สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องความรักกับแฟนที่พึ่งเลิกกันไปไม่กี่วันนี้ค่ะ (เราเป็นคู่เลสเบี้ยน ที่เราพึ่งเคยคบกับผู้หญิงด้วยกันเองครั้งแรกค่ะ)
ขอเริ่มเล่าตั้งแต่ตรงนี้เลยนะคะ.....
   หลังจากวันคบรอบ 1 ปี ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ คนรักของเราพึ่งขอที่จะห่างจากเราสักพักเพื่อให้ตัวเขาและตัวเรากลับไปคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมากันใหม่อีกครั้ง แต่เขาไม่ได้ต้องการที่จะเลิกกับเรา แต่เราเป็นคนอารมณ์ร้อน ปากแข็ง ชอบชนะ เราเลยพูดกับเขาไปแรงๆเพื่ออยากชนะและไม่ยอมรับฟังเขา เราพูดกับเขาว่า "ทำไมทำแบบนี้ ทำไมต้องมาขอห่างกันด้วย อยู่กันตัวติดกันไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวันตลอดเวลาที่คบ รู้ไหมว่าขอห่างมันก็เหมือนกับเลิกกัน เค้าทำไม่ได้เค้าทนไม่ได้ ถ้าจะขอห่างก็ขอเลิกไปเลยไม่ดีกว่าหรอ" นั้นแหละค่ะ ได้เลิกกันจริงๆเลย เราร้องไห้แทบตาย เพราะผิดหวังกับตัวเองที่เป็นแบบนี้
   สาเหตุที่เขาไปคือ ในตลอดเวลา 1 ปีที่คบกัน เราทำตัวแย่ใส่เขาตลอด น้อยครั้งที่จะทำให้เขามีความสุขจริงๆ เรารู้ตัวเองมาตลอด แต่เราไม่เคยคิดที่จะปรับปรุงมัน เราได้โอกาสจากเขาหลายรอบมากๆ เขาทนยอมเรา เราพ่นถ่อยคำแรงๆใส่เขา เราใช้เขาทั้งๆที่เขาเหนื่อยและอยากพัก เขาเป็นคนขับรถให้ เป็นคนรักที่ดูแลเอาใจใส่ดีมาก เขาทนเราตลอด เขาคอยช่วยเหลือ คอยมอบสิ่งใหม่ๆ คอยสอนเรื่องต่างๆให้เรา สอนขับรถ สอนภาษา สอนดูเรื่องทั่วไปที่เราไม่รู้ไม่เป็น แต่เราไม่เคยรับมันเลย เราว่าเขา ว่า "ทำไมถึงต้องคอยพูดคอยสอน ถ้าสนใจเดี๋ยวไปศึกษาเอง รู้ว่าเก่ง " ประมาณนี้เลยค่ะ อีกเรื่องคือ เราอิจฉาแฟนตัวเอง เราเป็นคนที่ไม่ได้มี ไม่เคยได้ บ้านเราค่อนข้างที่จะปานกลางเรื่องการเงิน พอเราคบกับเขา เขามีทุกอย่างมีบ้านหลังโตๆใหญ่ มีที่ดินอยู่หลายที่ มีสวนต่างๆ มีครอบครัวญาติพี่น้องที่คอยช่วยเหลือกัน มันอบอุ่นมากๆเลยค่ะ แต่เรากลับไปอิจฉาเขาที่เขามี เรื่องการเรียนเขาทำได้ดีกว่าเรา ทั้งๆที่เราตั้งใจมาลอด เราก็ไปอิจฉาเขาไปพูดแซะเขา เราไม่เคยยินดีอะไรกับเขาสักอย่าง เรารู้ความหลังเขาว่าเขาเคยผ่านอะไรมาเจออะไรมา ทนอะไรมาตั้งแต่เด็ก เราก็ยังทำแบบนั้นใส่เขาให้เขาเจอเรื่องแย่ๆอีกตลอด
    จริงๆก็ไม่แปลกใจที่เขาจะขอออกจากเราไปหรอกค่ะ เพราะพึ่งรู้ตัวเองในวันที่เสียเขาไปแล้วจริง อยากกลับไปแก้ไข อยากไปมอบความสุข อยากคอยซัพพอร์ต คอยอยู่ข้างๆเขาอีกครั้ง แต่เราก็รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าเขาตัดสินใจเด็ดขาดไปแล้ว  เขาบอกว่าให้เราเป็นเพื่อนกันดีแล้ว เขาไม่ได้หายไปไหน เขาคอยอยู่ข้างๆคอยซัพพอร์ตเราเสมอ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ เราคุยกันได้ตลอด โทรคุยโทรคลอกันได้เสมอ  นี่คือสิ่งที่เขาพูดกับเรา แต่เอาจริงๆนะทำแบบนี้เราเจ็บมากเลยนะ มันเหมือนเรากับเขายังคบกันปกติเหมือนคนรักทั่วไป เขาบอกไม่อยากให้ความหวัง แต่ที่เขาทำมันคือความหวังของเราทั้งนั้นเลย เรากับเขายังต้องทำงานร่วมกันอยู่ เขาถึงขอที่จะทำแบบนี้ ไม่สามารถตัดขาดกันได้
     ที่เราตั้งกระทู้นี้เพราะว่า เราอยากที่ฟังความคิดเห็นของทุกๆคนกับเรื่องที่เราเจอและเป็นอยู่ตอนนี้ 
1. เราควรทำยังไง โอกาสมันมี 50/50 ที่เรามองนะ เราอยากกลับไปแก้ไขในเรื่องที่เราได้ทำผิดไปกับเขา อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
2. ถ้าเราไม่ได้โอกาสกลับไปแก้ไขแล้ว แต่เรายังต้องคุยกับเขาอยู่ เราควรจะจัดการตัวเองยังไงให้มันเจ็บน้อยที่สุด
3. พอมีวิธีแนะนำ ที่จะช่วยให้เราจัดการกับนิสัยแย่ๆของเราได้บ้างไหม คือเราก็รู้วิธีอยู่เพราะเป็นตัวเราเอง แต่เราอยากลองฟังความคิดเห็นจากคนอื่นๆด้วย
    ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