***เรามีนิสัยเอาใจคนอื่นเป็นปกติอยู่เเล้วนะคะ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเข้าม.1มาที่นี้เราก็เจอกับเพื่อน3คนค่ะขอใช้นามสมมุตินะคะคน1ชื่อB คน2ชื่อN คน3ชื่อ M ค่ะ M N ทำตัวปกตินิสัยเหมือนคนทั่วๆไปเลยค่ะ ส่วนB ตอนเเรกๆไม่มีอะไรเเต่หลังเขาเริ่มเอาใจอยากให้เราเอาใจมากขึ้นเรื่อยๆ /// พอขึ้นม.2 Bเอาเเต่ใจมากๆๆๆเลยค่ะอะไรที่เราไม่ทำให้ก็จะงอนเลย เราขอยกมาสถานการณ์นึงตอนนั้นนะคะ(ตอนนั้นเรามีเเฟนเเล้วค่ะ)
เราไปซื้อของข้าง รร ด้วยกันที่นี้เราซื้อเสร็จเราก็กลับมากันเเล้ว B ก็พูดว่าอยากกินมาม่าพาไปหน่อย(ตอนนั้น M N ก็ไม่อยากไปค่ะ)เราก็บอกว่าทำไมไม่ซื้อมาเเต่เเรก Bก็บอกว่าก็ตอนนั้นไม่อยากกินที่นี้เราไม่พาไป B ก็งอนไม่คุยกับเราเลยค่ะ
อยากบอกว่าไม่ใช่เเค่ครั้งนี้นะคะมีหลายครั้งมากๆ ถึงมากที่สุดเลยค่ะ ถึงขั้นหลอกเราว่าจะกลับบ้านเเต่ให้เราพาไปซื้อของข้างโรงเรียนเเทน เราเหนื่อยมากเลยตอนนี้เราไม่อยากไปเรียนเลยค่ะ
ตอนB อยู่กับ N M ไม่งอเเงไม่ค่อยเอาเเต่ใจเลยค่ะเเต่อยู่กับเราเอาเเต่ใจมากๆงอนบ่อยขี้งอนสุดๆอันนี้ N M ก็บอกค่ะเราไม่ได้คิดเองเออเองนะคะ ตอนนี้เราทั้งเหนื่อยทั้งรำคาญ เคยบอกเเสดงออกไปเเล้วค่ะ เเต่B ก็ซึม เเล้วก็เศร้าไปเลยค่ะ เราก็พยามยามไม่เอาใจ B มากเเละพยามยามไม่ใจอ่อนให้มันปรับตัวเองเเต่ว่าเราทำไม่ได้จริงๆค่ะเราไม่อยากให้เพื่อนเราเศร้าจริงๆ
ขอคำเเนะนำหรืออะไรก็ได้ค่ะเราเหนื่อยมากๆค่ะเราอยากมีเวลาให้เเฟนเยอะๆหน่อยไม่ใช่มาเอาใจเเต่ B คนเดียวจนจบม.3ค่ะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
เพื่อนเอาเเต่ใจมากๆๆทำไงดีคะ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเข้าม.1มาที่นี้เราก็เจอกับเพื่อน3คนค่ะขอใช้นามสมมุตินะคะคน1ชื่อB คน2ชื่อN คน3ชื่อ M ค่ะ M N ทำตัวปกตินิสัยเหมือนคนทั่วๆไปเลยค่ะ ส่วนB ตอนเเรกๆไม่มีอะไรเเต่หลังเขาเริ่มเอาใจอยากให้เราเอาใจมากขึ้นเรื่อยๆ /// พอขึ้นม.2 Bเอาเเต่ใจมากๆๆๆเลยค่ะอะไรที่เราไม่ทำให้ก็จะงอนเลย เราขอยกมาสถานการณ์นึงตอนนั้นนะคะ(ตอนนั้นเรามีเเฟนเเล้วค่ะ)
เราไปซื้อของข้าง รร ด้วยกันที่นี้เราซื้อเสร็จเราก็กลับมากันเเล้ว B ก็พูดว่าอยากกินมาม่าพาไปหน่อย(ตอนนั้น M N ก็ไม่อยากไปค่ะ)เราก็บอกว่าทำไมไม่ซื้อมาเเต่เเรก Bก็บอกว่าก็ตอนนั้นไม่อยากกินที่นี้เราไม่พาไป B ก็งอนไม่คุยกับเราเลยค่ะ
อยากบอกว่าไม่ใช่เเค่ครั้งนี้นะคะมีหลายครั้งมากๆ ถึงมากที่สุดเลยค่ะ ถึงขั้นหลอกเราว่าจะกลับบ้านเเต่ให้เราพาไปซื้อของข้างโรงเรียนเเทน เราเหนื่อยมากเลยตอนนี้เราไม่อยากไปเรียนเลยค่ะ
ตอนB อยู่กับ N M ไม่งอเเงไม่ค่อยเอาเเต่ใจเลยค่ะเเต่อยู่กับเราเอาเเต่ใจมากๆงอนบ่อยขี้งอนสุดๆอันนี้ N M ก็บอกค่ะเราไม่ได้คิดเองเออเองนะคะ ตอนนี้เราทั้งเหนื่อยทั้งรำคาญ เคยบอกเเสดงออกไปเเล้วค่ะ เเต่B ก็ซึม เเล้วก็เศร้าไปเลยค่ะ เราก็พยามยามไม่เอาใจ B มากเเละพยามยามไม่ใจอ่อนให้มันปรับตัวเองเเต่ว่าเราทำไม่ได้จริงๆค่ะเราไม่อยากให้เพื่อนเราเศร้าจริงๆ
ขอคำเเนะนำหรืออะไรก็ได้ค่ะเราเหนื่อยมากๆค่ะเราอยากมีเวลาให้เเฟนเยอะๆหน่อยไม่ใช่มาเอาใจเเต่ B คนเดียวจนจบม.3ค่ะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