สายฝนพรำ ร่ำร่ำ พร่ำใจหมอง ดวงตามอง ฟ้าหม่น ใจสลาย ของที่รัก เจ้าจาก มิเห็นกาย ช่างเดียวดาย...มองฟ้าหม่นจนลับลา สัจธรรมบ่งชี้..............ความจริง คือสิ่งเคยแอบอิง.......จากแล้ว เกิดแก่เจ็บมิประวิง.

อีกอรัสซ่อนกายรอหลังซอกหินติดผนังถ้ำนั้นอย่างอดทน  เวลาผ่านไปอีกราวห้านาที.... และแล้ว บุรุษในชุดขาวแบบเดิมอีกหนึ่งคนก็เดินมายังทางนั้น มุ่งหน้าไปยังหน้าประตู กำลังจะเดินผ่านตัวเลมูรัสหนุ่ม ยังไ