ก่อนเข้าเรื่องขอเกริ่นก่อนนะว่า เราไม่ใช่หน้าตาดีอะไร พอพาไปวัดไปวาได้ เดี๋ยวจะคิดว่า จขกท เพ้อหรือมโนอะไรไปเรื่อย 555555
เราเป็นคนตลก ทะเล้น อารมณ์ดี ถ้าใครอยู่ข้างๆก็หัวเราะน้ำตาไหลอะ 😂 (เราชอบเห็นรอยยิ้มกับเสียงหัวเราะคนรอบตัวพอๆกับชอบฟังเสียงน้ำไหลก่อนนอนเลยอะ มีความสุขดี) แต่ก็นะ.. อืมมม เราคิดว่าจุดนี้น่าจะเชื่อมโยงให้คนเข้าหาเราง่าย
เข้าเรื่องเลยนะ คือเรามักจะมีคนที่รู้จัก คนสนิท มาจีบหรือบอกชอบเรา แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนะ (มันก็ดีกว่ามีคนเกลียดอะเนอะ) แค่หลายๆครั้ง 80-90% ที่จีบเราไม่ติดมักจะทำตัวโอเค เท่ๆเหมือนไม่ได้คิดอะไร แบบเราไม่ใช่สเป็ก ถึงจะดูชิลๆไม่ได้คาดหวังอะไรจากเรา แต่เรามัน sense แรงอะ ถ้ารู้ว่าเพื่อนจะมาฟิวเลิฟๆ เป็นเฟื่อน หรือแฟน เราก็จะทำให้บรรยากาศเสียทันที ไม่ให้เค้าคิดหรือรู้สึกพิเศษอะไร ปกติเคยคุยกันได้ทุกเรื่อง ก็จะเหลือปานกลาง ถ้ากลางๆแล้วถามดูรุกเกินความห่วงใย มากกว่าเพื่อนแน่ๆ เราก็จะบ้าบอน้อยลงเรื่อยๆ ลดลงไปจนถึงขั้นต้องเริ่มตัดบทอะ
ฟิวแบบว่า ‘อยู่ไปวันๆงี้ก็ดีเนอะ อยู่กับเพื่อนสบายใจดี.. เออออออ นี่ถ้ามีเพื่อนๆกันมาบอกชอบนี่คงอึดอัดแย่เลยอะ’ เราจะพูดอะไรแบบนี้ทุกครั้งกับทุกคนที่เราสัมผัสได้ว่าเข้าใกล้เขตหวงห้ามของเรา เพื่อให้เค้าเองรู้เป็นนัยๆว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนนะ
และสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นคือ ผู้จะรุกคูณสิบ คูณร้อยไปเลยอะ ใช้ความเป็นคนรู้จัก ความชอบในเรื่องเดียวกัน มาสนิทมากกว่าเดิมและข้ามเส้นจนเราอึดอัด บางทีเราก็จะแยปหรือถามไปเลยว่า ‘เห้ยยย คิดไรกับเราป่าว ถ้าคิดนี่ปลิวนะ ปลิวจริงๆนะ’ ปลิวคืออาการหายไปจากกัน เลิกติดต่ออะคะ ขู่เบาๆเพราะเราแค่อยากให้เค้าเข้าใจว่า เราเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว
ถ้ายังดูพยายามเราจะบอกตรงๆว่าเราไม่คิดอะไร หรือถ้าคนที่ดูจะตื้อไม่ฟังอะไรแล้ว เราก็จะติดสินใจปลิวทันที มันเกิดอะไรแบบนี้กับเราบ่อยจนตอนนี้แทบจะไม่เหลือเพื่อนที่เข้าใจเหตุผลของเราแล้วอะ คือพอจีบไม่ติดเค้าจะโพสหรือพูดถึงเราในทำนองที่แบบ ,,เราไปเล่นกับความรู้สึกเค้า เราไปเริ่มทำให้เค้ารู้สึกก่อน ประมาณนี้,,
เอาจริงนะ เบื่อปัญหานี้มาก มากจนไม่รู้จะทำไงดี
อายุก็ไม่น้อยแล้วนะ เราจะเหลือเพื่อนจำนวนน้อยนิดกี่คน ที่จะไม่เป็นแบบที่บ่นไปข้างบนเราเบื่อและเอาจริงๆนะ เสียใจที่ผ่านเข้าไปเห็นอะไรแบบนั้น
เราเลยลดการติดต่อ และคุยน้อยลง ค่อยๆดูสถานการณ์ ถ้าแย่สุดก็ไม่คุยอีกเลย *เราอยากรู้ว่ามีใครเห็นด้วย หรือเข้าใจเราบ้างว่าการเลิกติดต่อมันคือทางที่ดีที่สุด เพื่อหยุดความคลั่งรักของฝั่งตรงข้าม เราปลิวมาแบบนี้มันเรื่องทั่วไปป่ะคะ??
หรือเราควรมีวิธีรับมือที่ดีกว่านี้แนะนำได้นะ เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งนี้คือ ‘ปัญหา’ แต่หลังๆมันเกินเยียวยาที่เราจะรับมือกับมันได้อะ เลยอยากอ่านมุมมองที่ได้จากเรื่องนี้หรือ ปสก.ของทุกคนค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมากนะคะ 🙏🏻
ผิดไหมที่เราเลิกติดต่อกับเพื่อนหรือคนที่เข้ามาจีบ?
