เรื่องของเรื่องคือ เราเพิ่งเริ่มคุยกับเค้าได้มาประมาณ 3 เดือนแล้ว เค้าเข้ามาจีบเรา เค้าเรียนจบรุ่นเดียวกันกับเรา แต่ตอนที่เรียนมหาลัยอยุ่คนละสายเรียน ไม่เคยคุยกัน เคยแต่เห็นหน้าผ่านๆ

      ตอนแรกเราก็ยังไม่ค่อยชอบก็คุยไปเฉยๆ ตามประสาสาวโสด พอหลังจากนั้นรู้สึกว่าเค้าไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น เริ่มหลงรักวิธีการพูด และความคิดของเค้า รู้สึกเริ่มคลิก เค้าบอกว่าเค้าอยากคบใครสักคนไปนานๆ เค้ามาเจอเราที่โสด และพร้อมทุกอย่าง ไม่มีพันธะอะไรกับแฟนเก่า มีพร้อมทุกอย่าง เค้าชอบทุกอย่างที่เป็นเรา เค้าเล่าว่าที่ผ่านมาเค้ามีความรักที่ไม่ค่อยดี เค้าอยู่ในสถานะที่เปิดเผยความรักกับใครไม่ได้ มาโดยตลอด ผู้หญิงที่ผ่านมาของเค้ามีสามีอยู่แล้ว ทำให้เค้าไม่สามารถเปิดเผยสถานะความสัมพันธ์ได้ และบางคนก็ทัศนคติไม่ตรงกัน เค้าอยากเริ่มใหม่กับใครสักคน ซึ่งเค้าบอกว่าเค้าเลือกเป็นเรา เค้าดูแลแทคแคร์เราดีทุกอย่าง เราทำงานอยู่ลาดพร้าว เค้าอยู่สะพานควาย พอตอนพักเค้าก็สั่งอาหารมาส่งให้เราตลอด ไปธุระที่ไหนก็ซื้อของมาฝากตลอด เราเจอกันเดือนละ 2-3 ครั้ง ถ้าเค้าว่างเสาร์อาทิตย์เค้าจะมาพาเราไปกินข้าวทุกครั้ง เราคอลวิดีโอกันทั้งคืน เราได้ยินเสียงเค้านอนกรนทุกคืน จนถึงเช้าเกือบทุกวัน เค้าแวะซื้อขนมเจ้าอร่อยไปฝากแม่เราที่ทำงาน ซื้อของอร่อยมาฝากพี่ที่ทำงานเรา เค้าทำหน้าที่ของเค้าได้ดีมาก ดีสะจนเราคิดไปถึงเรื่องแต่งงาน เราว่าพอทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้ ก็จะบอกว่ามันเร็วไปหรือป่าวที่เทอจะแต่งงานกับคนที่คุยกันมาแค่สามเดือน มันคือเรื่องจริงก่อนหน้านี้เราคบแฟนมาเกือบสี่ปีเราไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลย  เค้าทำให้เรารู้สึกว่าเราคือคนสำคัญของเค้าในทุกเวลา ในระหว่างวันเค้าว่างจากงาน เค้าก็จะโทรมาได้ยินเสียงสักนิดก็ยังดี หรือถ้างานเค้าเครียดและยุ่งหรือติดปัญหาอะไรเค้าก็จะพิมพ์ไลน์มาบอกเกือบทุกวัน มันเลยทำให้เรารู้สึกว่า เราคือคนสำคัญของเค้า และเค้าเป็นแบบนี้ตลอดเวลาสามเดือนที่เราคุยกัน เค้าให้เกียรติเรามาก เรายังไม่เคยมีอะไรที่ลึกซึ้งกัน เค้าให้เวลาหกเดือน ให้เราตัดสินใจว่าเค้าเป็นคนรักที่ดีของเราหรือไม่ เราจะหยุดหรือจะไปต่อดี..

