อันตัวลูกคว้างเคว้ง    เพียงใด 
มองสิ่งใดดับไกล       ย่อมรู้
หากวันพรุ่งแลไป       มัวดั่งเมฆมน
หาสิ่งใดหนุนสู้           ช่วยกู้อาสัญ
ฉงนสนเท่ห์แท้           เหตุใดอาดูร
เห็นแม่สาวมือไว        อย่าใบ้
กอดเสียก่อนถามใย  จะไม่ทันกาล
ปากพร่ำเสียลูกรักใค้ อย่าได้ลืมวัน