ตามหัวข้อเลยค่ะ จะเอายังไงต่อดี
เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เลย
เรื่องมีอยู่ว่า..........
เวลาคุยถึงพ่อเเม่เรา เเฟนเราจะชอบว่าพ่อเเม่เราหัวโบราณ ปัญญาอ่อนบ้าง บางทีเวลาเราพูดอะไรไม่เข้าหูก็ว่าเราอย่าเอานิสัยพ่อกับเเม่เธอมาใช้ บางทีก็เปรียบเทียบว่าอย่าเอาเราไปเทียบกับเเม่เธอมันต่างกัน เวลาที่เราบอกให้เเฟนเก็บเงินไว้ เผื่ออนาคตต้องทำบ้านต้องใช้เเต่งงาน เเต่เขาก็พูดกลับมาว่า เก็บเงินไปทำไมมีเงินก็ต้องลงทุนสิ เก็บทำไมไร้สาระ ถ้าคุยเรื่องเงินก็คือทะเลาะกันทุกที
.............ขอเล่าต่ออีกนิด...............
หลังจากที่หมั้นกันเราอยู่กับเเฟนมาได้ปีกว่าเเล้วค่ะ
เเฟนเราจะไม่ยอมให้เราไปทำงาน เราเลยต้องอยู่ทำงานช่วยเขา เช่น โพสต์ขายรถ ประกาศหาซื้อรถให้ ทุกวันที่บ้านเเฟนเราจะเป็นคนทำกับข้าวให้คนรอบครัวของเขากิน ช่วยงานที่บ้านบ้าง พอถึงเวลาต้องไปส่งรถที่ตจว.เราก็ไปกับเเฟน การทำงานของเราไม่มีเงินเดือน ไม่มีเงินให้ใช้ส่วนตัว นานๆทีที่เเฟนจะให้เงินเราครั้ง500บ้าง300-400บ้าง เราก็เก็บไว้พอได้หลายพัน เวลาเเฟนหมุนเงินไม่ทันเขาก็มายืมเงินเราไปลงทุนเเละทยอยใช้ครั้งละ500ครั้งละ1,000เป็นเดือนๆกว่าจะคืนหมด เราเลยไม่ได้มีเงินเดือนส่งให้ที่บ้าน เเต่แฟนก็จะให้เงินเเม่เราไว้ซื้อกับข้าวครั้งละ120-300 นานๆให้ทีตกอาทิตย์ละ3ครั้ง บางอาทิตย์ก็ไม่ได้ เงินที่เเฟนให้เเม่ก็เป็นเงินไม่เยอะอะไรบางทีไม่พอด้วยซ้ำ
เราคิดว่าการทำงานช่วยเเฟนคือการช่วยกันสร้างอนาคต พอเลิกงานเราเเละเเฟนก็กลับมานอนบ้านของเรา (เข้าเรื่องเลยนะคะเเฟนเราเปิดเต้นท์รถมือสอง เวลาขายรถได้กำไรก็เอาเงินไว้ใช้จ่ายในครอบครัวเขาใช้หนี้ให้เเม่ ออกค่าใช้จ่ายให้น้องๆเเละใช้งวดรถของเขา ส่วนเงินที่เหลือจากค่าใช้จ่ายในบ้านเขา เขาก็เอาไปซื้อรถมาขายต่อจนหมด ไม่มีเเบ่งเก็บไว้เผื่ออนาคตเลย เราเลยเหนื่อยกับคำว่าช่วยกันสร้างเหมือนไปอยู่สร้างให้ครอบครัวเขาดีขึ้นมากกว่า ปีหน้าก็จะถึงกำหนดเเต่งงานเเล้ว เขายังไม่มีเงินเก็บในส่วนนั้นเลย เราเคยขอเก็บเงินไว้สำหรับงานเเต่งเเต่เขาก็ไม่ให้เก็บ ขอซื้อทองเก็บไว้เขาก็ไม่ให้ซื้อ เรารู้สึกว่าเขาไม่ให้ความสำคัญกับเราเลย เราคิดว่าเหมือนถ้าไม่มีเงินก็คงจะเลื่อนกำหนดออกไปอีก ซึ่งเขาฝ่ายชายคงไม่เดือดร้อนอะไรเเต่เราฝ่ายหญิงก็คงต้องถูกสังคมนินทา ว่าไม่ได้เเต่ตามกำหนด)
