ประสบการณ์รักวัยทำงาน 2 ปี7 เดือน เราอายุ25 ค่ะ แฟนก็อายุ25 เช่นกันค่ะ......
เริ่มแรกตั้งแต่คุยจนคบถึงปัจจุบันมีการคุยวางแผนกันสองคนถึงเรื่องแต่งงาน สินสอดต่างๆ การซื้อของเข้าบ้านร่วมกันค่ะ (ปัจจุบันยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ช่วงปีแรกดีทุกอย่างต่างคนต่างทำงานทะเลาะกันน้อยมาก (ส่วนมากคุยกันทางโทรศัพท์เพราะทำงานกันคนละที่และจะเจอกันอย่างมาก2อาทิตย์1ครั้ง) ถ้าทะเลาะก็ปรับความเข้าใจกันไม่นาน เข้าปีที่2 ทะเลาะบ่อยจากเขาไม่เคยพูดหยาบคาย ทุกคำมาเต็มหมด สัตว์มาทั้งป่า นรกบ้าง โง่บ้าง เราไม่เคยตอบโต้เขาด้วยคำหยาบแม้แต่ครั้งเดียวค่ะ ทุกครั้งเรามีปัญหาหรือไม่สบายใจ เราอยากให้เขาคือคนที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุด แต่เขากลับรู้สึกเหมือนรำคาญไม่ค่อยอยากจะรับฟัง และหลังๆนี้ก็ทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะกันระหว่างคุยโทรศัพท์แล้วก็จะตัดสายกันทิ้งหนีปัญหา ตัดความรำคาญและหายกันไป2วัน ช่วงปีแรกเราทนไม่ไหวค่ะจึงโทรกลับไปง้อ ส่วนปีที่สองเราก็ไม่ค่อยโทรไปก่อน เพราะแต่ละคำที่เขาพูดด่าก่อนจะตัดสายทิ้งคือคำบั่นทอนใจเหลือเกินค่ะ และทุกครั้งหลังทะเลาะกันช่วงนี้ 2วันเขาหายไป และเขาจะกลับมาด้วยคำพูดดีโทรมาพูดจาดีทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และจะจบท้ายด้วยคำว่า "โอนเงินให้หน่อย"
>>ขอย้อนตัดไปเมื่อเข้าปีแรกปลายๆเขาเคยยืมเงินเราประมาณหลักหมื่น และคืนเราหมดแล้ว เนื่องจากเขาเองหมุนเงินไม่ทันเราก็พอจะเข้าใจช่วยอะไรได้ก็อยากจะช่วยครั้งแรกที่เราให้ยืมก็หวั่นๆเหมือนกัน ยังดีที่คืนจนครบ มาตอนนี้เขาก็ยืมเราอีกครั้งจนตอนนี้ก็หลักหมื่นอีกครั้งแต่เขาก็บอกว่าจะคืนให้ครบภายในปีนี้<<
ผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่รวย มีรถมอเตอร์ไซค์1คัน อยู่บ้านเช่า ไม่เคยซับพอร์ทเราเรื่องเงิน ไม่เคยซับพอร์ทเรื่องความรู้สึก แต่เราเลือกเขาเพราะว่าเคยคุยกันว่าจะเริ่มต้นด้วยกัน เราคิดแค่ว่าตอนนี้ ช่วยเขาวันหน้าเขาคงจะไม่ทิ้งเรามั้งคะ พยายามคิดบวกแบบนี้ตลอด แต่จนตอนนี้ทะเลาะทีไรเรารู้สึกอยากถอยอยากหลุดพ้นบ่วงเวรกรรมนี้ซักที ตอนนี้ในสมองคิดหมดทุกอย่างเลยว่าทำไมออกมาไม่ได้ซักที อยากจะพูดว่าเลิกเดี๋ยวนั้นแต่ทำไม่ได้ก็ไม่รู่ทำไมค่ะ
หรือเพราะว่านึกถึงส่วนที่ดีของเขาก็มี เขาเคยติดบุหรี่มาเกือบ10ปี สูบตั้งแต่อายุ14-15 ตอนนี้อายุ25 เขาก็มาเลิกบุหรี่เพราะเราบอกว่าเราไม่ชอบคนสูบบุหรี่เหม็นเวลาอยู่ใกล้ เขาก็อุบเงียบอยู่2เดือน ถึงบอกเราว่าเลิกบุหรี่ได้แล้ว เขาเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน ไม่สังสรรค์ จากเคยติดพนันบอลก็เลิกทุกอย่าง แต่ที่เขาหมุนเงินไม่ทันก็เพราะว่ารายจ่ายเยอะกว่ารายได้ ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ โดนหักกองทุนบริษัท รายรับหมื่นนิดๆ ช่วงนี้โอทีไม่มีเหลือใช้เดือนๆนึงก็4พันนิดๆ เราก็เข้าใจ
นี่ใช่ไหมคะ สิ่งที่ดีของเขาที่เรามองข้ามจุดด้อยของเขาไป มันทำให้เราทนจนถึงทุกวันนี้แม้โดนด่าสารพัด
ขอหนทางการรับมือหน่อยค่ะ ตอนนี้เหมือนเจอทางตันใจอยากจะไปแต่ก็ยากเหลือเกิน ทั้งเหนื่อยทั้งเครียด จะก้าวออกมาก็ก้าวไม่ออก ขอระบายหน่อยนะคะ ถ้ามีคำแนะนำการรับมือแนะนำมาเลยนะคะ
🙏🏻🙏🏻ขอบคุณมากค่ะ🙏🏻🙏🏻
กับผู้ชายคนนี้จะรักต่อหรือจะพอแค่นี้ดี ??!!!???!
