมกา เพราะส่วนมากญาติเราอยู่นู่นหมดแล้ว และอยากให้เราทำงานได้ตังเยอะๆค่ะ มีอนาคตที่ดี แต่เรายังไม่อยากไปเลยค่ะ เพราะไม่อยากทิ้งแฟน เรารักเขามาก แต่อีกใจนึงก็ไม่รู้จะบอกครอบครัวยังไง ถ้าเลือกที่จะไม่ไปเมกาเพราะแฟน ครอบครัวคงไม่พอใจแน่ๆ แต่เรารักเขามากนะคะ เรามั่นใจว่าอยู่กับแฟนคนนี้คือไม่อดตายแน่นอน
ส่วนเรื่องไปอยู่เมกา ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากไปนะคะ เราอยากไปในอีก 5-6 ปีข้างหน้า ไม่ใช่เร็วๆนี้ ซึ่งเรามองว่าไปอีก5-6 ปีข้างหน้าก็ยังไม่สาย แต่เราไม่รู้จะบอกครอบครัวและแฟนยังไงดีค่ะ
ตอนนี้เครียดมากๆเลยค่ะ มองหน้าแฟนทีไรแล้วนึกถึงแต่เรื่องที่วันหนึ่งเราคงจากเขาไป ทำใจไม่ได้เลยค่ะ
แฟนเราก็พอกินพอใช้นะคะ เงินเดือน30000 (ยังไม่รวมเงินที่หาได้เพิ่มเติมนอกเวลางาน) แต่เขาแค่ยังไม่มีบ้าน ไม่มีรถเป็นของตัวเองเท่านั้นเองค่ะ เขาเป็นคนเอาการเอางานนะคะ มีเงินเก็บ ไม่มีหนี้ ไม่ฟุ่มเฟือย และไม่เล่นการพนันค่ะ
ครอบครัวเราก็ไม่ได้รวยมากนะคะ แต่แค่ไม่อยากให้เราลำบาก เพราะเขาเคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว เลยรู้ว่ามันลำบากแค่ไหน ไม่อยากให้เราต้องมาเป็นเหมือนเขาค่ะ และครอบครัวเป็นคนที่ดุ ห้ามไม่ให้มีแฟนด้วยค่ะ และด้วยความที่ครอบครัวเราไม่มีตัง เลยมีญาติๆฝั่งแม่เนี่ยแหละค่ะ คอยส่งเสียเลี้ยงดู ส่งเราเรียน เวลาจะตัดสินใจทำอะไร ต้องปรึกษากันทั้งครอบครัวเลยค่ะ ทั้งน้า ป้า ยาย ก็ว่ากันไปค่ะ คือมีสวนร่วมในการตัดสินใจหมดเลย