คือทุกคนเราเป็นคนเเบบขี้ใจอ่อนกับคนง่ายมาก เเล้วทีนี้ แบบเวลามีใครให้ช่วยอะไรเราช่วยตลอดเลย เราไม่เคยหวังสิ่งตอบเเทนด้วยซ้ำ เพื่อนบางคนก็ซื้อขนมให้บ้าง ให้ค่าจ้างบ้างเวลาทำงาน เวลาเพื่อนในห้องทักมาขอให้ช่วยงานเราก็ช่วยนะ ไม่ใช่ทุกคนหรอก เเต่เราก็ช่วยเเบบที่สุดอะ เเต่บางที คนอื่นก็ไม่ได้เกรงใจเราเลย เเบบทักมาของานละมาเเบบทักย้ำๆ ส่งข้อความย้ำๆ จนรำคาญคือเขาไม่ได้สนิทกับเราขนาดนั้นไง ละตอนเเรกอะ เราก็ส่งให้เว้ย เเต่นางไม่มีการขอบคุณหรืออะไรเลยอะ บางทีก็อ่านไม่ตอบ ส่งไลค์บ้าง ตอบ เคๆ มันทำให้เราไม่อยากให้งานเขาเลย บางทีก็ทักมาเเทบจะบังคับให้เราส่งงานให้ เซ็ง เรารู้ว่ามันก็เป็นเพระเราเป็นคนไม่เด็ดขาดด้วย ขี้ใจอ่อน ขี้สงสาร มันเลยทำให้ไม่มีใครเกรงใจ เเต่จุดๆ นั้นอะ คือช่วยได้เราก็ช่วย บางทีเราเหนื่อย เพราะเราก็ทำงานพาสไทม์ด้วยไง เรียนเสร็จไปทำงานกลับมานั่งปันการบ้าน เบื่อโควิด เบื่อไปหมด อยากเที่ยวจัง เราควรจัดการกับตัวเองยังไงดี เราไม่รู้จะทำยังไง เหนื่อยมากเลย
เป็นคนใจดีกับคนอื่นมากเเต่ไม่เคยมีความสุข