แม่เราเป็นซึมเศร้ากับแพนิคค่ะ จากที่โดนคอลเซ็นเตอร์หลอก ตั้งเเต่เรามัธยมจนมหาลัย ใครพูดอะไรขัดใจนิดหน่อยจะโมโหง่ายมาก เช่นเราเคยถามแม่ว่าเงินเดือนเท่าไหร่ แม่ด่าเรายับ ด่าคำหยาบ หาว่าเราดูถูกว่าเเม่จน

อยู่ดีๆก็รู้สึกเศร้าสิ้นหวังในชีวิตจนอยากตายบางทีก็รู้สึกดีบางทีก็รู้สึกโกรธมากๆเเบบว่าอารมณ์เเปรปรวนเเละชอบมีอาการหายใจไม่สะดวกหายใจเเรงๆขึ้นมาบางทีก็มองสิ่งของเเว็บเเรกจะเป็นคนมายืนบ้างนั่งบ้างบางที

ตัวผมเองเวลาโมโห โกรธ ต้องระบายอารมณ์ ยิ่งถ้าโมโห โกรธ รุ่นเเรงมากอารามณ์ยิ่งระบายออกมารุนเเรงมาก เคยนิ่งให้ใจเย็น แต่เหมือนข้างในมันร้อนมาก เเล้วต้องระบายออกมาเป็นคำพูด พอพูดออกมามันจะต้องกระทำบางอย่

เป็นควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ โกรธหายยาก เครียดจัด อารมณ์รุนเเรง เเล้วตอนนี้ตั้งครรภ์อารมณ์ก็ยิ่งฉุนเฉียวง่ายเป็นเท่าตัว หงุดหงิดตลอด มีใครเคยเป็นไหมคะ มีทางเเก้ไหม หรือต้องพบจิตเเพทย์คะ

คือเราทะเลาะกับเพื่อน เพราะว่าเตือนเพื่อนค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนคุยกับพี่ผช.คนนึงที่เคยเรียนอยู่รร.เดียวกัน เเล้วเพื่อนเราไปลงโน๊ตว่าคิดถึงคนคุยเก่า เราก็เลยเเตือนเพื่อนก็เตือนๆเเบบกึ่งๆเเซวเล่นว่า

คือเราทะเลาะกับเพื่อนเพราะว่าไปเตือนเพื่อนเรื่องที่เพื่อนลงโน๊ตไอจีถึงคนคุยเก่าค่ะ ซึ่งตอนนี้เพื่อนกำลังคุยอยู่กับรุ่นพี่เก่าที่รร.เรา เจตตานาที่เราเตือนเพื่อน เพราะว่าสงสารฝ่ายชายค่ะ รู้สึกว่าเพื่อนไ

เราเเค่เดินนำจากเเฟนประมาณ 8 ก้าว เเล้วเเฟนก็โกรธ ตบหัวเราเเรงมาก กลางห้าง เพราะความโกรธ เราควรจะเลิกดีมั้ย? เพราะเขาไม่ให้เกียติเราเลย

คือเราโตมาโดยที่ในบ้านมีเเต่เสียงด่า โดนทุบโดนตีแบบรุนเเรง มีเตะบ้าง ถีบบ้างตอนเด็กก็คิดว่าเราคงทำผิดจริงๆแต่การลงโทษที่เขาทำมันก็เเรงไปสำหรับเด็ก สิ่งพวกนี้มันเกิดมาจากคนเป็นแม่ เขาไม่เคยดีกับใครเลย

ค่ะอยู่ม.ปลายละคือเรามีเพื่อนอยู่ในกลุ่มทั้งหมด6คน วันนึงอะเราทะเลาะกับเพื่อนไม่ถึงขั้นรุนเเรงมากเเบบ ตอนเเรกอะพูดกันเรื่องงานกลุ่มละเราไปพูดเเบบโมโหใส่เพื่อนละเพื่อนโกรธเเต่เพื่อนคนนี้อะเเปปๆก็หายเพร