สับสนทุกครั้งที่มันโทรมาวันละหลายๆเวลา, ชอบเล่าแต่เรื่องของตัวเอง, เล่าแต่เรื่องของแฟนเก่าๆ, เล่าว่าชอบคนนู้นคนนี้, เล่าว่ามีคนนี้คนนั้นมาจีบ, หนำซ้ำชอบพูดหื่นๆใส่กู แต่กูก็เสแสร้งทำเป็นไม่ได้รู้สึกอะไรยิ้มและหัวเราะที่มันคุยมาเพราะสถานะเรามันยังไม่ขัดเจน(เพราะมัน) พอกูนอยก็ว่าแหละกูต้องนอยและยังชอบหัวเราะเวลาที่กูรู้สึกนอยอีก ปากก็บอกว่าลองใจ ลองใจ ไร? กูโตแล้วนะถ้าไม่มั่นใจในตัวกูก็ไปเถอะ สำหรับกูกูคิดว่ากูดีพอกูอยู่ได้โดยไม่มีใคร อย่ามาให้ความหวัง อย่ามาทำให้กูเสียใจเลยกูทรมาร รู้มั๊ยกูตัดทุกอย่างเพราะกูชอบมันไปแล้วเอาจริงๆกูแรดกว่ามันเป็นพันเท่าด้วยซ้ำร้ายกว่าที่มันคิดอีก กูอะเอากับคนอื่นเกินพันคนแล้วขนาดเพื่อนกูยังนับไม่ถูกเล้ยมากกว่าที่มันพรีเซ้นต์ตัวมันเองอีก ถ้าคิดจะคบกูนะพอเถอะเลิกลองใจกูได้ละเพราะถ้ากูรักใครกูรักจริงต่อให้รวยล้นฟ้ากูก็เลิกมาละ คนเรามันอยู่ที่ใจโว้ยถ้าไม่มีใจก็ปล่อยกูไปซะ แม้งเอ้ยยยไอ้ !!!