ตั้งเเต่ตอนเด็ก จนถึงปัจจุบัน ฉันมีอายุได้ 19 ปี  ทำให้รู้ว่าเหมือนฉันมีสัมผัสที่หก ด้วยตอนเด็กๆ นั้นฉันมักจะเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็นในตอนที่ฉันรู้สึกกลัว ผ่านทางบริเวณหางตาบ่อยๆ ฉันก็กลัวที่จะเห็นมันมากๆ เเต่พอเวลาผ่านมาจากที่เห็นเพียงบริเวณหางตา ก็เริ่มสัมผัสมันได้ชัดขึ้น ได้ยินเสียง(คือมักจะได้ยินเสียงธรณีกรรเเสงเวลามีคนตาย เสียงพระสวด ต่อให้อยู่ในที่ที่ไกลกันมากฉันก็มักจะรู้ก่อนคนอื่นเสมอ เเละได้ยินเสียงคนตาย ซึ่งเป็นเสียงของคนที่ตายเเล้วมาร่ำลาคนที่รู้จัก ในระเเวกหมู่บ้านของฉัน เป็นเสียงพูดตามถนน จะได้ยินช่วงสามยาม เพราะบ้านฉันอยู่ติดถนน) โดนสัมผัส(เคยโดนลวนลามจากสิ่งที่มองไม่เห็น)  ได้กลิ่น(ในตอนที่ไปงานเผาศพตอนเปิดฝาโลงฉันจะเข้าใกล้ไม่ได้เพราะชอบได้กลิ่นที่รุนเเรงกว่าคนอื่นๆ บางครั้งถ้าไปสถานที่ๆ ต่างถิ่นมักจะได้กลิ่นธูป กลิ่นน้ำอบไทย)  ฝันบอกเหตุ(พอฝันเเปลกๆ ตื่นขึ้นมาถ้าฉันจำฝันนั้นได้ส่วนมากมักจะเกิดเรื่องราวคล้ายๆ กับฝันนั้น เเละเรื่องอื่นๆ ทั่วไปถ้าเป็นเรื่องเล็กน้อยถ้าฉันอยากรู้ ฉันก็มักจะฝันถึงเรื่องนั้น เเบะมักกลายเป็นจริง)  เเละเห็นมันชัดเจน(มองเห็นผ่านหน้าต่าง เห็นเป็นเงารางๆ )  เเต่ดีอย่างหนึ่งที่สิ่งที่ฉันสัมผัสนั้นได้นั้น ไม่ได้มาพร้อมกันทีเดียวหมดเเต่จะปรากฏให้เห็นทีละอย่าง สองอย่าง เริ่มชัดเจนที่สุดคือ ช่วงที่ฉันเรียนอยู่ชั้น ม.3  คือการโดนผ่านร่างเป็นความรู้สึกที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า เป็นสิ่งที่อธิบายยากมาก คือเราจะรู้สึกเหมือนชาไปทั่วร่างกายช่วงหนึ่ง ทั้งๆ ที่เห็นเเต่พูดไม่ได้ คล้ายๆ กับว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังผละเรา ออกจากร่างกายของเราอย่างไงอย่างงั้น หลังจากนั้นมาพอฉันเห็นในสิ่งที่คนอื่นๆ มองไม่เห็น ฉันก็มักจะทำตัวให้เป็นปกติอยู่เสมอ เหมือนกับว่า มองไม่เห็น ไม่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในช่วงขณะนั้น พอสิ่งเวลาผ่านไปลองนึกทบทวนดู ถึงได้เกิดความกลัวขึ้นทีหลัง555  เหมือนกับว่าเป็นพวกความรู้สึกช้าอ่ะ  มาถึงตอนนี้อายุ 19 เเล้วก็เหมือนกันฉันสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ  ทำให้รู้ว่ามีสิ่งต่างๆ รอบตัวเรามากยิ่งขึ้น เเละเราควรใช้ชีวิตอย่างมีสติ ......

  ปล. นำเราที่มีประสบการณ์เดียวกันหรือใกล้เคียงกันมาเล่าสู่กันอ่านหน่อยนะคะ...

 ื