สวัสดีค่ะ เรามีมาขอคำแนะนำชาว pantip เรามีแฟนที่คบกันมาเกือบ 7 ปีแล้ว ในช่วง 3 ปีแรกเราแทบไม่เคยห่างกันเลยจนกระทั่งเราเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วด้วยงานของเรา ทำให้ต้องอยู่คนละจังหวัดกัน ในปีแรกเรายังได้พอเจอกันและคุยกันบ้าง เพราะเราพยายามที่จะคุยกับเขา แต่นานๆไปเราก็ไม่มีเรื่องจะคุยกันและเรารู้สึกว่าเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวและหลังจากนั้นเราก็แทบไม่ได้เจอกันเลยและคุยกันเลยนานครั้งเราถึงคุยกันและยิ่งมาเจอโควิท ทำให้เราไม่ได้เจอกัน 2 ปีเราเจอกันเพียง 2 ครั้ง และตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเราแทบไม่ได้คุยกันเลยแค่ส่งข้อความหากันตอนมีธุระเท่านั้น ไม่มีข้อความถามสารทุกข์สุขดิบ หรือชีวิตประจำวันบางครั้งทั้งเดือนเราก็ไม่ได้คุยกันเลย เราได้พยายามคุยกับเขาในช่วงปีแรกแต่เรากับเขาก็มีเรื่องคุยกันน้อยลง น้อยลงจนกระทั่งเขาไปทำงานต่างหวัด หรือ ทำอะไรอย่างอื่น เราจะได้รู้ก็ต่อเมื่อเขาโพสต์บน Socia l ส่วนเราทำงานไม่ได้เที่ยว ไม่ได้เจอใครตลอดเวลาที่เราไม่ได้เจอกัน ไม่ได้คุยกัน เราไม่เคยนอกใจเขาเลย ช่วงแรกเราพยามคุยแต่เขาก็ทำงาน และเราก็ไม่อยากกวนเขา และจบด้วยการที่เราแทบไม่ได้คุยกัน เราเหงาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เราทำอย่างอื่นดูหนังฟังเพลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเราชินที่เราไม่ได้คุยกับเขา เราชินที่ไม่มีเขา ความสัมพันธ์ของเราก็ยังเป็นคนรัก และไม่นานมานี้เราก็ตัดสินใจไปเรียนต่อ ตปท และคิดว่าเราคงไม่กลับมาแล้ว เราควรทำยังไง เราควรบอกเลิกเขาหรือหายไปเลยตอนที่เราไปเรียนแล้ว ตอนนี้ถ้าเราการอะไรเราบอกเขาเราก็จะได้เสมอ บางครั้งเหมือนเขายังรักเรา แต่บางครั้งเขาก็ไม่สนใจเราเลย เราสับสนในการกระทำของเขา และเราคิดว่าเขาคงไม่ไปอยู่ ตปท กับเราแน่นอนเพราะด้วยหน้าที่การงานและอายุของเขา เราอาจจะเราเล่าเรื่องไม่เก่งอาจจะงงๆหน่อยนะ ช่วยแนะนำเราหน่อย อย่าด่าเราเลยเราแค่สับสน
ปล. เรากับเขาห่างกัน 20 ปี
ความรักที่สับสน
ปล. เรากับเขาห่างกัน 20 ปี