ถึง..เมียสุดที่รัก
(ถึง..สามีสุดที่รัก)

ที่รักฉันมีอะไรอยากจะบอกเธอ ที่ฉันเขียนจดหมายมา เพราะฉันไม่สามารถพูดตอนเธอโมโหได้ เพราะแค่ฉันอ้าปากเธอก็จะหาว่าฉันเถียง หรือแก้ตัว เป็นเรื่องยากที่ฉันจะพูดแล้วเธอจะฟัง ฉันจึงขอเขียนความในใจมาบอกเธอแทน และนี่คือสิ่งที่ฉัน อยากจะบอกเธอ
(ที่รัก... ฉันก็มีอะไรที่อยากจะคุณ ที่ฉันเขียนจดหมายมา เพราะทุกครั้งที่ฉันพูด คุณจะไม่รับฟังตอนคุณโมโห เพราะแค่ฉันพูด คุณก็จะหาว่าฉันบ่น จู้จี้หรือบ่งการชีวิตคุณ  มันเลยเป็นเรื่องยากที่ฉันจะสื่อสารให้คุณเข้าใจได้ ฉันเลยขอเขียนความในใจมาบอกคุณแทน และนี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณ)

-"ไว้ใจ"ฉันหน่อย อย่างน้อยฉันยังสะกดคำว่าซื่อสัตย์เป็น
(ฉันไว้ใจตัวคุณเสมอ ฉันรู้ว่าคุณ "ซื่อสัตย์".. ตราบใดที่ทุกสิ่งที่คุณทำ ยังคงเสมอต้นเสมอปลายไม่เปลี่ยนแปลง)

-ให้ฉันไปเจอ"เพื่อน"บ้าง เพราะฉันมีวันนี้ เพื่อนก็มีส่วนไม่น้อย
(ฉันก็ทราบดีว่าคุณมีเพื่อน มีสังคม แต่หากคุณมีครอบครัวแล้ว เพื่อนก็ควรจะสำคัญรองลงมา เพราะฉันเองก็มีเพื่อน มีสังคมเช่นกัน
แต่ฉันเลือกที่จะให้ครอบครัวมาอันดับหนึ่งเสมอ)

-อย่า"ร้องไห้"บ่อย เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกแย่ และทำอะไรไม่ค่อยถูก
(แล้วคุณจะให้ฉันถ่ยทอดอารมณ์ ผิดหวัง เสียใจ หรือเจ็บปวด อย่างไร? ในเมื่อคุณไม่อยากเห็นมัน และมันเป็นสิ่งที่พูดได้ยากเมื่อฉันอยู่ในอารมณ์แบบนั้น ฉันเองก็พูดและทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน)

-อยากให้เธอคุยกับฉัน ด้วย"เหตุผล" มากกว่าอารมณ์
(ฉันก็อยากให้คุณ รับฟังเหตุผลที่บางทีมันอาจฟังดูงี่เง่าของฉัน.. มากกว่าหมดอารมณ์ที่จะรับฟังไปซะก่อน)

-ฉันยอมเป็นลูกไก่เมื่ออยู่กับเธอ แต่ ไม่ยอมเป็น" Mr.Beam" เมื่ออยู่ต่อหน้าฝูงชน
(ต่อให้ฝูงชนจะมองเห็นคุณเป็นคนแบบไหน แต่คุณก็เป็นที่พึ่งพิงของฉันเสมอไม่ว่าจะอยู่ในบ้านหรือหน้าฝูงชน)

-การแสดงออกเรื่องการ"หึง"หวง มันทำให้ฉันรู้ว่าเธอรัก แต่ฉันไม่อยากถูกมองว่ากลัวแฟน ในสายตาใครๆ
(ฉันกลับมองว่า มันเป็นการให้เกียรติและรับฟัง.. ว่าคุณรักฉันมาก พยายามที่จะไม่ทำให้ฉันเกิดการหึงหวง)

-เธอ"ไม่ชอบเพื่อนฉัน" แต่เราก็ยังรักกันได้ และฉันก็ไม่จำเป็นต้องเลือกใครนี่ จริงไหม
(คุณก็คงไม่ชอบเพื่อนฉัน วงเม้าธ์ของฉันเช่นกันนี่ แต่ต่อให้ฉันต่อเลือก ฉันคงเลือกคู่ชีวิตของฉันอย่างไม่ลังเล)

-ความอ่อนหวาน ไม่ใช่พื้นฐานของเพศฉันโปรดเข้าใจ แต่จะพยายาม "พูดคำว่ารัก" ให้คล่องขึ้นนะ
คุณไม่ต้องพยายามหรอก หากคำว่า "รัก" มันยากเกินที่จะพูด.. แต่การกระทำขอให้เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนไปก็เพียงพอ

-คนบนโลกมีอยู่ 2 เพศ จะให้ฉันมีแต่"เพื่อนชาย"ก็คงจะเป็นไปไม่ได้
เพื่อนผู้หญิง ฉันไม่ได้ห้ามให้คุณคบ หากแต่ระยะห่างนั้นมันเหมาะสมสำหรับคำว่า "เพื่อน"

-เวลาของฉันและเธอมีเท่ากัน คือ 24 ชม. แต่ด้วยหน้าที่ และปัจจัยอื่นๆ อาจจะทำให้มีเวลาน้อยเกินไปสำหรับคนรักกัน อยากให้เธอคิดว่า บางที "ฉันไม่ได้ยุ่งเกินไป แต่เธอ ว่างเกินไป"รึเปล่า)
ฉันไม่ว่าคุณ หากคุณจะว่าฉันว่างเกินไป เพราะในแต่ละวันคุณคงไม่มีเวลามาสอดส่องว่าฉันทำอะไรบ้าง ทั้งเรื่องบ้านและเรื่องลูก  เวลาของเราเท่ากัน แต่คุณให้เวลาครอบครัวไม่เท่าฉัน เท่านั้นเอง

-"ฉันรักเธอนะ"
ฉันก็รักคุณ ซึ่งคุณก็คงรู้ว่ามากแค่ไหนที่ยอมทำทุกอย่าง มาจนถึงตอนนี้

ปล.ถึงจะเจ้าชู้แค่ไหน แต่ก็รู้ว่าใครสำคัญ
ในเมื่อเห็นว่าฉันสำคัญ แล้วคุณจะเจ้าชู้ทำไม?