อยากถามควาเห็นเด็กวัยรุ่น พ่อแม่ของน้อง บอกสั่งคือให้ทำโดยไม่ได้พูดคุยหรนือมีเหตุผลให้เลยใช่หรือป่าวครับ

ส่วนตัวผมคือลูกผมยังเด็ก ทุกวันนี้คือพยายามฝึกให้มีวินัย และใช้เหตุผลในการคุย ไม่ใช้แต่คำสั่ง
อย่างเย็นๆ ผมจะชวนลุกออกกำลังกายวิ่งเล่น เล่นกีฬาทุกวัน จนเย็นมาลูกจะเป้นคนชวนเองไปแล้ว
แต่ก่อนชวนเล่นก็จะติดเล่นอย่างอื่น ไม่ออกมาวิ่งทำกิจกรรมด้วยกัน ผมก็จะให้เหตุผลว่าทำไมเราถึงต้องทำ
อย่างไปบ้านเพื่อนนี่ ช่วงนี้ไม่เจอเพื่อนก็พาไปส่งเล่นบ้านเพื่อนแต่มีกำหนดและตกลงกติกา เพราะทุกอย่างมีกฏมีระเบียบ
ทุกสังคม ทุกบ้าน เราต้องเคารพกฏบ้านคนอื่น หรือโตแล้วทำงานก็ตาม บอกกฏกันล่วงหน้า
เวลาเข้านอนก็คุยกันนอนกันกี่โมงสอนแต่เด็กๆ และยิ่งช่วงวัยรุ่นที่เจริญเติบโตนี่ ยังคุยกับลูกว่า
การนอนให้พอกินให้มีประโยชน์ออกกำลังกายให้เหมาะสม เพราะถ้าไม่งั้นหมดช่วงนี้ไปโอกาศโตและสูงจะไม่มีแล้วยิ่งเป็นผู้หญิง

ลูกอยากได้อะไรบ้านผมคุยกันนะ ให้ลูกเก็บเงินเอง แต่อะไรที่ไม่จำเป็นก็จะบอกเหตุผลล่ะไว้ แต่ถ้าอยากได้ก็จะเป็นโอกาสพิเศษไป
เพราะความต้องการคนเรามันไม่มีหมด อยากได้ไปเรื่องเวลาเปลี่ยนไปของอยากได้ก็เปลี่ยนไป ไม่จบไม่สิ้น ฉะนั้นจะใช้เงินต้องรู้จัดคิดให้รอบคอบ
และการมีสิ่งของที่อยากได้มันเป็นแค่ความสุขแบบฉาบฉวย เป็นการสนองกิเลสตัวเองไปเรื่อยๆ ลูกยังโตไม่พอที่จะสอนเรื่องพวกนี้
โตอีกหน่อยคงจะสอนว่าเราควรควบคุมความอยากมีอยากได้ และรู้จักพอ เราไม่สามารถได้ทุกอย่างที่เราอยากได้-ได้

คือผมสอนลูกมาแบบนี้ ทุกอย่างมีเหตุมีผลทั้งสิ้นที่สอนเค้า ตอนนี้เค้าก็ฟังดี แต่โตขึ้นเค้าจะหาว่าผมบังคับเค้าไหมครับอยากรู้