สวัสดีครับเรื่องนี้เกิดกับผมเองนะ
ผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่กลัวความมืด 
ผมเชื่อว่า(จากตอนไปบวชพระท่านสอน) ในหนังสือพิมพ์เคยมีข่าวผีฆ่าคนตายไหม
ซึ่งคำตอบคือไม่ ทำให้ผมไม่กลัวผีครับ แต่กลัวความมืด
มาเข้าสู่เรื่องที่พึ่งเกิด นะครับ 

ผมฝันว่านอนข้าง (ในฝันคิดว่าเป็นคุณแม่) แต่หน้าตาไม่ใช่คุณแม่
ฝันเหมือนเป็นนครปทุม (ในความรู้สึกบอกว่า ไม่ใช่นครปฐม  และปทุม)เป็น ร้านอาหาร เหมือนอาคารโกดัง สูงๆ พวกเราเป็นเจ้าของครับ
ตอนนอน นอนชั้นล่างกัน ปูพื้นนอน 
แล้วก่อนจะนอน คุณแม่ก็เล่าว่า เจอผีมาสองวันละ 
ผมเลยถามว่าผียังไง
คุณแม่ก็ทำหน้าตาน่ากลัวแบบตกใจ 
ผมเลยหันซ้ายไปมองด้านบน ที่เป็นลักษณะเสา
แล้วเหมือนไฟฉายไปส่อง เจอผี 
ผีหน้าตาเหมือนคน ไร้บ้านตามรูปล่าง 
ผีสายตาปะทะผมปั๊บ รีบ วิ่งลงจากบ้านละหนีไป 
จริงๆผมก็มียิ้มเยาะใส่ผีบอกว่ากูไม่กลัวหรอก  
แต่ เหมือนจะตื่นจากฝันแต่ไม่ตื่นครับ 
รู้สึกตัวขยับไม่ได้ เหมือนผีอำ  
คุณแม่ตะโกนถาม ×× (ชื่อผม) เป็นไรๆ ตื่นๆๆ
เราก็ได้ยินแต่ตื่นไม่ได้ตื่นลุกมา
เลย ขยับนิ้วเคาะแม่ๆ ตั้งใจเคาะมือ (เพื่อให้ทราบว่า มีสติอยู่) (ตื่นมาก็ถามแฟนว่า ผมเคาะนิ้วแบบนี้ มีรู้สึกเคาะคุณไหม แฟนบอกว่าไม่มี)
เคาะไปสักพักเลยเริ่ม ขยับได้ แล้วเลยตื่นขึ้นมา 
ตื่นจากการที่แฟน ตะโกนว่า ××(ชื่อผม ) ทำไมละเมอแรงมาก  
แปลกมาก  
พี่สาวผม ซึ่งเขาค่อนข้างมาสายมู บอกว่า
ผีวิ่งหนีคือมันกลัวเรานะในฝันน่ะ เราไปจ้องตามันเราจ้องตามันเต็มๆๆ
แสดงว่ามันเห็นเราและจ้องเล่นงานรอจังหว่ะทีเพลอ 
ใครเคยเจอแบบนี้ หรือมีคำแนะนำไหม ครับ
มาเล่าสู่กันฟัง หน่อย
อนึ่ง คนไร้บ้านตามรูปคือคนที่ผม ไปเจอเขาคลานอยู่แถวแยกพระราม9 แล้วผม พยายามเข้าไปสอบถามว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน 
เลยพยายามช่วยติดต่อญาติให้เขาที่ บึงกาฬ นะครับ ตอนนี้ยังไม่สำเร็จ เพราะว่าญาติเหมือนไม่อยากรับกลับ