การอบรมของพ่อเเม่   บางคนทำด้วยอารมณ์  พื้นฐานจิตใจพ่อเเม่บางคน ยังสอนลูกไม่ถูกทาง  ไม่ถูกหลักจิตวิทยา  ใช้วาจาไม่เหมาะสม  พ่อเเม่บางคนพูดอย่าง ทำอย่าง เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี   บางคนต่อหน้าใจบุญ  เเต่ใจจริงไม่ใช่คนดี  บางคนพูดไม่เป็นสอนไม่เป็น เเต่เป็นตัวอย่างที่ดี  บางคนชอบยัดเยียดความคิดประสบการณ์ของตนไปที่ลูก  ทั้งที่ พื้นฐาน ความชอบ จิตใจ ความคิดเห็นของลูก ต่างจากพ่อเเม่  จึงเกิดการต่อต้านจากเด็ก  พ่อเเม่บางคนอิงหลักวิชาการมากเกินไป เเต่ผิดหลักความจริงทางปฎิบัติ ฯลฯ  จะเห็นว่า  ที่ยกตัวอย่าง  เป็นกรรม  คือ การกระทำในปัจจุบัน ที่มีผลต่อเด็ก  บ้างก็ว่า มีส่วนจากอดีตกรรมร่วมด้วย  นอกจากนั้น ยังขี้นกับความเข้าใจ การรับรู้ของเด็ก  ว่า  สื่อตรงกับที่พ่อเเม่ต้องการจะสื่อหรือไม่ เป็นต้น  หากสื่อสารรับรู้ไม่ตรงกัน  ก็เกิดการเข้าใจผิด  ไม่เข้าใจกันได้  ความเอาใจเขามาใส่ใจเรา เป็นเรื่องสำคัญมาก  นอกจากนี้หากเด็กเข้าสังคม  มีเพื่อน มีครูอาจารย์ สิ่งเเวดล้อม ข่าวสารข้อมูล  สิ่งที่ได้เรียนรู้เพิ่มเติม  ฯลฯ  สิ่งเหล่านี้ก็มีผลต่อเด็กด้วยเช่นกัน

การบีบบังคับ  การเข้มงวดเกินไป  การปล่อย หรือ ตามใจมากเกินไป  พื้นฐานจิตใจของเด็ก  เป็นต้น  

ในส่วนของวิทยาศาสตร์  เคยอ่านเจอว่า  ยีน หรือตัวกำหนดพันธุกรรมของมนุษย์  บางส่วนได้จากพ่อ บางส่วนได้จากเเม่  เเม้เเต่ลูก ที่เกิดจากพ่อเเม่เดียวกัน  ก็ยังมีสีผิว นิสัยใจคอ  ความฉลาด สติปัญญา  ความเเข็งเเรงของร่างกาย  ฯลฯ เเตกต่างกัน ในระหว่างพี่น้องที่เกิดจากพ่อเเม่เดียวกัน
ทางวิทยาศาสตร์สรุปว่า  เรื่องของผลจากอดีต ส่งผลต่อปัจจุบันครึ่งหนี่ง  เเละเรื่องของการอบรมเลี้ยงดูสิ่งเเวดล้อม  ก็มีผลอีกครึ่งหนี่ง   เเต่ในทางธรรม สิ่งสำคัญที่สุด คือ  ไม่ว่า อดีต รวมถีงการเลี้ยงดู ตลอดจนประสบการณ์ในอดีตเเละปัจจุบันจะเป็นอย่างไร  เเต่หากบุคคล มีสติ รู้จักยั้งคิด ใช้ปัญญาใคร่ครวญเหตุผล  ย่อมเอาชนะกรรมเก่า ความเคยชินเก่าเก่า นิสัยที่ไม่ดี ฯลฯ  เเละมีชีวิตที่ดีกว่าได้  ดังนั้นชีวิตของทุกคน ขี้นกับการคิด พูด ทำในปัจจุบัน  ว่าตนจะเลือกอย่างไร

ส่วนเรื่องอดีตกรรม  หากมีความเชื่อเรื่องนี้  ก็จะว่าไปอีกส่วนหนึ่ง มีเหตุผลเพิ่มเติมเข้าไปอีกส่วนหนึ่ง