เรามีปัญหาหลายๆอย่างจนต้องเลิกกับแฟน ไปเมื่อ 4-5วันก่อนค่ะ 
ตอนนั้นเราคิดว่าปัญหาต่างๆระหว่างเรามันมากมายเหลือเกิน บางอย่างเราพยายามแก้แล้วมันก็ยังอยู่ บางอย่างเราและเขาก็เกินจะแก้ได้ในเวลานี้ มันต้องใช้เวลาและความอดทนเพราะมันเกิดจากบุคคลอื่นด้วย(แม่เขาไม่ยอมรับเรา) เรารู้สึกเหนื่อย เขาเองก็บอกเขาก็เหนื่อย เขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เราตกลงกันวันนั้นว่าจะขอ'พอ'  คือเลิกกันไป 

แต่มันคือการเลิกกันแบบที่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม จนถึงวันนี้เขาขอให้เราไม่ไปไหน ไม่หายไป เขาบอกว่าเขายังเหมือนเดิม รักเราเหมือนเดิม รู้สึกกับเราเหมือนเดิม ยังคุยกัน ติดต่อกันอยู่ จนบางครั้งเขาเผลอพูดกับเราว่าเรากลับมาเป็นแฟนกันนะ 

ความรู้สึกเราคือเราเองก็ยังรักเขา อยากกลับมาคบกัน เราก็คิดว่าลองดูอีกสักตั้งละกัน 

วันนี้ ที่เราตัดสินใจบอกกับเขาว่างั้นเรากลับมาลองอีกสักตั้ง เขากลับขอให้เรารอ บอกยังไม่พร้อม เขายังไม่ได้แก้ไขอะไรเลย และเราเองก็ยังไม่แก้ไขอะไรเลยเช่นกันในจุดบกพร่องของเรา แต่เขายังรักเรานะ ขอให้ไว้ใจเขา เขาแค่ขอเวลาอยู่กับตัวเอง แต่เรา2คนสามารถทำทุกอย่างได้แบบเดิม แบบที่เราเคยคบกัน แต่ยังไม่ใช่แฟน

เราคิดว่ามันไม่โอเค คบกันแบบนี้มันคืออะไร ถ้าเป็นแบบเดิมแล้วสถานะไม่ชัดเจน เราขอไม่อยู่ ตอนแรกเขาก็แล้วแต่เราค่ะ แต่สักพักเขาก็เลยยอมตกลงว่าจะกลับมาคบกันอีกค่ะ 

เราไม่รู้ว่าเราเร่งรัดอะไรหรือเปล่า หรือยื้อเวลาเพื่อเจ็บหรือเปล่า
แต่ในเมื่อเขาบอกเราว่าเราทำทุกอย่างได้แบบเดิม และเรา2คนยังรักกัน มันก็สามารถกลับมาแก้ไขปัญหาร่วมกันได้ เพราะก่อนเลิกกันเราไม่เคยมานั่งเล่าปัญหาแบบชัดเจนขนาดนี้ ตอนนี้เราเข้าใจมากแล้ว และแนวทางแก้ไขมันก็มี  … เราสับสนไปหมด เรากำลังบังคับเขาให้กลับมาหาเราหรือเปล่านะทั้งๆที่เขาขอเวลาอยู่กับตัวเอง

นี่เรากำลังทำอะไรอยู่กันแน่คะ เตือนสติเราที