คือ พ่อเเม่เป็นคนกินเหล้าหนักมากค่ะ ละมีผู้ชายอีกคนเค้าอายุน้อยกว่าประมาณ 35ได้ค่ะ เค้านับถือพ่อเราเป็นพึ่ชาย ตัวเชื่อมคือเหล้าเลยค่ะคือ ไอ้ผู้ชายคนนี้มันมากินเหล้ามาบ้านเหมือนบ้านมันเองเลยอะ มากินทุกวัน ย้ำทุกวันตอนเย็นเลยค่ะ ตลอดทั้ง4-5ปีเลย หลังๆพ่อเราบอกกับเราว่าไอ้ผู้ชายคนนี้มันร้ายไว้ใจไม่ได้ดูบอกให้ดูเเม่เราหน่อย เค้าอาจจะไปคิดไรทำไรกันค่ะ เราไม่เคยเชื่อเลย เพราะเค้าก็นับถือพ่อเราเป็นพี่ชาย เเต่หลังๆเราลองสังเกตุอาการเเม่ดู เห็นเค้าคุยไลน์กับใครเเล้วยิ้ม เราก็เลยเหลือบไปเห็นเค้าคุยเเชทกับผู้ชายคนนี้ค่ะ เราเลยรอให้เเม่เรานอน ละไปเปิดเเชทในไลน์ดู คือเค้าลบเเชทหมดเลยค่ะ เราเลยสวมรอยเเม่เป็นเเม่ทักไป เค้าตอบค่ะก็ถามปกติ ละเค้าทิ้งท้ายประโยคไว้ว่า
อย่าลืมลบเเชทนะ จุดนั้นเรารู้เลยค่ะ เราเลยหาทางจับผิดเค้าเลยค่ะ อีกวันมาผู้ชายคนนั้นมากินเหล้ากับเเม่ตอนพ่อไม่อยู่ค่ะ ละทั้งบ้านมีเราเเม่เเละผู้ชายคนนั้นค่ะ เราเลยบอกเเม่ว่าจะออกไปข้างนอก กลับอีกทีก็มืด ละปล่อยให้เค้าสองคนอยู่ ไปสองคนค่ะ เราวางเเผนออกไปเเปปเดียวค่ะ ละกลับมา เเต่ยังไม่เข้าบ้าน เพื่อรอดูว่าเค้าจะทำไรกันมั้ย เเละก็เป็นไปตามคาดค่ะ เเม่กับไอ้ผู้ชายนั่นพากันเข้าห้องเลยค่ะ เรานี่นิ่งไปเลย ตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้าน คิดในใจคือ นี่กูต้องทำไงว่ะจะไปเปิดประตูดูให้รู้เเล้วรู้รอดไป เเต่คือ เราเลือกที่จะยืนรอข้างนอก คือทำไรไม่ถูกค่ะ ละเค้าก็ออกมาเเม่นี่หน้าสตั้นไปเลยค่ะ เรายิ้มให้เเม่ไม่พูดอะไร เดินเข้าห้องไปเลยค่ะ เราเอาไปบอกพ่อเรา พ่อเรานี่คือสติหลุดค่ะ เค้าเป็นคนเเบบไม่ฟังใครเลย ละจากนั้นก็บ้านเเตกเลยค่ะ ทุกวันนี้คือไม่มีความสุขเลยค่ะ บ้านลุกเป็นไฟ เเม่ก็บอกนะคะว่าไม่เคยมีไรกับไอ้ผู้ชายคนนั้น พ่อเราไม่ฟังเลยค่ะ เราเข้าใจความรู้สึกพ่อนะคะ เเต่ทุกวันนี้ค่ะ พ่อเราอารมณ์ร้อนขึ้น มาถามกับเราตลอดทำไมเเม่ถึงเป็นคนเเบบนี้เราให้คำปรึกษาเค้าไปนะคะ เค้าไม่เคยปล่อยวางละก็ไม่เลิกกะเเม่ด้วยค่ะ คือ มาถามเรา เวลาที่ทะเลาะกันก็จะมาอยู่กับเรื่องนี้ค่ะเรื่องมือที่สามตลอด เหมือนเป็นเวรกรรมอะค่ะ ทุกวันนี้ราเลยเเทบไม่อยู่บ้านเลยค่ะ มันไม่มีความสุขอีกต่อไปเเล้วอะค่ะ เราควรต้องอยู่ตรงนี้ยังไงคะ ต้องทำยังไง?
เเม่มีมือที่สามซึ่งเป็นเพื่อนพ่อเรา เราต้องไงต่อไปคะ
อย่าลืมลบเเชทนะ จุดนั้นเรารู้เลยค่ะ เราเลยหาทางจับผิดเค้าเลยค่ะ อีกวันมาผู้ชายคนนั้นมากินเหล้ากับเเม่ตอนพ่อไม่อยู่ค่ะ ละทั้งบ้านมีเราเเม่เเละผู้ชายคนนั้นค่ะ เราเลยบอกเเม่ว่าจะออกไปข้างนอก กลับอีกทีก็มืด ละปล่อยให้เค้าสองคนอยู่ ไปสองคนค่ะ เราวางเเผนออกไปเเปปเดียวค่ะ ละกลับมา เเต่ยังไม่เข้าบ้าน เพื่อรอดูว่าเค้าจะทำไรกันมั้ย เเละก็เป็นไปตามคาดค่ะ เเม่กับไอ้ผู้ชายนั่นพากันเข้าห้องเลยค่ะ เรานี่นิ่งไปเลย ตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้าน คิดในใจคือ นี่กูต้องทำไงว่ะจะไปเปิดประตูดูให้รู้เเล้วรู้รอดไป เเต่คือ เราเลือกที่จะยืนรอข้างนอก คือทำไรไม่ถูกค่ะ ละเค้าก็ออกมาเเม่นี่หน้าสตั้นไปเลยค่ะ เรายิ้มให้เเม่ไม่พูดอะไร เดินเข้าห้องไปเลยค่ะ เราเอาไปบอกพ่อเรา พ่อเรานี่คือสติหลุดค่ะ เค้าเป็นคนเเบบไม่ฟังใครเลย ละจากนั้นก็บ้านเเตกเลยค่ะ ทุกวันนี้คือไม่มีความสุขเลยค่ะ บ้านลุกเป็นไฟ เเม่ก็บอกนะคะว่าไม่เคยมีไรกับไอ้ผู้ชายคนนั้น พ่อเราไม่ฟังเลยค่ะ เราเข้าใจความรู้สึกพ่อนะคะ เเต่ทุกวันนี้ค่ะ พ่อเราอารมณ์ร้อนขึ้น มาถามกับเราตลอดทำไมเเม่ถึงเป็นคนเเบบนี้เราให้คำปรึกษาเค้าไปนะคะ เค้าไม่เคยปล่อยวางละก็ไม่เลิกกะเเม่ด้วยค่ะ คือ มาถามเรา เวลาที่ทะเลาะกันก็จะมาอยู่กับเรื่องนี้ค่ะเรื่องมือที่สามตลอด เหมือนเป็นเวรกรรมอะค่ะ ทุกวันนี้ราเลยเเทบไม่อยู่บ้านเลยค่ะ มันไม่มีความสุขอีกต่อไปเเล้วอะค่ะ เราควรต้องอยู่ตรงนี้ยังไงคะ ต้องทำยังไง?