จากที่ตั้งกระทู้ไปคราวที่เเล้ว “ทำยังไงถึงจะเอาตัวเองออกจากความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนได้ค่ะ “ ตอนนี้ชัดเจนแล้วค่ะว่าเขาไม่เอาเรา 5555+

เนื่องด้วยคิดถึงเขามากเลยโทรหาเขา เขาไม่รับสายแถมไม่โทรกลับ (ปกติจะรับและโทรกลับ) ในใจคือเสียใจทำไมไม่รับอ่ะ ตั้งใจไม่รับแน่ๆ อีกสองวันเราเลยเข้าไปส่องเฟสสรุป ขึ้นสถานะมีแฟนแล้วแต่ไม่ได้ขึ้นว่าคบกับใครด้วยความสงสัยมาก ทักไปถามเลย

เรา : มีแฟนแล้วคืออะไร?
เขา : ทำไมหรอ
เรา : อยากรู้
เขา : มีแล้ว เธอก็มีแล้วนิ

จังหวะนี้คืออึ้งกับคำตอบมาก คำพูดของเขาที่บอกกับเราว่า เขายังไม่อยากจริงจังกับความรักตอนนี้ไว้ปีหน้าให้เสร็จหลายๆเรื่องก่อน เอ้อเราก็รอ โง่เองแหละที่คิดว่าเขาคงไม่ได้สนใจเรื่องนี้จริงๆ

เรา : เราไม่มีนะ เทอก็รู้ว่าเรารอเทออ
เขา : ก็เห็นโพส สตอรี่งี้ เห็นปิดเฟส
เรา : เราไม่มีอ่ะ ที่ปิดเฟสก็เเค่ไม่อยากเห็นเทอออนจะ
        ทักหาก็ไม่กล้า ไม่ไหวจนต้องโทรหา ความจริง
        คืออะไร
เขา : ความจริงคือตอนนนี้เค้ามีแฟนแล้ว
เรา : โอเคถ้าเทอมีแล้วเราจะได้รู้ว่าเราต้องไปยังไงต่อ
เขา : เทอจะไปยังไง?
เรา : เค้าก็คงตัดใจจริงๆ
เขา : ยังคุยกันได้ไหมอ่ะ หมายถึงเป็นเพื่อนกัน
เรา : ไม่ได้
เขา : ทำไมถึงไม่ได้
เรา : เราเรารู้สึกมากกว่าที่เธอรู้สึกมันยากเว้ย
เขา : ก็ยาก หวังว่าเราจะรู้จักกันนะ ไม่มีปัญหาให้กัน
        ถ้าเทอมีแฟนแล้วเค้าก็ไม่ยุ่ง เพราะเทอไม่อยากมี
        ปัญหา ก็มีแค่เราที่รู้ไม่เกี่ยวกับคนของเทอ
        แต่ก็อยากเป็นเพื่อนกับเทอนะ ความเป็นผู้ใหญ่
        ของเทอมันดี


ณ ตอนนั้นเรารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนยกภูเขาออกจากอก เราไม่ร้องไห้แต่กลับคิดทั้งคืน นึกถึงสิ่งที่เขาทำมาตลอด มันบงบอกทุกอย่าง เราเสียใจตรงเราได้ไปเจอครอบครัวของเขาแล้วโดนคำถามที่แทงใจมากที่สุด แอบเจ็บนะคะ สิ่งที่เขาเคยทำกับเราแล้วไปทำกับคนอื่น มีคิดถึงบ้าง แต่แค้นใจมากกว่า แต่ไม่อยากจองเวรค่ะ เราถือว่าเราทำดีที่สุดเท่าที่เราทำได้  เเต่มันก็ยังเจ็บอยู่ในใจ เราเชื่อว่าเราจะก้าวผ่านมันไปได้แค่ใช้เวลาหน่อย เราเเค่อยากเล่าสิ่งที่มันรู้สึกในใจออกมาเเค่ะนั้นเองงงงงง ตลกตัวเองโง่เอง 🤣🙄