แม่เราเดินมาคุยกับเราว่าเออเนี่ยเดี๋ยวจะซื้อโน๊ตบุ๊กให้นะแล้วพอเราจะเอาเขาก็โกหกเราว่ากำลังสั่งเราก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าโกหกไปทำไมเรารู้ว่าแม่ไม่ค่อยมีตัวเราก็เลยเลือกในราคาที่แม่บอกไป พอเราถามเขาก็บอกจะอะไรนักหนาแล้วก็บ่นเราที่เราอยากได้โน๊ตบุ๊กเพราะว่าเราจะเอามาเรียนออนไลน์กับทำงานค่ะมันจำเป็นจริงๆก่อนหน้านี้เราก็ยืมพี่แถวบ้านมาเราก็เกรงใจเขานะคะที่ไปยืมของเขาแล้วแม่ก็จะให้เรายืมของน้ามาอีกแต่น้าเราก็แบบบ่นอะค่ะว่าแบบใช้ดีๆอย่างนู้นงี้จนเราไม่อยากจะใช้ของเขาอะค่ะ จริงๆเราก็พยายามจะทำให้การเรียนของเราเกรดขึ้นนะคะ แต่บางทีอะไรหลายๆอย่างเราก็เหนื่อยค่ะ ตอนม.2เราเคยสอบได้4.00 แต่เขาก็ไม่ได้ซื้ออะไรให้เราเลยนะคะ(แม้แต่คำว่าเก่งมากเรายังไม่เคยได้ยินเลยค่ะ) ตอนนั้นเราอยากได้โทรศัพท์มากค่ะเพราะรุ่นเรามันตกรุ่นทำไรแทบไม่ค่อยได้แล้ว เห้อเราเหนื่อยมากๆเลยค่ะถ้าเขาบอกว่าไม่มีตังหรืออะไรก็แทนที่จะบอกเราแต่กลับไม่บอกไรเลยแถมโกหกด้วย เราก็รอนะคะถึงแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าจะไม่ได้ก็ตาม😢