เวลาแฟนของผมเป็นประจำเดือน(เมนส์) ผมรู้สึกว่าผมเข้าใจเค้าน้อยลง ผมเดาอารมณ์เค้าไม่ค่อยจะออกเลย
ผมกับเค้าเวลาจะนอนต้อง คอลเฟสคุยกัน แล้วบอกฝันดีกันแล้วถึงหลับได้ คอลแล้วปล่อยทิ้งไว้ครับ เวลานอนก็จะได้ยินเสียงของเค้า
เค้าก็ได้ยินของผมเหมือนกัน ไม่ว่าจะกรนหรือหายใจดังหรือละเมอ นี่รู้หมดครับ 555 เราทำแบบนี้กันทุกวันเป็นประจำ ตั้งแต่คบกันแรกๆ
ปกติเค้าเป็นคนชวนคุยไม่เป็น ชอบรับฟังมากกว่า เงียบๆ แต่พอเป็นเมนส์นี่สิ เงียบยิ่งกว่าป่าช้าเลย ผมรู้สึกเหมือนผมคุยอยู่คนเดียว
แต่ผมก็ไม่ละทิ้งความพยายามนะ ยิ่งเวลาเป็นเมนส์ ถึงจะต้องอดทนกับอารมณ์ของเค้าก็เถอะ ผมก็พยายามพูดๆๆๆ หัวเราะๆ พยายามทำให้เค้า
หัวเราะให้ได้ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มหนักข้อ ไม่ว่าจะเล่นมุกหรืออะไรก็ ไม่ทำให้เค้าขำได้เลย ผมรู้สึกอ้างว้างสุดๆ แต่เอาจริงๆเป็นห่วงเค้าแล้วก็สงสารมากกว่าครับ
ใครๆก็คงไม่ชอบเห็นแฟนตัวเอง หงอยเหงา เศร้าซึมหรอก ผมเองก็ไม่ชอบเลย เวลาเค้ารู้สึกไม่ดี ผมจะคูณ2 เข้าไปอีกเท่าตัวเลย
โชคดีที่ผมไม่เคยเบื่อเค้าเลยแม้แต่น้อยเลยทำให้ผมยิ่งอยากจะเอาใจเค้ามากกว่าปกติด้วยซ้ำ แต่ผมมีวิธีที่จะรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้
คือ ใจเย็น ใจเย็น ใจเย็น และใจเย็น ถึงจะเรียกว่าต้องอดทน แต่ก็ไม่เชิงต้องทนต้องคิดมาก ก็แค่เอาใจเค้าไปเถอะครับ ผมเองก็เจอมาหนัก ยังไม่เบื่อเลย
ยังไงซะ ก็แฟนเรา : )