เริ่มแรกตั้งแต่คุยจนคบถึงปัจจุบันมีการคุยวางแผนกันสองคนถึงเรื่องแต่งงาน สินสอดต่างๆ การซื้อของเข้าบ้านร่วมกันค่ะ (ปัจจุบันยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ช่วงปีแรกดีทุกอย่างต่างคนต่างทำงานทะเลาะกันน้อยมาก (ส่วนมากคุยกันทางโทรศัพท์เพราะทำงานกันคนละที่และจะเจอกันอย่างมาก2อาทิตย์1ครั้ง) ถ้าทะเลาะก็ปรับความเข้าใจกันไม่นาน เข้าปีที่2 ทะเลาะบ่อยจากเขาไม่เคยพูดหยาบคาย ทุกคำมาเต็มหมด สัตว์มาทั้งป่า นรกบ้าง โง่บ้าง เราไม่เคยตอบโต้เขาด้วยคำหยาบแม้แต่ครั้งเดียวค่ะ ทุกครั้งเรามีปัญหาหรือไม่สบายใจ เราอยากให้เขาคือคนที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุด แต่เขากลับรู้สึกเหมือนรำคาญไม่ค่อยอยากจะรับฟัง และหลังๆนี้ก็ทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะกันระหว่างคุยโทรศัพท์แล้วก็จะตัดสายกันทิ้งหนีปัญหา ตัดความรำคาญและหายกันไป2วัน ช่วงปีแรกเราทนไม่ไหวค่ะจึงโทรกลับไปง้อ ส่วนปีที่สองเราก็ไม่ค่อยโทรไปก่อน เพราะแต่ละคำที่เขาพูดด่าก่อนจะตัดสายทิ้งคือคำบั่นทอนใจเหลือเกินค่ะ และทุกครั้งหลังทะเลาะกันช่วงนี้ 2วันเขาหายไป และเขาจะกลับมาด้วยคำพูดดีโทรมาพูดจาดีทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และจะจบท้ายด้วยคำว่า "โอนเงินให้หน่อย"
>>ขอย้อนตัดไปเมื่อเข้าปีแรกปลายๆเขาเคยยืมเงินเราประมาณหลักหมื่น และคืนเราหมดแล้ว เนื่องจากเขาเองหมุนเงินไม่ทันเราก็พอจะเข้าใจช่วยอะไรได้ก็อยากจะช่วยครั้งแรกที่เราให้ยืมก็หวั่นๆเหมือนกัน ยังดีที่คืนจนครบ มาตอนนี้เขาก็ยืมเราอีกครั้งจนตอนนี้ก็หลักหมื่นอีกครั้งแต่เขาก็บอกว่าจะคืนให้ครบภายในปีนี้<<
ผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่รวย มีรถมอเตอร์ไซค์1คัน อยู่บ้านเช่า ไม่เคยซับพอร์ทเราเรื่องเงิน ไม่เคยซับพอร์ทเรื่องความรู้สึก แต่เราเลือกเขาเพราะว่าเคยคุยกันว่าจะเริ่มต้นด้วยกัน เราคิดแค่ว่าตอนนี้ ช่วยเขาวันหน้าเขาคงจะไม่ทิ้งเรามั้งคะ พยายามคิดบวกแบบนี้ตลอด แต่จนตอนนี้ทะเลาะทีไรเรารู้สึกอยากถอยอยากหลุดพ้นบ่วงเวรกรรมนี้ซักที ตอนนี้ในสมองคิดหมดทุกอย่างเลยว่าทำไมออกมาไม่ได้ซักที อยากจะพูดว่าเลิกเดี๋ยวนั้นแต่ทำไม่ได้ก็ไม่รู่ทำไมค่ะ
หรือเพราะว่านึกถึงส่วนที่ดีของเขาก็มี เขาเคยติดบุหรี่มาเกือบ10ปี สูบตั้งแต่อายุ14-15 ตอนนี้อายุ25 เขาก็มาเลิกบุหรี่เพราะเราบอกว่าเราไม่ชอบคนสูบบุหรี่เหม็นเวลาอยู่ใกล้ เขาก็อุบเงียบอยู่2เดือน ถึงบอกเราว่าเลิกบุหรี่ได้แล้ว เขาเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน ไม่สังสรรค์ จากเคยติดพนันบอลก็เลิกทุกอย่าง แต่ที่เขาหมุนเงินไม่ทันก็เพราะว่ารายจ่ายเยอะกว่ารายได้ ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ โดนหักกองทุนบริษัท รายรับหมื่นนิดๆ ช่วงนี้โอทีไม่มีเหลือใช้เดือนๆนึงก็4พันนิดๆ เราก็เข้าใจ
นี่ใช่ไหมคะ สิ่งที่ดีของเขาที่เรามองข้ามจุดด้อยของเขาไป มันทำให้เราทนจนถึงทุกวันนี้แม้โดนด่าสารพัด
ขอหนทางการรับมือหน่อยค่ะ ตอนนี้เหมือนเจอทางตันใจอยากจะไปแต่ก็ยากเหลือเกิน ทั้งเหนื่อยทั้งเครียด จะก้าวออกมาก็ก้าวไม่ออก ขอระบายหน่อยนะคะ ถ้ามีคำแนะนำการรับมือแนะนำมาเลยนะคะ
🙏🏻🙏🏻ขอบคุณมากค่ะ🙏🏻🙏🏻