เราเป็นคนตลก ทะเล้น อารมณ์ดี ถ้าใครอยู่ข้างๆก็หัวเราะน้ำตาไหลอะ 😂 (เราชอบเห็นรอยยิ้มกับเสียงหัวเราะคนรอบตัวพอๆกับชอบฟังเสียงน้ำไหลก่อนนอนเลยอะ มีความสุขดี) แต่ก็นะ.. อืมมม เราคิดว่าจุดนี้น่าจะเชื่อมโยงให้คนเข้าหาเราง่าย
เข้าเรื่องเลยนะ คือเรามักจะมีคนที่รู้จัก คนสนิท มาจีบหรือบอกชอบเรา แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนะ (มันก็ดีกว่ามีคนเกลียดอะเนอะ) แค่หลายๆครั้ง 80-90% ที่จีบเราไม่ติดมักจะทำตัวโอเค เท่ๆเหมือนไม่ได้คิดอะไร แบบเราไม่ใช่สเป็ก ถึงจะดูชิลๆไม่ได้คาดหวังอะไรจากเรา แต่เรามัน sense แรงอะ ถ้ารู้ว่าเพื่อนจะมาฟิวเลิฟๆ เป็นเฟื่อน หรือแฟน เราก็จะทำให้บรรยากาศเสียทันที ไม่ให้เค้าคิดหรือรู้สึกพิเศษอะไร ปกติเคยคุยกันได้ทุกเรื่อง ก็จะเหลือปานกลาง ถ้ากลางๆแล้วถามดูรุกเกินความห่วงใย มากกว่าเพื่อนแน่ๆ เราก็จะบ้าบอน้อยลงเรื่อยๆ ลดลงไปจนถึงขั้นต้องเริ่มตัดบทอะ
ฟิวแบบว่า ‘อยู่ไปวันๆงี้ก็ดีเนอะ อยู่กับเพื่อนสบายใจดี.. เออออออ นี่ถ้ามีเพื่อนๆกันมาบอกชอบนี่คงอึดอัดแย่เลยอะ’ เราจะพูดอะไรแบบนี้ทุกครั้งกับทุกคนที่เราสัมผัสได้ว่าเข้าใกล้เขตหวงห้ามของเรา เพื่อให้เค้าเองรู้เป็นนัยๆว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนนะ
และสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นคือ ผู้จะรุกคูณสิบ คูณร้อยไปเลยอะ ใช้ความเป็นคนรู้จัก ความชอบในเรื่องเดียวกัน มาสนิทมากกว่าเดิมและข้ามเส้นจนเราอึดอัด บางทีเราก็จะแยปหรือถามไปเลยว่า ‘เห้ยยย คิดไรกับเราป่าว ถ้าคิดนี่ปลิวนะ ปลิวจริงๆนะ’ ปลิวคืออาการหายไปจากกัน เลิกติดต่ออะคะ ขู่เบาๆเพราะเราแค่อยากให้เค้าเข้าใจว่า เราเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว
ถ้ายังดูพยายามเราจะบอกตรงๆว่าเราไม่คิดอะไร หรือถ้าคนที่ดูจะตื้อไม่ฟังอะไรแล้ว เราก็จะติดสินใจปลิวทันที มันเกิดอะไรแบบนี้กับเราบ่อยจนตอนนี้แทบจะไม่เหลือเพื่อนที่เข้าใจเหตุผลของเราแล้วอะ คือพอจีบไม่ติดเค้าจะโพสหรือพูดถึงเราในทำนองที่แบบ ,,เราไปเล่นกับความรู้สึกเค้า เราไปเริ่มทำให้เค้ารู้สึกก่อน ประมาณนี้,,
เอาจริงนะ เบื่อปัญหานี้มาก มากจนไม่รู้จะทำไงดี
อายุก็ไม่น้อยแล้วนะ เราจะเหลือเพื่อนจำนวนน้อยนิดกี่คน ที่จะไม่เป็นแบบที่บ่นไปข้างบนเราเบื่อและเอาจริงๆนะ เสียใจที่ผ่านเข้าไปเห็นอะไรแบบนั้น
เราเลยลดการติดต่อ และคุยน้อยลง ค่อยๆดูสถานการณ์ ถ้าแย่สุดก็ไม่คุยอีกเลย *เราอยากรู้ว่ามีใครเห็นด้วย หรือเข้าใจเราบ้างว่าการเลิกติดต่อมันคือทางที่ดีที่สุด เพื่อหยุดความคลั่งรักของฝั่งตรงข้าม เราปลิวมาแบบนี้มันเรื่องทั่วไปป่ะคะ??
หรือเราควรมีวิธีรับมือที่ดีกว่านี้แนะนำได้นะ เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งนี้คือ ‘ปัญหา’ แต่หลังๆมันเกินเยียวยาที่เราจะรับมือกับมันได้อะ เลยอยากอ่านมุมมองที่ได้จากเรื่องนี้หรือ ปสก.ของทุกคนค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมากนะคะ 🙏🏻