ทุกครั้งที่เราบอกให้เก็บเงินไว้สร้างอนาคต เพราะเราอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง เขาก็พูดกลับมาว่าทีพ่อเเม่เธอ ทำมาหากินมาทั้งชีวิตยังไม่มีอะไรเลย
คำนี้คนเป็นลูกได้ฟังมันเจ็บมาก.....ที่คนเป็นเเฟนมาพูดดูถูกพ่อเเม่เรา
เวลาทะเลาะกันเเฟนจะชอบพาดพิงถึงพ่อเเม่เราตลอด คบกันมา 5 ปี เรายังไม่เคยว่าพ่อเเม่เขาเเบบนี้เลย มีเเฟนเเบบนี้ควรทำยังไงดีคะ เเต่พอตอนที่ไม่ได้ทะเลาะกัน เขาก็ดีกับเราทำดีต่อหน้าพ่อเเม่
เราไม่รู้จะเอายังกับผู้ชายคนนี้ดี จะเลิกหรือจะไปต่อดี บางทีอึดอัด รู้สึกน้อยใจ คบกับเขาเเล้วเราดูเหมือนคนไม่มีค่า ตอนนี้เป็นกังวลคือใกล้จะถึงกำหนดวันเเต่งงานเเล้ว เเต่เขาไม่เห็นสนใจเลย จะเลิกเลยก็กลัวพ่อเเม่จะอายและเสียหน้าที่ลูกนั้นหมั้นเเล้วไม่ได้ตกไม่ได้แต่งเหมือนลูกคนอื่นเขา ถ้าไม่ได้เเต่งจริงๆพ่อเเม่คงเป็นทุกข์ใจมาก ซึ่งตอนเราหมั้นกันก็จัดงานหมั้น มีแขกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมารับรู้
หากพิมพ์ตก หรืออ่านเเล้วจับใจความไม่ได้
ต้องขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของเราจนจบ......เเละขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ......
ลับหลังแฟนไม่เคารพพ่อเเม่และมาว่าพ่อเเม่เรามีความคิดปัญญาอ่อน
เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เลย
เรื่องมีอยู่ว่า..........
เวลาคุยถึงพ่อเเม่เรา เเฟนเราจะชอบว่าพ่อเเม่เราหัวโบราณ ปัญญาอ่อนบ้าง บางทีเวลาเราพูดอะไรไม่เข้าหูก็ว่าเราอย่าเอานิสัยพ่อกับเเม่เธอมาใช้ บางทีก็เปรียบเทียบว่าอย่าเอาเราไปเทียบกับเเม่เธอมันต่างกัน เวลาที่เราบอกให้เเฟนเก็บเงินไว้ เผื่ออนาคตต้องทำบ้านต้องใช้เเต่งงาน เเต่เขาก็พูดกลับมาว่า เก็บเงินไปทำไมมีเงินก็ต้องลงทุนสิ เก็บทำไมไร้สาระ ถ้าคุยเรื่องเงินก็คือทะเลาะกันทุกที
.............ขอเล่าต่ออีกนิด...............
