ขอคำปรึกษาหน่อยครับ สำหรับคนที่มีเเฟนลูกติด
คือมันเป็นอย่างนี้ครับ ผมกับเเฟนคบกันมาได้7ปี
ก่อนเเฟนจะมาคบกับผม เเฟนเขาจ้างพี่น้องเขาเลี้ยงลูกชายเขา
พอมาคบกับผมได้1ปี เเฟนเขาอยากรับลูกมาเลี้ยงเอง
เพราะผมมีงานที่มั่นคง เเฟนเขาก็หยุดทำงานอยู่เลี้ยงลูก ผมก็ไม่ว่าอะไร พอมาอยู่ด้วยกันลูกชายเขาเอาเเต่ใจมาก อารมณ์รุนเเรง ผมก็ทนเห็นไม่ได้ ผมก็สั่งสอน ขู่บ้างเป็นบ้างทีที่เขาดื้อหนักๆ จนเขานิสัยดีขึ้นเรื่อยๆ
จนเราสนิทกัน เขาก็เรียกผมว่าพ่อ เราก็เล่นกันปะสาพ่อลูก
จนปีต่อมาเขาเลื่อนชั้นขึ้น ป.1 ผมก็ไปรับไปส่งทุกวัน ทำกับข้าวให้เขาทุกวัน บ้างวันเขาไปกินข้าวกินเเน่ขนมก็ได้ลงไม้ลงมือ เขาถึงยอมกินข้าว ก็เป็นเเบบนี้มาเรื่อยๆ
เดือนต่อมาผมก็ตกงาน เงินไม่พอใช้จ่ายเราก็ทะเลาะกัน เขาก็ย้ายไปอยู่บ้านเขา พอห่างกันเราก็รู้ว่าเราห่างกันไม่ได้ ก็กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเคย จนได้รู้ว่าที่เเฟนกลับไปอยู่บ้านเขาใครบอกอะไรลูกเขา ลูกเขากลับมาไม่ได้เรียกผมว่าพ่อ เรียกว่าไอ้นิวบ้าง พี่นิวบ้าง ผมคิดว่าน่าจะมีคนบอกเขาวาาผมไม่ใช่พ่อเขา ซึ่งผมรู้สึกไม่ดี ผมก็ไม่ได้ซักถามเขา อยู่กันมาเรื่อยๆเขาก็เรียกพ่อเหมือนเดิม เเต่นิสัยเขาเปลี่ยน เขาเริ่มต่อต้านผม เริ่มว่าผมลับหลัง เวลาผมเดินหันหลังให้เขา
จนผมก็มีลูกับเเฟน 2คน เเม่เขาก็เอาโทรสัพให้เล่น เขาก็เริ่มบอกไม่ฟัง พูดคำหยาบ ว่าย่าว่าน้องด้วยคำที่ฟังไม่ได้ พอผมไม่อยู่ ย่าเขาบอกให้เล่นเป็นเวลากินข้าวด้วยเขาไม่สนใจไมยอมทำตาม ย่าเขาก็ยึดโทรสัพ เขาก็ลุกขึ้นมาเตะน้องคนเล็กอายุ1ขวบกว่าๆร้องไห้ กลับมาบ้านผมก็ทนไม่ไหว ผมก็ลงไม้ลงมือๆ สั่งสอน เเม่เขาเห็นก็เข้าไปโอ๋ลูก ร้องไห้กับลูกเขา ผมก็หยุด ซึ่งเป็นเเบบนี้เรื่อยจนเด็กได้ใจ จนเขาเป็นเด็กก้าวร้าวตลอดเวลา ดีอยู่เวลาอยากเล่นโทรสัพ จนหนักขึ้นเรื่อยๆ ข้างห้องเขามาบอกว่า เด็กด่าย่า ว่าอีเเก่ อี
พังของบ้าง ทำน้องบ้างเวลาไม่ได้ดังใจ ผมไม่รู้ทำไงเเล้ว ไม่อยากตีมาก ตีมากก็ไม่มีประโยชน์ เขาก็ไม่ทำตาม เเม่ก็ไม่เคยอธิบายให้ลูกฟังว่าทำเเบบนี้มันผิด มันไม่ดี มีเเต่โอ่ลูกให้ท้ายลูก
ใครมาเตือนอะไรเรื่องลูกเขา เขาก็ไม่ฟังมีเเต่จะโกรธคนที่มาบอกเรื่องลูกเขา
#คิดว่าผมต้องทำยังไงถึงจะถูกต้อง
เรื่องรักผมก็รัก เพราะผมเลี้ยงมา เเต่ไม่รู้จะทำไง
ขอคำปรึกษาคนที่มีเเฟนลูกติด
คือมันเป็นอย่างนี้ครับ ผมกับเเฟนคบกันมาได้7ปี
ก่อนเเฟนจะมาคบกับผม เเฟนเขาจ้างพี่น้องเขาเลี้ยงลูกชายเขา
พอมาคบกับผมได้1ปี เเฟนเขาอยากรับลูกมาเลี้ยงเอง
เพราะผมมีงานที่มั่นคง เเฟนเขาก็หยุดทำงานอยู่เลี้ยงลูก ผมก็ไม่ว่าอะไร พอมาอยู่ด้วยกันลูกชายเขาเอาเเต่ใจมาก อารมณ์รุนเเรง ผมก็ทนเห็นไม่ได้ ผมก็สั่งสอน ขู่บ้างเป็นบ้างทีที่เขาดื้อหนักๆ จนเขานิสัยดีขึ้นเรื่อยๆ
จนเราสนิทกัน เขาก็เรียกผมว่าพ่อ เราก็เล่นกันปะสาพ่อลูก
จนปีต่อมาเขาเลื่อนชั้นขึ้น ป.1 ผมก็ไปรับไปส่งทุกวัน ทำกับข้าวให้เขาทุกวัน บ้างวันเขาไปกินข้าวกินเเน่ขนมก็ได้ลงไม้ลงมือ เขาถึงยอมกินข้าว ก็เป็นเเบบนี้มาเรื่อยๆ
เดือนต่อมาผมก็ตกงาน เงินไม่พอใช้จ่ายเราก็ทะเลาะกัน เขาก็ย้ายไปอยู่บ้านเขา พอห่างกันเราก็รู้ว่าเราห่างกันไม่ได้ ก็กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเคย จนได้รู้ว่าที่เเฟนกลับไปอยู่บ้านเขาใครบอกอะไรลูกเขา ลูกเขากลับมาไม่ได้เรียกผมว่าพ่อ เรียกว่าไอ้นิวบ้าง พี่นิวบ้าง ผมคิดว่าน่าจะมีคนบอกเขาวาาผมไม่ใช่พ่อเขา ซึ่งผมรู้สึกไม่ดี ผมก็ไม่ได้ซักถามเขา อยู่กันมาเรื่อยๆเขาก็เรียกพ่อเหมือนเดิม เเต่นิสัยเขาเปลี่ยน เขาเริ่มต่อต้านผม เริ่มว่าผมลับหลัง เวลาผมเดินหันหลังให้เขา
จนผมก็มีลูกับเเฟน 2คน เเม่เขาก็เอาโทรสัพให้เล่น เขาก็เริ่มบอกไม่ฟัง พูดคำหยาบ ว่าย่าว่าน้องด้วยคำที่ฟังไม่ได้ พอผมไม่อยู่ ย่าเขาบอกให้เล่นเป็นเวลากินข้าวด้วยเขาไม่สนใจไมยอมทำตาม ย่าเขาก็ยึดโทรสัพ เขาก็ลุกขึ้นมาเตะน้องคนเล็กอายุ1ขวบกว่าๆร้องไห้ กลับมาบ้านผมก็ทนไม่ไหว ผมก็ลงไม้ลงมือๆ สั่งสอน เเม่เขาเห็นก็เข้าไปโอ๋ลูก ร้องไห้กับลูกเขา ผมก็หยุด ซึ่งเป็นเเบบนี้เรื่อยจนเด็กได้ใจ จนเขาเป็นเด็กก้าวร้าวตลอดเวลา ดีอยู่เวลาอยากเล่นโทรสัพ จนหนักขึ้นเรื่อยๆ ข้างห้องเขามาบอกว่า เด็กด่าย่า ว่าอีเเก่ อี
ใครมาเตือนอะไรเรื่องลูกเขา เขาก็ไม่ฟังมีเเต่จะโกรธคนที่มาบอกเรื่องลูกเขา
#คิดว่าผมต้องทำยังไงถึงจะถูกต้อง
เรื่องรักผมก็รัก เพราะผมเลี้ยงมา เเต่ไม่รู้จะทำไง