สวัสดีครับเพื่อนๆ
ตามหัวข้อเลยครับที่ผมตั้งไว้ ซึ่งปัญหาทั้งหมดเกิดจากตัวผมเองทั้งนั้น
ตอนคบกันแรกๆผมก็ชอบเขาในรูปแบบที่เขาเป็นและเป็นคนพูดเองว่าไม่ต้อวเปลี่ยนแปลงตัวเองอะไร แค่เป็นเธอในแบบตอนนี้ก็พอ ใช่ครับ ผมจำได้ว่าเป็นคนพูดกับเธอแบบนี้จริงๆในวันแรกที่คุยกันและครบกัน
แต่ผ่านมานานเขาผมกับแฟนคบกันได้6เดือน อีกอย่างผมอยู่ กทม. ส่วนแฟนอยู่ ตจว. แต่ผมไม่เคยมีความคิดว่าจะเป็นอุปสรรคในเรื่องระยะทางเลย
แต่มามีช่วงนี้ในสถานการณ์โควิด !! ซึ่งทำให้เราห่างกันนานมาก (ปกติจะไปหาทุกเดือน1-2ครั้ง) เลยทำให้เราห่างกัน แต่รู้สึกว่าปัญหาจะมาอยู่ที่ทางผมซะส่วนใหญ่ เพราะคำว่าห่างกันนาน มันจึ่งมีคำว่า"หวงมาก","หึงมาก" เข้ามาในช่วงนี้จนมันเกินไป (เกินไปในที่นี้คือบังคับเขา ระแวงเขา หึงเขามาก แต่ช่วงแรกไม่มีความคิดแบบนี้ หวงอย่างพอดี หึงอย่าพอดี) จนเราก็มีทะเลาะกันบ่อยในช่วงนี้  

ที่ผมตั้งกระทู้นี้ ผมจึงอยากมาขอสอบถามความคิดเห็นเพื่อนๆหน่อยครับ 
ผมเข้าใจความรู้สึกเขาและอารมณ์ในตอนนี้มาก และผมกลัวที่จะเสียเธอไป ผมเลยยอมรับว่าผมเห็นแก่ตัวมากเกินไปจนเขาไม่เป็นตัวเอง แต่ว่าความรักมันเริ่มมีปัญหาผมก็ไม่รู้เขาจะให้อภัยหรือว่าให้โอกาสในการปรับตัวตรงนี้หรือไม่ 
และการที่ผมบอกจะไม่ห้ามเธอเลยหรือบังคับเธอเลย ในใจผมก็กลัวว่าเขาจะคิดว่าผมจะถอดใจรึเปล่าจะฝืนตัวเองรึเปล่า ผมจึงบอกเขาไปว่าผมเต็มผมได้ทบทวนตัวเองแล้วในช่วงแรกๆกับช่วงนี้ 
เพื่อนๆว่าผมปรับปรุงตัวเองสายเกินไปมั๊ย 

ผมรักเธอมากเลยครับ 🥺