คนเรามักมีมุมอ่อนแอที่บอกใครไม่ได้ ดูเหมือนเราเห็นแก่ตัวนะ แต่บางครั้งเราก็รู้สึกเคว้ง เรามีเพื่อนอยู่หลายประเภท
คนที่1 เราเป็นเพื่อนกันสมัยมัธยม จนมหาลัยอยู่คณะเดียวกันแต่อยู่กันคนละภาคเราอยู่ภาคพิเศษเค้าอยู่ภาคปก แต่เค้าก็หายๆไปนานๆทีจะได้คุยกัน ซึ่งเค้าก็หายไปทำอะไรก็ไม่ค่อยจะบอก น้อยใจนะแต่พูดอะไรไม่ได้
คนที่2 เพื่อนกลุ่มมหาลัย เรารักเค้านะ แล้วเราก็คิดเสมอเลยค่าเค้าคือเพื่อนรักที่สุด แต่บางครั้งก็มีความรูสึกว่าเค้าข่ม เรา
คือบุคลิกส่วนตัวของเค้า เป็นคนมั่นใจในตัวเอง เก่ง เด็ดขาด
เช่น ทำข้อสอบ ก็ชอบพูดเหมือนแบบถ้าไม่มีเค้าเราจะทำไม่ได้ คือแบบเราก็ไม่เก่งหรอกแต่แบบเราก็พยายามนะเว้ย คือแบบ ในใจบางทีก็อยากจะพูดนะว่าเออ ไม่เป็นไร กุทำเองก็ได้ แต่แบบเราก็ดูอวดเก่งมาไปไหม
คนที่3 เอาจริงเราไม่มีไรหรอกแค่น้อยใจนิดหน่อย บางทีเค้าถามคำถามเราอยากตอบมาก แต่เค้าก็ชอบแท็กไลน์หาคนที่2อ่ะ เราก็แบบ...
คนที่4 เพื่อนมหาลัยแบบห่างๆไม่ได้สนิทอะไรมากมาย เป็นผู้ชาย ชอบด่าละดูถูก มันโง่ อ่ะน่าเป็นห่วงกว่าใครๆ ชอบเอาเราไปเปรียบกันเพื่อนคนที่2 อย่างนู่นอย่างนี่ ซึ่งเราไม่ชอบเลย
จากที่เขียนมาทั้งหมดคิดว่าเราควรทำไงดีปรับที่ตัวเรายังไง หรือควรบอกความรู้สึก 

ที่สำคัญ การทำตัวโง่ๆหรือทำให้ดูฉลาดดีกว่ากัน