คือเราเป็นลูกเดียวของพ่อแม่ค่ะ พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่เรายังเด็กมากๆ ตอนแรกๆที่พ่อแม่เลิกกันเราอยู่บ้านพ่อค่ะ แม่จะมาหาสัปดาห์ละครั้งจะพาไปเที่ยวห้างเล่นน้ำทำกิจกรรมต่างๆค่ะ พอผ่านไปหลายปีมีเหตุจำเป็นที่แท่ต้องไปอยู่ที่ย้านคุณยาย(ค่อนข้างไกลเราจะไปช่วงปิดเทอม) เเล้วพอไปที่นู่นเราแทบจะไม่ได้เตอแม่เลยค่ะ แม่ติดเพื่อนที่นู่นๆมากๆและยังมีแฟนใหม่ค่ะ(แม่มาอยู่บ้านคุณยายได้หลายปีเเล้วค่ะ) ช่วงที่เราปิดเทอมที่เราไปบ้านยายเราไม่เคยได้รับความสนใจจากแม่เลยค่ะ ไปไหนทำอะไรแม่ไม่เคยรู้ไม่เคยถาม ขอเงิน50แม่ให้40เราก็บอกว่าขอ50ได้ไหม แม่ด่าเราค่ะเราก็อึ้งๆสรุปก็ได้เงินแค่40 เวลาเราทำอะผิดพลาดนิดหน่อยจะด่าเราเลยค่ะ คือเราเป็นคนอ่อนไหวง่ายโตมาโดยไม่ถูกด่าไม่ถูกตีเลยค่ะ วันปัจฉิมจบม.3ของเราแม่สัญญาว่าจะมาค่ะแต่ก็ไม่มา แค่พอเพื่อนแม่ปัจฉิมม.6 กลับไปเเล้วยังซื้อตุ๊กตาหมีให้ทั้งๆที่เราไม่เคยได้อะไรเลย แล้วมีอยู่วันนึงพี่เรามาเล่าให้ฟังว่าแกจะแต่งงานใหม่จะมีลูก แค่ไม่มีใครยอมบอกอะไรเราเลย เราเสียใจมากค่ะรู้สึกเป็นคนนอกทั้งๆที่เป็นคนใน ไม่เคยได้รับความใส่ใจ การใช้จ่ายชีวิตประจำวันคุณปู่คุณย่าจะออกให้ทั้งหมดค่าค่ารถไปโรงเรียนเงินไปโรงเรียน เงินกินข้าว ขนมเสื้อ ครีม แม่ตะออกค่าเทอมคนละครึ่งกับปู่เเละย่ากับเงินที่เราเที่ยวตอนปิดเทอมแค่นั้นค่ะ เราควรจะยอกแม่ไหมคะว่าว่าเรารู้สึกยังไง ควรบอกยังไงดีคะยางทีเราเครียดร้องไห้ตอนกลางคืนบ่อยมากๆค่ะกังวลว่าจะเป็นซึมเศร้า