หลังจากที่หมั้นกันเราอยู่กับเเฟนมาได้ปีกว่าเเล้วค่ะ
เเฟนเราจะไม่ยอมให้เราไปทำงาน เราเลยต้องอยู่ทำงานช่วยเขา เช่น โพสต์ขายรถ ประกาศหาซื้อรถให้ ทุกวันที่บ้านเเฟนเราจะเป็นคนทำกับข้าวให้คนรอบครัวของเขากิน ช่วยงานที่บ้านบ้าง พอถึงเวลาต้องไปส่งรถที่ตจว.เราก็ไปกับเเฟน การทำงานของเราไม่มีเงินเดือน ไม่มีเงินให้ใช้ส่วนตัว นานๆทีที่เเฟนจะให้เงินเราครั้ง500บ้าง300-400บ้าง เราก็เก็บไว้พอได้หลายพัน เวลาเเฟนหมุนเงินไม่ทันเขาก็มายืมเงินเราไปลงทุนเเละทยอยใช้ครั้งละ500ครั้งละ1,000เป็นเดือนๆกว่าจะคืนหมด เราเลยไม่ได้มีเงินเดือนส่งให้ที่บ้าน เเต่แฟนก็จะให้เงินเเม่เราไว้ซื้อกับข้าวครั้งละ120-300 นานๆให้ทีตกอาทิตย์ละ3ครั้ง บางอาทิตย์ก็ไม่ได้ เงินที่เเฟนให้เเม่ก็เป็นเงินไม่เยอะอะไรบางทีไม่พอด้วยซ้ำ
เราคิดว่าการทำงานช่วยเเฟนคือการช่วยกันสร้างอนาคต พอเลิกงานเราเเละเเฟนก็กลับมานอนบ้านของเรา (เข้าเรื่องเลยนะคะเเฟนเราเปิดเต้นท์รถมือสอง เวลาขายรถได้กำไรก็เอาเงินไว้ใช้จ่ายในครอบครัวเขาใช้หนี้ให้เเม่ ออกค่าใช้จ่ายให้น้องๆเเละใช้งวดรถของเขา ส่วนเงินที่เหลือจากค่าใช้จ่ายในบ้านเขา เขาก็เอาไปซื้อรถมาขายต่อจนหมด ไม่มีเเบ่งเก็บไว้เผื่ออนาคตเลย เราเลยเหนื่อยกับคำว่าช่วยกันสร้างเหมือนไปอยู่สร้างให้ครอบครัวเขาดีขึ้นมากกว่า ปีหน้าก็จะถึงกำหนดเเต่งงานเเล้ว เขายังไม่มีเงินเก็บในส่วนนั้นเลย เราเคยขอเก็บเงินไว้สำหรับงานเเต่งเเต่เขาก็ไม่ให้เก็บ ขอซื้อทองเก็บไว้เขาก็ไม่ให้ซื้อ เรารู้สึกว่าเขาไม่ให้ความสำคัญกับเราเลย เราคิดว่าเหมือนถ้าไม่มีเงินก็คงจะเลื่อนกำหนดออกไปอีก ซึ่งเขาฝ่ายชายคงไม่เดือดร้อนอะไรเเต่เราฝ่ายหญิงก็คงต้องถูกสังคมนินทา ว่าไม่ได้เเต่ตามกำหนด)
ทุกครั้งที่เราบอกให้เก็บเงินไว้สร้างอนาคต เพราะเราอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง เขาก็พูดกลับมาว่าทีพ่อเเม่เธอ ทำมาหากินมาทั้งชีวิตยังไม่มีอะไรเลย
คำนี้คนเป็นลูกได้ฟังมันเจ็บมาก.....ที่คนเป็นเเฟนมาพูดดูถูกพ่อเเม่เรา
เวลาทะเลาะกันเเฟนจะชอบพาดพิงถึงพ่อเเม่เราตลอด คบกันมา 5 ปี เรายังไม่เคยว่าพ่อเเม่เขาเเบบนี้เลย มีเเฟนเเบบนี้ควรทำยังไงดีคะ เเต่พอตอนที่ไม่ได้ทะเลาะกัน เขาก็ดีกับเราทำดีต่อหน้าพ่อเเม่
เราไม่รู้จะเอายังกับผู้ชายคนนี้ดี จะเลิกหรือจะไปต่อดี บางทีอึดอัด รู้สึกน้อยใจ คบกับเขาเเล้วเราดูเหมือนคนไม่มีค่า ตอนนี้เป็นกังวลคือใกล้จะถึงกำหนดวันเเต่งงานเเล้ว เเต่เขาไม่เห็นสนใจเลย จะเลิกเลยก็กลัวพ่อเเม่จะอายและเสียหน้าที่ลูกนั้นหมั้นเเล้วไม่ได้ตกไม่ได้แต่งเหมือนลูกคนอื่นเขา ถ้าไม่ได้เเต่งจริงๆพ่อเเม่คงเป็นทุกข์ใจมาก ซึ่งตอนเราหมั้นกันก็จัดงานหมั้น มีแขกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมารับรู้
หากพิมพ์ตก หรืออ่านเเล้วจับใจความไม่ได้
ต้องขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของเราจนจบ......เเละขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ......