รู้สึกว่าตัวเองมีอาการทางจิตเวชอาจจะเป็นซึมเศร้าแล้วก็เป็นสมาธิสั้นค่ะ คือเราไม่สามารถจดจ่อกับอะไรได้นาน เราจะมีอาการเบื่อมากๆ เบื่อทุกอย่างเลยค่ะ แม้กระทั่งเล่นเกม นอนแล้วยังรู้สึกตัวตลอดเวลา นอนละเมอบ้าง เครียดมาก กังวลมาก เบื่ออาหาร ไม่อยากมีเพื่อน ไม่อยากมีสังคม ปรับตัวไม่ได้ ยิ่งช่วงนี้เรียนออนไลน์ยิ่งไปกันใหญ่เลยค่ะ
เราคิดว่าอาจจะเกิดขึ้นจากเคมีในสมองผิดปกติ เพราะเราก็พยามหาเหตุผลว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ แต่เรารู้สีกว่ามันค้างอยู่ในใจ เราตอบตัวเองไม่ได้ แต่เราก็ไม่ได้เรียนรู้ช้าหรืออะไร เราก็เหมือนจะปกติ แต่ก็ไม่ปกติค่ะ เราเป็นแบบนี้ทแบบที่ชัดเจนคือเราเป็นมาปีกว่าแล้วค่ะ
ตอนนี้เราเรียนอยู่ม.4 เราว่าเราคงรักษาไม่ทันเรากลัวว่าเราจะไปต่อไม่ได้ เราเลยอยากเรียนนอกระบบคือการทำโฮมสคูลอะค่ะ แต่พ่อแม่เราไม่อนุญาตเพราะคิดว่าเราเหลวไหล คิดว่าเราเอาแต่สบาย แต่เรากับพ่อแม่แทบไม่คุยกันเลย เขาไม่รู้ว่าเราเป็นยังไง แทบไม่รู้จักเราเลย
แต่เราตั้งใจจะเรียนจริงๆค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไง คือเราคิดว่าเราเซฟค่าใช้จ่ายในการเรียนได้มากๆอะค่ะ ทุกอย่างมันก็เอื้อ เราเป็นคนเรียนรู้ไวค่ะ แปบๆก็เข้าใจ และเราเป็นคนที่ตั้งใจแล้วก็ต้องไปให้สุด เราเลยไม่แน่ใจว่าเราเป็นสมาธิสั้นจริงมั้ย หรือเราแค่คิดไปเอง เพราะตอนเราอยู่ม.ต้นเราอยู่คนละโรงเรียนด้วย เราอยู่ในสังคมที่โตและดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าโรงเรียนปัจจุบันเราด้วยค่ะ เราปรับตัวไม่ได้เลย แล้วไม่อยากจะปรับเท่าไหร่ค่ะ เราเลยคิดว่าเราควรจะเรียนนอกระบบค่ะ
บางทีเราอาจจะไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่มากพอ ไม่รู้ทุกคนจะเข้าใจมั้ย

คำถาม 1.เราเป็นซึมเศร้าหรือสมาธิสั้นจริงมั้ย หรือเป็นทั้งสองเลย หรือแค่เครียดเฉยๆ
           2.เราควรเรียนนอกระบบดีมั้ยควรจะบอกพ่อแม่ยังไง
ถ้าอ่านแล้วเข้าใจก็ช่วยตอบหน่อยนะคะ