สวัสดีค่ะเราชื่อเพ็ญอายุ16ปี วันนี้เราช่วยพ่อแม่ทำงานเหมือนทุกวัน แล้วแม่ได้ถามเราว่ามีความฝันไหม โตขึ้นอยากเป็นอะไร? เรามีอาชีพที่อยากทำมากมายแต่ยังสับสนและตัดสินใจไม่ได้แน่ชัดว่าอยากเป็นอะไรกันแน่ เราเลยตอบว่าไม่รู้ เพราะพ่อแม่เราไม่อยากให้เป็นลูกจ้างใคร ส่วนตัวเราคิดว่าเรามีความสามารถด้านศิลปะคือการวาดรูปแต่งอนิเมะตามสมุดทั่วไปแต่ฝีมือในการวาดเราไม่ได้ดีขนาดนั้น พ่อแม่เราเริ่มสั่งสอนและพยายามอธิบายว่าเราควรมีความคิดเป็นของตัวเองบลาๆๆ และบอกว่าน้องชายของเราเป็นคนเอาตัวรอดเก่งและฉลาดช่างสังเกต ต่างจากเราที่เป็นคนชอบเก็บตัวโลกส่วนตัวสูงไม่เข้าสังคม มากมาย~ ตอนนี้เรากำลังต่อปวช1 ที่วิทลัยแห่งนึง พ่อแม่เราไม่อยากให้เราต่อเพราะอยากให้เราออกมาทำมาหากินดีกว่า แต่พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับให้เราทำงานอย่างใดอย่างหนึ่ง พ่อบอกว่าพ่อคอยสนับสนุนเราตลอดถ้าเราจะลงมือทำอะไร ครั้งนึงเราตัดสินใจขายน้ำหอมจิ๋วและเราขายไม่ออกจนทุกวันนี้ของก็ยังไม่หมดเพราะเราล้มเลิกความคิดนี้นานแล้ว ต่อมาเราหันมาขายไอดีเกมอยู่พักนึงมีได้มีเสีย โดนโกงบ้างอะไรบ้าง เงินในบัญชีเดิมทีต้องมีไม่เกิน4,000 แต่พอเราขายเรามีเงินในบช.6,900+และเพื่อนเรายังติดผ่อนอีก1,400 แต่เราไม่กล้าบอกพ่อแม่ว่าเรามีเงินในบช.เยอะขนาดนี้เพราะกลัวพ่อแม่จะรู้ว่าเราขายไอดีเราเป็นทุน3,200 และเงินในบช.ก่อนหน้าจะมาขายเราเติมเกมบ่อยมากๆและได้ขโมยเงินพ่อแม่บ้างเพื่อไปเติมไอดีเราเลยขายได้ในราคาค่อนข้างสูง (กลับมา) เราเผลอร้องไห้นิดหน่อยตอนฟังพ่อแม่พูดและตักเตือนแต่พ่อแม่เราไม่รู้ แม่เราบอกว่าไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลยสักครั้ง และบอกว่าเราเหมือนอาของเราซึ่งเป็นน้องชายของแม่ พ่อเราก็พูดเชิงว่าผิดหวังในตัวเราเพราะเราเป็นแบบนี้ขี้อายไม่เข้าสังคมและมากมาย พ่อแม่พูดให้เราเข้าใจว่าเราไม่เหมือนคนอื่นและน่าผิดหวังต่างจากน้องชาย จากที่เราเป็นคนร่าเริง สดใส(ส่วนใหญ่คือตอนอยู่กับเพื่อน) ตอนนี้เราดิ่งมากๆและรู้สึกว่าถูกกดดันพร้อมถูกตั้งเป็นความหวังของบ้าน เราสับสนและมีความคิดด้านลบมากๆ ส่วนนึงคือเราไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เพราะเรามีสิวเต็มหน้าดั่งแหมบจมูกบาน และไม่มีความดูดีในใบหน้าเลย เราเลยไม่กล้าออกสังคม เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไง เราควรปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปหรือทำตามที่พ่อแม่หวัง เราสับสนมากจริงๆ เราขอความคิดเห็นจากทุกคนทีค่ะ