เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เราย้ายมาอยู่กับพ่อเมื่อสามสี่ปีก่อน วันแรกที่พ่อมารับเราที่บ้านย่าพ่อพาผู้หญิงคนนี้มาด้วยค่ะเราก็เข้าใจว่าคงเป็นแฟนใหม่พอเลยไม่ได้ถาม สักพักเขาก็มาคุยเล่นนั่นนี่ทำดีกับเราเราก็เริ่มสนิทกับเขา แต่พอหลังจากเรามาย้ายมาอยู่เขาก็เริ่มออกลายค่ะ ออกลายในที่นี้หมายถึงเขาเสี้ยมพ่อเราค่ะว่าเราน่ะกลับบ้านดึกๆเพราะผู้ชายแล้วก็มีผช.มาส่ง ทั้งที่จริงๆเราซ้อมดนตรีค่ะ ถ้าวันไหนไม่ซ้อมเราก็กลับรถตู้ของโรงเรียนปกติ แล้วเขาก็เสี้ยมพ่อเราเรื่อยๆเลยค่ะแล้วอยู่วันนึงเขาก็ทะเลาะกับพ่อแล้วก็บอกกับพ่อว่าพ่อน่ะ “รักเรามากกว่าเขา” ที่เราได้ยินเพราะว่าห้องนอนติดกันค่ะ พอทะเลาะกันสักพักพ่อเราก็ไปง้อค่ะ หลังจากนั้นเหมือนเขาก็ยังไม่ยอมยังหาทางทำทุกอย่างให้เราออกไปจากชีวิตของเขากับพ่อเราค่ะ เขาเลยเข้าทางแม่ของเราไปเสี้ยมแม่เราว่าเราน่ะนิสัยไม่ดีนั่นนี่ ติดผู้ชายค่ะ ((ทั้งๆตอนนั้นเราแค่มอหนึ่งเองค่ะ)) แม่เราก็เลยโทร.ไปหาพ่อ จากนั้นพ่อก็บอกกับเขาว่าอย่ามายุ่งเรื่องลูกของเขาซึ่งก็คือเรา หลังจากนั้นเราก็แยกกันอยู่ค่ะ พ่อกับเขาไปอยู่คอนโด ส่วนเราอยู่ที่บ้านคนเดียวเราไม่ได้ติดใจอะไรนะคะค่อนข้างสบายใจมากกว่าด้วยซ้ำเราชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้วอาหารกับข้าวเราทำเป็นตั้งแต่เด็กเพราะย่าสิสอน หลังจากนั้นตอนเราขึ้นมอสี่พ่อก็พาเราย้ายบ้านค่ะเรา พ่อเรา แล้วก็เขาเลยได้กลับมาอยู่ด้วยกันซึ่งตอนนี้เรากับเขาถูกกันหนักกว่าเดิมอีกค่ะ เราตีห่างทั้งพ่อและเขา เราไม่อยากยุ่งกับพวกเขามากๆแบบชนิดที่ว่าหน้าก็ไม่อยากเห็นแล้วค่ะ เราจะทำยังไงดีเราไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว