เกลิ่นแบบเข้าเรื่องเลยนะครับ ผมอายุ 36 ภรรยาอายุ 26  ตอนนี้ผมทำงานคนเดียว ภรรยเลี้ยงลูกอยู่บ้าน 
อึดอัดเรื่องแรกเลย คือเรื่องบนเตียง ภรรยาค่อนข้างที่จะไม่อยากจะทำการบ้าน แต่ก็ไม่เก็บมาคิดเป็นประเด็นอะไรมาก
แต่เรื่องที่ 2 ที่ทำให้เริ่มคิดว่าจะไปกันไม่ได้คือ ทั้งๆที่เป็นคนทำงานหาเลี้ยงครอบครัว รายจ่ายทุกอย่างเรารับผิดชอบหมด ไม่เคยให้เดือดร้อน
ช่วยงานบ้าน เลี้ยงลูก ล้างจาน ซักผ้า ทำทุกอย่าง ซึ่งบางทีก็แอบเก็บมาคิดเหมือนกันว่า   กูทำงานหาเงินให้ใช้ แล้วต้องมาทำอะไรแบบนี้อีกเหรอวะ
เวลาวันหยุดอยากจะออกไปตกปลาคลายเครียด ก็มักจะพูดประมาณว่า วันหยุดไม่อยู่บ้านช่วยเลี้ยงลูก มันแย่ถึงขนาดบางทีต้องแอบนั่งน้อยใจ นำ้ตาร่วง
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้  จะไม่ขอมีเลยครอบครัว  มันรู้สึกหน่าย เบื่อ อยากจะเลิกให้มันแล้วๆ จบๆไป แต่ก็ห่วงลูก 
ทุกวันนี้ได้แต่ปลอบใจตัวเอง  ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป คงทนได้อีกไม่นาน กระทู้นี้ไม่ขออะไรนอกจากกำลังใจครับ  ผมเหนื่อย ผมท้อ
กะว่าลูกโต ถ้าภรรยายังไมาเปลี่ยนตัวเองผมตั้งใจว่าจะเลิก แค่รอให้ลูกโตก่อน