    มาถึงตอนพีคของหัวข้อกระทู้ สิ่งเป็นวันที่เราก็ยังไม่ได้ตั้งตัวอะไร วันที่เราคิดว่าจะไม่มีวันนี้ และเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในชีวิตความรักของเรา

       เราคุยกันแบบเดิมเหมือนทุกคืน แล้วเค้าก็หลุดพูดมาว่าเมื่อวานแฟนเก่าเค้าโทรมาหา โทรมาถามว่าที่ ไปกินข้าวกับใคร ที่เลิกกันไปเพราะมีแฟนใหม่หรือป่าว เหมือนเค้าหลุดพูดออกมา เราก็เลยงง ว่าเอ้าไหนบอกว่าเลิกกับแฟนเก่าไปเป็นปีแล้ว ทำไมโทมาถามอีกว่าเลิกกันเพราะมีคนใหม่ใช่ไหม ทำไมถึงยังไม่จบกัน เอาตรงๆคนที่เลิกกันไป คือเลิกราไปแล้ว ทำไมต้องมาถามว่าเลิกกันเพราะคุยกับคนใหม่หรือป่าว ความสงสัยนี้มันใหญ่ยิ่งนัก เราเลยซักถามเค้า จนเค้าจนมุม เราเลยได้คำตอบว่า เค้าเล่าไม่หมด แฟนเก่าคนนี้เพิ่งเลิกกันไม่นาน ทำงานอยู่ที่เดียวกัน ณ ตอนนี้ก็ยังเจอกันอยู่ทุกวัน มีเรื่องงานที่ต้องคุยกันอยู่ทุกวัน ไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกัน  ได้คุยกันเคลียร์แล้วว่าเลิกกัน แต่เพื่อนร่วมงานยังไม่มีใครรู้ว่าห่างกันแล้ว ยังมีอะไรที่ต้องเคลียร์กันอยู่ยังไม่สามารถตัดขาดได้ มีเรื่องเงิน และเรื่องอื่นๆที่คิดว่ายังเล่าให้ฟังไม่หมดด้วย และเค้าอ้างว่าเนื่องจากผู้หญิงคนนั้นมีตำแหน่งในที่ทำงานการที่เค้าจะคบกันเลยเปิดเผยมากไม่ได้ คนที่ทำงานที่รู้ว่าเค้าสองคนคุยกันคือปากต่อปาก และการที่เค้าจะเปิดตัวเราตอนนี้ เค้ายังไม่สามารถที่จะทำได้เลย เค้ายังห่วงความรู้สึกของผู้หญิงคนนั้นอยู่ ถ้าคนอื่นรู้ว่าเลิกกันเพราะเค้ามีคนใหม่ มันจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นเสียชื่อเสียง และผู้หญิงคนนั้นกำลังจะเลื่อนตำแหน่งอีกในเร็วๆนี้ ยังไม่อยากให้ไปมีผลกระทบกับงานของหล่อน

       พีคสุดๆเลย เราแบบพูดไม่ออกเลย เราแบบนิ่งไปเลยอะ คือผู้ชายคนนี้อะเราตั้งใจจะรักมาก แต่ดูสิ่งที่เราได้รับกลับมาดิ โคตรแย่เลยอะ

      ผู้ชายคนนี้พูดมาอีกประโยคนึงว่า เค้าจะทำยังไงดี เค้าเหมือนคนเห็นแก่ตัว เค้าไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นแล้ว ทัศนคติอะไรหลายๆอย่าง ไม่ลงตัวกัน เค้าพยายามปรับตัวแล้ว มันก็ยังจูนกันไม่ติด

     เค้าได้แต่บอกว่าขอโทษ ขอโทษที่เค้าไม่เคลียร์ตัวเองมาตั้งแต่ต้น เค้าผิดเอง ที่เข้ามาทำให้เรารู้สึกแย่และเสียใจ

   เค้าถามเราว่าเราจะทำยังไงกับเค้า เรานิ่งไปอะ
นิ่งไปสักพักอะ คือแบบ เหมือนจะช๊อคอะ เราไม่คิดจะเจออะไรแบบนี้เลยอะ เราพูดไปยิ้มไป น้ำตาเราก็ไหลอะ เราตอบเค้าไปว่า เราว่าเราจะหยุดว่ะ เราว่าเราจะพอแค่นี้อะ เรารับไม่ได้หรอก เราคบกับใคร เราก็ต้องการความชัดเจนในทุกๆเรื่องอะ เราถามว่าเค้าเลิกขาดกันไปเลยได้ไหม เค้าตอบว่าตอนนี้ยังไม่สามารถทำได้ เราถามว่าอีกนานแค่ไหน เค้าก็บอกว่ายังตอบไม่ได้ เราก็เลยบอกไปว่า เธอบอกไม่ได้รักเค้าแล้ว แต่เธอก็ยังคงห่วงความรู้สึกเค้าเนอะ แล้วความรู้สึกเราล่ะเธอไม่ห่วงความรู้สึกเราบ้างหรอ คือแบบ เค้าเงียบไปเลยอะ ตอนเราพูดเราก็ยังยิ้มอยู่นะ แต่น้ำตาเราอะมันไหลอาบหน้าไปหมดเลยอะ

     มันเจ็บมากอะ เข้าใจคำว่า ยิ้มทั้งน้ำตาเลยอะ

สุดท้ายแล้วเค้าถามเราว่า ถ้าเค้าคลีนตัวเองแล้ว เค้ากลับมาหาเรา เรายังจะโอเคกับเค้าไหม ถ้าเรายังไม่มีใครอะ เราจะกลับมาคุยกันเหมือนเดิมไหม

เราเลยบอกไปว่า เราคงมีแฟนใหม่ไปแล้วล่ะ ถึงตอนนั้น คนที่เค้าไม่เห็นแก่ตัว คนที่ไม่เอาเราไว้เป็นตัวเลือกใครอะ มันเจ็บมากอะ เหมือนเชือดกันนิ่มๆอะ

เราบอกเค้าไปอีกว่า ไม่ต้องทักมาหาเราอีกแล้ว ไม่มีเรื่องที่จะต้องคุยกันอีกแล้ว เราขอให้เค้าหายไปเลย ถ้าเป็นไปได้ ก็ไม่ต้องกลับมาอีก

และเค้าก็หายไปเลย หายไปจริงๆ เราเลยลบเฟซบุ๊คเค้าออกไปจากเพื่อน เค้าก็ยังทั้งโทรเบอร์มา โทรไลน์มานะ พิมพ์มาว่าลบเค้าทำไม เราก็ไม่รับสาย ไม่ตอบเลย

ใจเรานี่แบบ คิดถึงมากอะ อยากคุย อยากเจอมากอะ แต่ความรู้สึกที่แบบเหมือนแบบกำลังจะแย่งเค้ามาจากผู้หญิงคนนั้นมันแบบ มันเห็นใจผู้หญิงด้วยกันอะ คือเค้าก็ไม่ได้ทำผิดอะไร และ เราก็ว่าเราไม่ผิดอะไร เพราะเราไม่รู้จริงๆ ถ้ารู้ว่าเค้ามีแฟนเก่าที่ยังไม่จบกัน เราก็คงไม่คุยตั้งแต่แรกอะ

เนี้ยแล้วความรู้สึกของเราตอนนี้อะ มันแย่มากอะ มันเฟลไปหมดเลย เรากำลังจัดการกับอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองอยู่ มันเป็นแผลสดมากอะ มันแย่มากๆจริงๆนะ

เราอยากระบายให้เพื่อนๆในพันทิปฟังอะ เราไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยอะ มันเหมือนเพลง ประติมากรรมน้ำแข็งอะ แบบตอนแรกมันดีมากอะ มีแต่คนอิจฉา มีแต่คนแบบทำไมผู้ชายคนนี้ดีกับเราจัง แต่แบบพอตอนนี้ น้ำแข็งที่ว่ามันละบายไปหมดแล้วอะ คงเหลือแต่ความรู้สึกแล้วใจที่มันบางๆของเราอะ

ไม่รู้ว่าความรู้สึกแย่ๆแบบนี้จะดีขึ้นตอนไหนนะ

ช่วยเป็นกำลังใจให้เราก้าวผ่านเรื่องแย่ๆแบบนี้ไปด้วยกันนะคะ ทุกคน